Piotr I Cypryjski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Egipt Mameluków na Egipt Mameluków (średniowieczny) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Pierre 1er de Lusignan.jpg|thumb|Piotr I Cypryjski]] |
|||
'''Piotr I Cypryjski''', '''Piotr I de Poitiers-Lusignan''' (ur. [[9 października]] [[1328]], zm. [[17 stycznia]] [[1369]]) - król [[Królestwo Cypru|Cypru]] i tytularny król [[Jerozolima|Jerozolimy]] od momentu abdykacji jego ojca w [[1358]] do swojej śmierci w [[1369]]. |
'''Piotr I Cypryjski''', '''Piotr I de Poitiers-Lusignan''' (ur. [[9 października]] [[1328]], zm. [[17 stycznia]] [[1369]]) - król [[Królestwo Cypru|Cypru]] i tytularny król [[Jerozolima|Jerozolimy]] od momentu abdykacji jego ojca w [[1358]] do swojej śmierci w [[1369]]. |
||
Wersja z 18:30, 11 lip 2011
Piotr I Cypryjski, Piotr I de Poitiers-Lusignan (ur. 9 października 1328, zm. 17 stycznia 1369) - król Cypru i tytularny król Jerozolimy od momentu abdykacji jego ojca w 1358 do swojej śmierci w 1369.
Był drugim synem króla Hugona IV Cypryjskiego, ale pierwszym z jego drugiego małżeństwa z Alicją z Ibelinu. W młodości otrzymał tytuł hrabiego Trypolisu. Najbardziej znany jest z wyprawy dokonanej na Egipt Mameluków (1365), w trakcie której zdobył i złupił Aleksandrię. Był to ostatni tak znaczący sukces militarny krzyżowców na Bliskim Wschodzie. Sama wyprawa miała jednak negatywny wpływ na handlowe kontakty między krajami chrześcijańskimi i muzułmańskimi[1].
Około 28 czerwca 1342 poślubił Eschiwę de Montfort (ur. 1300), córkę i dziedziczkę Humphreya de Montfort, konstabla Cypru i tytularnego pana Toron. Eschiwa zmarła przed 1350, kiedy Piotr był wciąż nastolatkiem i dlatego małżeństwo to pozostało bezdzietne. W 1353 Piotr poślubił Eleonorę Aragońską z Gandii (1333, w Barcelonie - 26 grudnia 1416), córkę infanta Don Pedro Aragońskiego, hrabiego Ribagorza, Ampurias i Prades, oraz jego żony Joanny de Foix, siostrę infanta Don Alfonso, księcia Gandii - pretendenta do tronu aragońskiego. Z Eleonorą miał 3 dzieci:
- Piotra II (ok. 1357-1382), kolejnego króla Cypru i tytularnego króla Jerozolimy,
- Małgorzatę lub Marię (ok. 1360 - ok. 1397), zaręczoną z Carlo Visconti, od 1385 żonę jej kuzyna - Jacka de Lusignan (zm. 1395/1397), tytularnego hrabiego Trypolisu,
- Eschiwę (? - przed 1369), zmarłą młodo.
Jego kochanką była Joanna l'Aleman. Piotr I Cypryjski odwiedził w 1364 Kraków, będąc gościem polskiego króla Kazimierza Wielkiego. 17 stycznia 1369 został zamordowany przez trzech swoich rycerzy, we własnym łóżku w pałacu La Cava, w Nikozji[2].
- ↑ Krzysztof Baczkowski (red.): Wielka Historia Świata t.5 Późne średniowiecze. Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza, 2005. ISBN 83-85719-89-X.
- ↑ Łukasz Burkiewicz: Na styku chrześcijaństwa i islamu. Krucjaty i Cypr w latach 1191-1291. Kraków: 2008.