Bootsy Collins: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawione błędne "Bootsie" na Bootsy
WP:SK, grafika, kat., drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Bootsy Collins.jpg|thumb|Bootsy Collins, 2009]]
'''William “Bootsy” Collins''' (ur. [[26 października]], [[1951]] w [[Cincinnati]], [[Ohio]]) - muzyk [[funk]]owy (gitara basowa, śpiew). Także autor utworów funkowych. Karierę rozpoczął w sformowanym przez siebie zespole [[The Pacesetters]] w 1968. Do 1971 The Pacesetters występowali z Jamesem Brownem jako frontmanem i często wzmiankowani byli jako The JB’s. James Brown zerwał współpracę z Bootsym w 1971. Przyczyną było nadużywanie LSD przez Collinsa.
'''William “Bootsy” Collins''' (ur. [[26 października]] [[1951]] w [[Cincinnati]], [[Ohio]]) muzyk [[funk]]owy (gitara basowa, śpiew). Także autor utworów funkowych. Karierę rozpoczął w sformowanym przez siebie zespole [[The Pacesetters]] w 1968. Do 1971 The Pacesetters występowali z Jamesem Brownem jako frontmanem i często wzmiankowani byli jako The JB’s. James Brown zerwał współpracę z Bootsym w 1971. Przyczyną było nadużywanie LSD przez Collinsa.
W 1972 wraz z bratem „Catfish” Collinsem, dołączył do Funkadelic-Parliament, luźnej formacji kilku zespołów funkowych kierowanej przez Georga Clintona, w ramach której utworzył swój własny zespół Bootsy’s Rubber Band (1976). Dwa lata później album Bootsy’s Rubber Band „Bootsy? Player of the Year” znalazł się na szczycie rankingów rhythm and bluesa. W tym samym okresie Bootsy (podobnie jak Clinton) zaczął promować swój wizerunek przy pomocy psychodelicznych strojów i okularów oraz charakterystycznej gitary basowej w kształcie gwiazdy (gwiazda wkrótce stała się logo Bootsy'ego). Bootsy’s Rubber Band istnieje do dziś.
W 1972 wraz z bratem „Catfish” Collinsem, dołączył do Funkadelic-Parliament, luźnej formacji kilku zespołów funkowych kierowanej przez Georga Clintona, w ramach której utworzył swój własny zespół Bootsy's Rubber Band (1976). Dwa lata później album Bootsy's Rubber Band „Bootsy? Player of the Year” znalazł się na szczycie rankingów rhythm and bluesa. W tym samym okresie Bootsy (podobnie jak Clinton) zaczął promować swój wizerunek przy pomocy psychodelicznych strojów i okularów oraz charakterystycznej gitary basowej w kształcie gwiazdy (gwiazda wkrótce stała się logo Bootsy'ego). Bootsy's Rubber Band istnieje do dziś.


Z ważniejszych epizodów w karierze Bootsy’ego Collinsa należy wymienić:
Z ważniejszych epizodów w karierze Bootsy'ego Collinsa należy wymienić:


Współpracę z Jerry Harrisonem (Talking Heads) nad utworem „Five Minutes”. W sierpniu 1984 ówczesny prezydent USA, [[Ronald Reagan]], ubiegając się o drugą kadencję, podczas próby dźwięku przed wygłoszeniem swojego cotygodniowego orędzia w [[National Public Radio]], pozwolił sobie na dowcip skierowany do dźwiękowców:
Współpracę z Jerry Harrisonem (Talking Heads) nad utworem „Five Minutes”. W sierpniu 1984 ówczesny prezydent USA, [[Ronald Reagan]], ubiegając się o drugą kadencję, podczas próby dźwięku przed wygłoszeniem swojego cotygodniowego orędzia w [[National Public Radio]], pozwolił sobie na dowcip skierowany do dźwiękowców:
Linia 12: Linia 13:
Współpracę z [[Bill Laswell|Billem Laswellem]], Praxis i Bucketheadem oraz basistą Beli Flecka, Victorem Wootenem.
Współpracę z [[Bill Laswell|Billem Laswellem]], Praxis i Bucketheadem oraz basistą Beli Flecka, Victorem Wootenem.


Bootsy Collins jest także autorem piosenki-hymnu dla zespołu futbolu amerykańskiego Cincinnati Bengals i wykonawcą podobnej dla Cincinnati Marshals, oraz producentem zespołow funkowych z Ohio.
Bootsy Collins jest także autorem piosenki-hymnu dla zespołu futbolu amerykańskiego Cincinnati Bengals i wykonawcą podobnej dla Cincinnati Marshals, oraz producentem zespołów funkowych z Ohio.


Gra Bootsy'ego, ukształtowana pod wpływem Larry Grahama, charakteryzującą się ostrym, porywającym rytmem i mocnym slapem oraz użyciem filtrów istotnie przyczyniła się do uformowania stylu funk. Do inspiracji techniką Bootsy’ego przyznają się [[Wooten|Victor Wooten]] oraz basista zespołu [[Red Hot Chili Peppers]], [[Flea]].
Gra Bootsy'ego, ukształtowana pod wpływem Larry Grahama, charakteryzującą się ostrym, porywającym rytmem i mocnym slapem oraz użyciem filtrów istotnie przyczyniła się do uformowania stylu funk. Do inspiracji techniką Bootsy’ego przyznają się [[Wooten|Victor Wooten]] oraz basista zespołu [[Red Hot Chili Peppers]], [[Flea]].


{{DEFAULTSORT:Collins, William}}

[[Kategoria:Amerykańscy gitarzyści basowi|Collins, William]]
[[Kategoria:Amerykańscy gitarzyści basowi]]
[[Kategoria:Muzycy R&B|Collins, William]]
[[Kategoria:Muzycy R&B]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1951]]


[[de:Bootsy Collins]]
[[de:Bootsy Collins]]

Wersja z 14:11, 14 sty 2010

Bootsy Collins, 2009

William “Bootsy” Collins (ur. 26 października 1951 w Cincinnati, Ohio) – muzyk funkowy (gitara basowa, śpiew). Także autor utworów funkowych. Karierę rozpoczął w sformowanym przez siebie zespole The Pacesetters w 1968. Do 1971 The Pacesetters występowali z Jamesem Brownem jako frontmanem i często wzmiankowani byli jako The JB’s. James Brown zerwał współpracę z Bootsym w 1971. Przyczyną było nadużywanie LSD przez Collinsa. W 1972 wraz z bratem „Catfish” Collinsem, dołączył do Funkadelic-Parliament, luźnej formacji kilku zespołów funkowych kierowanej przez Georga Clintona, w ramach której utworzył swój własny zespół Bootsy's Rubber Band (1976). Dwa lata później album Bootsy's Rubber Band „Bootsy? Player of the Year” znalazł się na szczycie rankingów rhythm and bluesa. W tym samym okresie Bootsy (podobnie jak Clinton) zaczął promować swój wizerunek przy pomocy psychodelicznych strojów i okularów oraz charakterystycznej gitary basowej w kształcie gwiazdy (gwiazda wkrótce stała się logo Bootsy'ego). Bootsy's Rubber Band istnieje do dziś.

Z ważniejszych epizodów w karierze Bootsy'ego Collinsa należy wymienić:

Współpracę z Jerry Harrisonem (Talking Heads) nad utworem „Five Minutes”. W sierpniu 1984 ówczesny prezydent USA, Ronald Reagan, ubiegając się o drugą kadencję, podczas próby dźwięku przed wygłoszeniem swojego cotygodniowego orędzia w National Public Radio, pozwolił sobie na dowcip skierowany do dźwiękowców: „Rodacy! Z przyjemnością informuje Was, że dziś podpisałem ustawę, która uznaje Rosję za państwo na zawsze wyjęte spod prawa. Zaczynamy bombardowanie za pięć minut.” Kwestia ta, aczkolwiek nigdy nie wyemitowana, została nagrana i posłużyła jako sample do niezależnego nagrania pod tytułem „Bonzo goes to Washington” (Bonzo było przezwiskiem Reagana, ukutym na bazie jego pierwszej większej roli w komedii „Bedtime for Bonzo” oraz podobieństwie Reagana do Wielkiego Gonzo z Muppet Show.)

Budzącą wiele kontrowersji współpracę z legendami muzyki bluegrass jak: Del McCoury, Doc Watson i Mac Wiseman, w formacji GrooveGrass Boyz, nad fuzją bluegrassu i funku.

Współpracę z Billem Laswellem, Praxis i Bucketheadem oraz basistą Beli Flecka, Victorem Wootenem.

Bootsy Collins jest także autorem piosenki-hymnu dla zespołu futbolu amerykańskiego Cincinnati Bengals i wykonawcą podobnej dla Cincinnati Marshals, oraz producentem zespołów funkowych z Ohio.

Gra Bootsy'ego, ukształtowana pod wpływem Larry Grahama, charakteryzującą się ostrym, porywającym rytmem i mocnym slapem oraz użyciem filtrów istotnie przyczyniła się do uformowania stylu funk. Do inspiracji techniką Bootsy’ego przyznają się Victor Wooten oraz basista zespołu Red Hot Chili Peppers, Flea.