Otto V Leniwy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Otto V Leniwy''' (ur. [[1346]] |
'''Otto V Leniwy''' (ur. [[1346]] - zm. [[15 listopada]] [[1379]] na zamku [[Wolfstein an der Isar]]) – w latach [[1347]]-[[1351|51]] książę Górnej Bawarii, od 1351 nominalnie współrządca i w latach [[1365]]-[[1373|73]] margrabia brandenburski. Był ostatnim margrabią z dynastii [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Otto był synem cesarza [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Bawarskiego]] i [[Małgorzata II z Hainaut|Małgorzaty z Hainaut]]. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki (Niderlandach) pod opieką brata [[Ludwik V Bawarski|Ludwika V]]. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom [[Ludwik |
Otto był synem cesarza [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Bawarskiego]] i [[Małgorzata II z Hainaut|Małgorzaty z Hainaut]]. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki (Niderlandach), pod opieką brata, [[Ludwik V Bawarski|Ludwika V]]. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom [[Ludwik II Młodszy|Ludwikowi VI Rzymianinowi]] i Ottonowi. |
||
Po śmierci Ludwika Rzymianina 17 maja 1365 Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz [[Karol IV Luksemburski|Karol IV]] zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski [[Wacław IV Luksemburski|Wacław IV]]. |
Po śmierci Ludwika Rzymianina, [[17 maja]] 1365, Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz [[Karol IV Luksemburski|Karol IV]] zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski, [[Wacław IV Luksemburski|Wacław IV]]. |
||
19 marca 1366 poślubił [[Katarzyna Luksemburska (1342-1395)|Katarzynę]], córkę Karola IV, wdowę po [[Rudolf IV Założyciel|Rudolfie Założycielu]]. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w [[Praga|Pradze]]. |
[[19 marca]] 1366 poślubił [[Katarzyna Luksemburska (1342-1395)|Katarzynę]], córkę Karola IV, wdowę po [[Rudolf IV Założyciel|Rudolfie Założycielu]]. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w [[Praga|Pradze]]. |
||
Otto zaniedbywał obiowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV Dolne Łużyce, które wcześniej były zastawione [[Wettynowie|Wettynom]]. Rok później utracił [[Wałcz]] na rzecz króla Polski [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV. |
Otto zaniedbywał obiowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV [[Łużyce Dolne|Dolne Łużyce]], które wcześniej były zastawione [[Wettynowie|Wettynom]]. Rok później utracił [[Wałcz]] na rzecz króla Polski, [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV. |
||
Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto układ w Fürstenwalde. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora. |
Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto [[układ w Fürstenwalde]]. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora. |
||
Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat [[Stefan II Bawarski]] uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal. |
Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat, [[Stefan II Bawarski]], uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal. |
||
== Ikonografia == |
== Ikonografia == |
||
Wersja z 22:15, 28 maj 2009
Otto V Leniwy (ur. 1346 - zm. 15 listopada 1379 na zamku Wolfstein an der Isar) – w latach 1347-51 książę Górnej Bawarii, od 1351 nominalnie współrządca i w latach 1365-73 margrabia brandenburski. Był ostatnim margrabią z dynastii Wittelsbachów.
Życiorys
Otto był synem cesarza Ludwika IV Bawarskiego i Małgorzaty z Hainaut. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki (Niderlandach), pod opieką brata, Ludwika V. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom Ludwikowi VI Rzymianinowi i Ottonowi.
Po śmierci Ludwika Rzymianina, 17 maja 1365, Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz Karol IV zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski, Wacław IV.
19 marca 1366 poślubił Katarzynę, córkę Karola IV, wdowę po Rudolfie Założycielu. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w Pradze.
Otto zaniedbywał obiowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV Dolne Łużyce, które wcześniej były zastawione Wettynom. Rok później utracił Wałcz na rzecz króla Polski, Kazimierza Wielkiego. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV.
Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto układ w Fürstenwalde. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora.
Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat, Stefan II Bawarski, uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal.
Ikonografia
Pomnik Ottona dłuta Adolfa Brütta został odsłonięty w berlińskiej Siegesallee 22 marca 1899. Wraz z pomnikami Thilo von Brügge i Thilo von Wardenberg wchodzi w skład grupy pomników nr 12.
Karykaturę pomnika Ottona Leniwego narysował Lyonel Feininger.