The B-52’s: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: en:The B-52s; zmiany kosmetyczne |
|||
Linia 166: | Linia 166: | ||
* [http://theb52s.com/ oficjalna strona zespołu] |
* [http://theb52s.com/ oficjalna strona zespołu] |
||
* [http://www.discogs.com/artist/B-52's,+The dyskografia na Discogs.com] |
* [http://www.discogs.com/artist/B-52's,+The dyskografia na Discogs.com] |
||
{{The B-52's}} |
|||
{{DEFAULTSORT:B-52's The}} |
{{DEFAULTSORT:B-52's The}} |
Wersja z 21:24, 5 sty 2010
Pochodzenie | |
---|---|
Gatunki | |
Strona internetowa |
The B-52's – zespół amerykański, powstały w 1976 r. w akademickim mieście Athens w stanie Georgia. Założycielami zespołu byli Cindy Wilson (wokal, instrumenty perkusyjne), jej brat Ricky Wilson (gitara), Keith Strickland (perkusja, gitara), Kate Pierson (wokal, klawisze) i Fred Schneider (wokal, klawisze, instrumenty perkusyjne).
Nazwa zespołu pochodzi od bombowca B 52, a w slangu określenia wysokich fryzur damskich na "bombę" modnych w latach 50. Przez pierwszych kilka lat działalności były one podstawą wizerunku scenicznego zespołu, obok ubrań w stylu przełomu lat 50. i 60. W pierwszym okresie działalności muzyka zespołu była mieszanką surf rocka, klasycznego rock'n'rolla, popu wczesnych lat 60. i new wave (nowej fali). Teksty miały charakter żartobliwy i obracały się wokół klimatów rodem z komiksów, tandetnych filmów i powieści s-f.
Styl muzyki The B-52's charakteryzuje również harmonijny śpiew wokalistek Kate Pierson i Cindy Wilson oraz wykonywany techniką sprechgesang śpiew Freda Schneidera. W wielu utworach grupy połączenie głosów wokalistek i wokalisty tworzyło tzw. efekt call and response – przykładami takich utworów są Private Idaho i Good Stuff.
Historia
Zespół zadebiutował w 1978 roku singlem Rock Lobster, wydanym początkowo w małej niezależnej wytwórni DB Records. Dzięki częstemu puszczaniu piosenek przez dj-ów w radiach akademickich i niezależnych stał się on szybko przebojem. To pozwoliło na podpisanie kontraktu z wytwórnią Warner Bros. Rec. i wydaniem ponownie tego singla w 1979 roku, a zaraz potem debiutanckiego albumu The B-52's. Zespół szybko zyskał status kultowego, będąc taneczną alternatywą dla dyskotekowej papki serwowanej w komercyjnych stacjach radiowych. Swój status na niezależnej scenie tanecznej potwierdzili wydanym w 1980 roku albumem Wild Planet. Był on kontynuacją klimatów zaprezentowanych na pierwszej płycie.
W 1982 roku wydali minialbum Mesopotamia, którego producentem był znany z Talking Heads David Byrne. W 1983 roku na rynku ukazał się album Whammy!. Jest to bardziej elektroniczna płyta, choć bardzo dynamiczna i przebojowa. W 1984 roku zespół przerwał działalność, co wykorzystał F. Schneider, nagrywając solową płytę Fred Schneider and the Shake Society. W nagraniu udział wzięli przyjaciele z zespołu, Kate Pierson i Ricki Wilson.
W 1985 roku zespół zebrał się w pełnym składzie, aby nagrać kolejną płytę Bouncing of the Satellites. Muzyka na tym albumie ma bardziej popowy charakter, choć nadal podana jest z charakterystycznym dla zespołu poczuciem humoru. 12 października zmarł Ricki. Pierwotna wersja mówiła o raku, jednak po jakimś czasie podano informację, iż przyczyną śmierci było AIDS. Załamani członkowie zespołu zrezygnowali z promocji płyty, podejmując decyzję o zawieszeniu działalności.
W 1988 roku zespół zszedł się ponownie. Keith Stricklend zmienił perkusję na gitarę. W 1989 roku na rynku ukazał się album Cosmic Thing. Jest to płyta już zdecydowanie poprockowa, ale i bardzo taneczna, o ciepłym i przystępnym brzmieniu. Stała się ona największym sukcesem komercyjnym w historii zespołu. Już pierwszy singel Channel Z stał się przebojem w radiach alternatywnych i akademickich. Kolejnym singlem był Love Shack. Stał się on jednym z największych hitów zespołu, panującym na szczytach list przebojów w wielu krajach. Jego następca Roam potwierdził ich sukces.
W 1991 z zespołu odeszła Cindy Wilson. Jako trio 1992 roku B-52's nagrali płytę Good Stuff. Teksty na tym albumie mają charakter bardziej zaangażowany, poruszając między innymi problem praw zwierząt, a także AIDS. Płyta nie powtórzyła sukcesu swojej poprzedniczki. To spowodowało zawieszenie działalności zespołu na dłuższy czas.
Zespół wraca sporadycznie. W 1994 roku jako The BC-52's nagrał piosenkę (Meet) The Flintstones do aktorskiej wersji filmu o jaskiniowcach Flintstonowie. W 1998 roku na potrzeby składanki Time Capsule – Song For The Future Generation zespół nagrał dwa nowe utwory Debbie (piosenka o Debbie Harry z zespołu Blondie) i Hallucinating Pluto. W nagraniach wzięła udział Cindy Wilson. W 2002 roku zespół w czteroosobowym składzie ruszył w trasę.
W 2008 roku na rynku pojawiła się nowa, w pełni premierowa płyta Funplex. Materiał został nagrany pierwszy raz od 1989 roku z Cindy Wilson w szeregach grupy, jest mieszanką wszelkich odcieni muzyki zespołu – od nowofalowych klimatów, przez elektronikę, pop rock i taneczne brzmienia.
Skład
- Fred Schneider – śpiew, instrumenty perkusyjne
- Kate Pierson – śpiew, instrumenty klawiszowe
- Keith Strickland – perkusja, gitara
- Cindy Wilson – śpiew, instrumenty perkusyjne
- Ricky Wilson – gitara (1978 - 1985)
Dyskografia
Albumy
- 1979 The B-52's
- 1980 Wild Planet
- 1982 Mesopotamia
- 1983 Whammy!
- 1985 Bouncing Off The Satellites
- 1989 Cosmic Thing
- 1992 Good Stuff
- 2008 Funplex
Kompilacje
- 1982 Party Mix!
- 1990 Dance This Mess Around: The Best Of The B – 52' s
- 1992 Landed From Outerspace (live Bootleg)
- 1995 Planet Clear
- 1998 Time Capsule: Songs For A Future Generation
- 2002 Nude On The Moon – The B – 52' s Antology
- 2005 Whammy! – Remix EP
- 2006 Mesopotamia – Remix EP
- 2006 Hi Five – The B – 52' s
- 2007 Wild Planet – Remix EP
- 2008 Funplex – Remix Ep
Wideografia
Nagrody, pozycje na listach przebojów i rekordy
- Piosenka Rock Lobster została umieszczona na liście 500 piosenek które ukształtowały rock utworzonej przez Rock and Roll Hall of Fame.
Albumy na liście The Billboard 200 | |||
---|---|---|---|
Rok | Album | Lista | pozycja |
1980 | Wild Planet | Pop Albums | 18 |
1979 | The B-52's | Pop Albums | 59 |
1981 | Party Mix! | Pop Albums | 55 |
1982 | Mesopotamia | Pop Albums | 35 |
1983 | Whammy! | Pop Albums | 29 |
1983 | Whammy! | The Billboard 200 | 171 |
1987 | Bouncing Off the Satellites | The Billboard 200 | 85 |
1989 | Cosmic Thing | The Billboard 200 | 4 |
1990 | Cosmic Thing | The Billboard 200 | 4 |
1991 | Party Mix!/Mesopotamia | The Billboard 200 | 184 |
1992 | Good Stuff | The Billboard 200 | 16 |
1998 | Time Capsule | The Billboard 200 | 93 |
Single na liście The Billboard Hot 100 | |||
---|---|---|---|
Rok | Piosenka | Lista | pozycja |
1980 | Private Idaho | Pop Singles | 74 |
1980 | Rock Lobster | Pop Singles | 56 |
1983 | Legal Tender | Pop Singles | 81 |
1989 | Love Shack | The Billboard Hot 100 | 3 |
1989 | Roam | The Billboard Hot 100 | 3 |
1990 | Deadbeat Club | The Billboard Hot 100 | 30 |
1990 | Love Shack | The Billboard Hot 100 | 3 |
1990 | Roam | The Billboard Hot 100 | 3 |
1992 | Good Stuff | The Billboard Hot 100 | 28 |
1994 | (Meet) The Flintstones | The Billboard Hot 100 | 33 |