Generał-gubernator: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Prowincja |
→Źródło: usunięcie stuba tematycznego, zmiany kosmetyczne |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
* {{cytuj książkę |tytuł=Historia Polski i Świata |wydawca=Mediasat Group S.A. dla [[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]] |rok=2007 |strony=66 |rozdział= |autor r=Tomasz Kizwalter |autor r link= |tom=11. |tytuł tomu=Historia Polski - Polska 1831-1939 |część= |isbn=978-84-9819-818-8}} |
* {{cytuj książkę |tytuł=Historia Polski i Świata |wydawca=Mediasat Group S.A. dla [[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]] |rok=2007 |strony=66 |rozdział= |autor r=Tomasz Kizwalter |autor r link= |tom=11. |tytuł tomu=Historia Polski - Polska 1831-1939 |część= |isbn=978-84-9819-818-8}} |
||
{{stub}} |
|||
[[Kategoria:Imperium Rosyjskie]] |
[[Kategoria:Imperium Rosyjskie]] |
Wersja z 00:46, 1 sty 2011
Generał-gubernator – w Rosji w latach 1775-1917 administrator prowincji (generał-gubernatorstwa), bezpośrednio podległy carowi.
Po kolejnych reformach administracyjnych z 40 generał-gubernatorów (1782) pozostało w 2. połowie XIX w. 7 (moskiewski, warszawski, kijowski, turkiestański, stepowy, irkucki, nadamurski). Według instrukcji z 1853 (obowiązującej do 1917) ich głównym zadaniem było zapewnienie "porządku i bezpieczeństwa społecznego". Jednocześnie byli dowódcami miejscowych okręgów wojskowych. Po rewolucji lutowej 1917 zastąpili ich komisarze lub kolegialne komisariaty Rządu Tymczasowego. W 1813 r. Aleksander I Romanow ustanowił generał-gubernatora Księstwa Warszawskiego. W 1815 r. zastąpił go namiestnik Królestwa Polskiego. W 1874 r. Aleksander II Romanow powołał generał-gubernatora warszawskiego.
Źródło
- Tomasz Kizwalter: Historia Polski i Świata. T. 11.: Historia Polski - Polska 1831-1939. Mediasat Group S.A. dla Gazety Wyborczej, 2007, s. 66. ISBN 978-84-9819-818-8.