Janusz Bielawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii
m kat.
Linia 26: Linia 26:


{{DEFAULTSORT:Bielawski, Janusz}}
{{DEFAULTSORT:Bielawski, Janusz}}
[[Kategoria:Absolwenci Akademii Medycznej we Wrocławiu]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi]]
[[Kategoria:Politycy SdRP i SLD]]
[[Kategoria:Politycy SdRP i SLD]]

Wersja z 12:23, 24 sie 2012

Janusz Bielawski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1928
Wielkoryt

Data śmierci

30 marca 2022

Senator V kadencji
Okres

od 19 października 2001
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Janusz Stefan Bielawski (ur. 15 stycznia 1928 w Wielkorycie, powiat Brześć nad Bugiem) – polski lekarz chirurg, polityk, profesor Akademii Medycznej we Wrocławiu, senator IV i V kadencji.

Ukończył gimnazjum i liceum dla dorosłych we Wrocławiu w 1947, następnie studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu (1952). Pod koniec studiów podjął pracę w charakterze asystenta na Oddziale Ortopedii Szpitala Wojewódzkiego we Wrocławiu; w latach 1952-1957 był asystentem na Oddziale Chirurgii szpitala w Rudzie Śląskiej. Od 1957 pracował na wrocławskiej Akademii Medycznej, w latach 1957-1972 był kolejno asystentem, starszym asystentem i adiunktem w III Klinice Chirurgii (w 1962 obronił doktorat, w 1971 habilitował się), 1972-1975 adiunktem, 1975-1976 docentem w Klinice Chirurgii Urazowej. Jednocześnie od 1976 zajmował stanowisko ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii Szpitala im. Jonstona w Lubinie. W 1987 został profesorem nadzwyczajnym nauk medycznych.

Działacz Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, wchodził w skład jego zarządu oraz przewodniczył sekcji osteosyntezy. W latach 1995-1997 był specjalistą wojewódzkim ds. ortopedii i traumatologii w województwie legnickim. Od 1987 przewodniczy zarządowi oddziału regionalnego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego Ziemi Lubińskiej. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi. Zorganizował ponadregionalny ośrodek leczenia zapalenia tkanki kostnej. Ogłosił ponad 70 prac naukowych, m.in. Pourazowe zapalenie kości (1982, redaktor), Leczenie otwartych złamań kości długich (1983, redaktor).

W latach 1973-1990 był członkiem PZPR, potem należał do Socjaldemokracji RP, w 1999 został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Z ramienia tej partii uzyskiwał dwukrotnie mandat senator - w 1997 z województwa legnickiego, w 2001 z okręgu legnickiego. Brał udział w pracach Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję.

Żonaty, ma dwoje dzieci (syna Piotra i córkę Ewę).

Bibliografia

  • Kto jest kim w polskiej medycynie, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1987

Szablon:Polscy senatorowie V kadencji