Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot poprawił ko:십분의 일형 |
uzup. |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W [[Imperium rzymskie|Imperium rzymskim]] stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych [[legion]]ów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe [[insygnia]]. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów [[pszenica|pszenicy]] wydawano [[jęczmień]] i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji. |
W [[Imperium rzymskie|Imperium rzymskim]] stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych [[legion]]ów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe [[insygnia]]. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów [[pszenica|pszenicy]] wydawano [[jęczmień]] i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji. |
||
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|bolszewickie]] w czasie [[wojna domowa|wojny domowej]], m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko [[Powstanie w Kronsztadzie|powstaniu]] w [[Kronsztad]]zie. W sierpniu [[1914]] okupacyjne wojska niemieckie w [[Kalisz]]u dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. |
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|bolszewickie]] w czasie [[wojna domowa|wojny domowej]], m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko [[Powstanie w Kronsztadzie|powstaniu]] w [[Kronsztad]]zie. W sierpniu [[1914]] okupacyjne wojska niemieckie w [[Kalisz]]u dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. Był to powszechnie stosowany przez nazistów środek karny wobec ludności cywilnej okupowanych terenów podczas II wojny światowej, np. w obozach koncentracyjnych jako kara za ucieczkę współwięźnia (np. [[Franciszek Gajowniczek]] był ofiarą decymacji). |
||
== Decymacja w kulturze == |
== Decymacja w kulturze == |
||
Wersja z 11:44, 1 kwi 2012
Decymacja – (łac. dziesiątkowanie) kara stosowana w armiach starożytnych oraz w niektórych wojskach nowożytnych państw autorytarnych polegająca na zabiciu (ścięciu lub rozstrzelaniu) co dziesiątego żołnierza ukaranego oddziału.
W Imperium rzymskim stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych legionów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe insygnia. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów pszenicy wydawano jęczmień i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo bolszewickie w czasie wojny domowej, m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko powstaniu w Kronsztadzie. W sierpniu 1914 okupacyjne wojska niemieckie w Kaliszu dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. Był to powszechnie stosowany przez nazistów środek karny wobec ludności cywilnej okupowanych terenów podczas II wojny światowej, np. w obozach koncentracyjnych jako kara za ucieczkę współwięźnia (np. Franciszek Gajowniczek był ofiarą decymacji).
Decymacja w kulturze
W powieści Potop książę Janusz Radziwiłł nakazał zdziesiątkować jeńców ze zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI).