Piotr Zientarski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 77.255.40.240 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to VBot. |
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== |
== Bibliografia == |
||
* [http://ww2.senat.pl/k7/senat/senator/zientarski.htm Biogram na stronie Senatu (VII kadencja)] |
* [http://ww2.senat.pl/k7/senat/senator/zientarski.htm Biogram na stronie Senatu (VII kadencja)] |
||
Wersja z 06:00, 2 maj 2012
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Senator z okręgu wyborczego nr 100 | |
Okres |
od 8 listopada 2011 |
Przynależność polityczna |
Piotr Zientarski (ur. 16 kwietnia 1952 w Szczecinku) – polski polityk, prawnik, adwokat, senator VI, VII i VIII kadencji.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1975), odbył aplikacje sędziowską i adwokacką, złożył także egzamin radcowski. Pracował w Zespole Adwokackim nr 2 w Koszalinie, od 1990 prowadzi własną kancelarię. Bronił działaczy opozycyjnych w latach 80., był pełnomocnikiem biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego. Uczył podstaw prawa w Średnim Studium Zawodowym dla Pracujących w Koszalinie.
Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.
W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany senatorem VI kadencji w okręgu koszalińskim. W Senacie pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91 083 głosy. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 50 178 głosów[1].
Żonaty, ma troje dzieci.