Piotr I Cypryjski

Piotr I Cypryjski, Piotr I de Poitiers-Lusignan (ur. 9 października 1328, zm. 17 stycznia 1369) - król Cypru i tytularny król Jerozolimy od momentu abdykacji jego ojca w 1358 do swojej śmierci w 1369.

Był drugim synem króla Hugona IV Cypryjskiego, ale pierwszym z jego drugiego małżeństwa z Alicją z Ibelinu. W młodości otrzymał tytuł hrabiego Trypolisu. 17 stycznia 1369 został zamordowany przez trzech swoich rycerzy, we własnym łóżku w pałacu La Cava, w Nikozji.

Około 28 czerwca 1342 poślubił Eschiwę de Montfort (ur. 1300), córkę i dziedziczkę Humphreya de Montfort, konstabla Cypru i tytularnego pana Toron. Eschiwa zmarła przed 1350, kiedy Piotr był wciąż nastolatkiem i dlatego małżeństwo to pozostało bezdzietne. W 1353 Piotr poślubił Eleonorę Aragońską z Gandii (1333, w Barcelonie - 26 grudnia 1416), córkę infanta Don Pedro Aragońskiego, hrabiego Ribagorza, Ampurias i Prades, oraz jego żony Joanny de Foix, siostrę infanta Don Alfonso, księcia Gandii - pretendenta do tronu aragońskiego. Z Eleonorą miał 3 dzieci:

• Piotra II (ok. 1357-1382), kolejnego króla Cypru i tytularnego króla Jerozolimy,
• Małgorzatę lub Marię (ok. 1360 - ok. 1397), zaręczoną z Carlo Visconti, od 1385 żonę jej kuzyna - Jacka de Lusignan (zm. 1395/1397), tytularnego hrabiego Trypolisu,
• Eschiwę (? - przed 1369), zmarłą młodo.

Jego kochanką była Joanna l'Aleman. Piotr I Cypryjski odwiedził w 1364 Kraków, będąc gościem polskiego króla Kazimierza Wielkiego.

Bibliografia

Ł. Burkiewicz, Na styku chrześcijaństwa i islamu. Krucjaty i Cypr w latach 1191-1291, Kraków 2008