Kościół św. Kazimierza w Nowym Sączu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
kod mapy, WP:SK
Linia 64: Linia 64:
|typ dzwonnicy =
|typ dzwonnicy =
|nazwa dzwonu =
|nazwa dzwonu =
|kod mapy =
|kod mapy = Nowy Sącz
|stopniN =49 |minutN =37 |sekundN =20
|stopniN =49 |minutN =37 |sekundN =20
|stopniE =20 |minutE =41 |sekundE =37
|stopniE =20 |minutE =41 |sekundE =37
Linia 75: Linia 75:


== Historia ==
== Historia ==

Świątynia została wzniesiona w latach [[1908]]-[[1912]] według projektu architekta Teodora Talowskiego. W budowie brali także udział architekci: Michał Morawiecki, Karol Skofleg, Jan Bereś, Zenon Remi. Prace murarskie nadzorował Jan Solecki, kamieniarskie Andrzej Czuba, blacharskie Władysław Zabża. Ludwik Małecki profesor gimnazjum w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]] był organizatorem budowy. Kościół został konsekrowany w [[1966]] przez [[biskup]]a tarnowskiego Jerzego Ablewicza.
Świątynia została wzniesiona w latach [[1908]]-[[1912]] według projektu architekta Teodora Talowskiego. W budowie brali także udział architekci: Michał Morawiecki, Karol Skofleg, Jan Bereś, Zenon Remi. Prace murarskie nadzorował Jan Solecki, kamieniarskie Andrzej Czuba, blacharskie Władysław Zabża. Ludwik Małecki profesor gimnazjum w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]] był organizatorem budowy. Kościół został konsekrowany w [[1966]] przez [[biskup]]a tarnowskiego Jerzego Ablewicza.


== Architektura ==
== Architektura ==

Świątynia neogotycka, murowana z cegły, do budowy użyto również kamienia oraz żelbetu. Budowla ozdobiona jest bogatym detalem kamieniarskim. Posiada trzy nawy z transeptem i węższym prezbiterium, zamkniętym trójkątnie, po bokach którego umieszczone są dwie zakrystie. Z przodu mieści się przedsionek. Fasada frontowa posiada duże ostrołukowe okno, zakończona jest trójkątnym szczytem, ujętym po obu stronach przez dwie smukłe wieżyczki ośmiokątne, pokryte ostrosłupowymi hełmami. W przyziemiu jest umieszczony [[portal]] o dekoracji mozaikowej z wizerunkiem Jezusa wykonanej w [[1931]] roku według projektu Jana Bukowskiego przez Alberta Pieczonkę. Po obu stronach [[portal]]u są umieszczone przedsionki z półkolistymi arkadami, popdparte narożnymi filarami. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, przedsionki - pulpitowymi. Na skrzyżowaniu naw umieszczona jest wieżyczka na sygnaturkę, posiadająca cebulasty hełmem i latarnię. Wnętrze posiada sklepienia żelbetowe w formie zaostrzonej kolebki, w zamknięciu prezbiterium, wyposażone w lunety, w środkowym przęśle mieści się sklepienie krzyżowo-żebrowe popdparte czterema filarami. Okna o ostrych łukach posiadają dekorację maswerkową z witrażami figuralnymi, zaprojektowanymi przez Stefana Matejkę. Zostały one wykonane w [[1912]] roku w firmie Żeleńskiego w [[Kraków|Krakowie]]. Polichromia wnętrza posiada motywy figuralne i ornamentalne, o charakterze secesyjnym, namalowana w [[1925]] roku według projektu Jana Bukowskiego przez firmę Orleckiego z [[Kraków|Krakowa]]. W prezbiterium są umieszczone sceny z życia Jezusa, w nawie głównej czworo Ewangelistów a w transepcie alegorie czterech cnót głównych.
Świątynia neogotycka, murowana z cegły, do budowy użyto również kamienia oraz żelbetu. Budowla ozdobiona jest bogatym detalem kamieniarskim. Posiada trzy nawy z transeptem i węższym prezbiterium, zamkniętym trójkątnie, po bokach którego umieszczone są dwie zakrystie. Z przodu mieści się przedsionek. Fasada frontowa posiada duże ostrołukowe okno, zakończona jest trójkątnym szczytem, ujętym po obu stronach przez dwie smukłe wieżyczki ośmiokątne, pokryte ostrosłupowymi hełmami. W przyziemiu jest umieszczony [[portal]] o dekoracji mozaikowej z wizerunkiem Jezusa wykonanej w [[1931]] roku według projektu Jana Bukowskiego przez Alberta Pieczonkę. Po obu stronach [[portal]]u są umieszczone przedsionki z półkolistymi arkadami, popdparte narożnymi filarami. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, przedsionki - pulpitowymi. Na skrzyżowaniu naw umieszczona jest wieżyczka na sygnaturkę, posiadająca cebulasty hełmem i latarnię. Wnętrze posiada sklepienia żelbetowe w formie zaostrzonej kolebki, w zamknięciu prezbiterium, wyposażone w lunety, w środkowym przęśle mieści się sklepienie krzyżowo-żebrowe popdparte czterema filarami. Okna o ostrych łukach posiadają dekorację maswerkową z witrażami figuralnymi, zaprojektowanymi przez Stefana Matejkę. Zostały one wykonane w [[1912]] roku w firmie Żeleńskiego w [[Kraków|Krakowie]]. Polichromia wnętrza posiada motywy figuralne i ornamentalne, o charakterze secesyjnym, namalowana w [[1925]] roku według projektu Jana Bukowskiego przez firmę Orleckiego z [[Kraków|Krakowa]]. W prezbiterium są umieszczone sceny z życia Jezusa, w nawie głównej czworo Ewangelistów a w transepcie alegorie czterech cnót głównych.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
*[http://www.tarnowskiekoscioly.net/index.php?option=com_content&view=article&id=103:nowy-scz-kocio-w-kazimierza&catid=1:kocioy&Itemid=6 Tarnowskie Kościoły]
* [http://www.tarnowskiekoscioly.net/index.php?option=com_content&view=article&id=103:nowy-scz-kocio-w-kazimierza&catid=1:kocioy&Itemid=6 Tarnowskie Kościoły]


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 15:20, 9 sty 2013

Kościół Świętego Kazimierza w Nowym Sączu
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Świętego Kazimierza w Nowym Sączu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowy Sącz

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Kazimierza w Nowym Sączu

Wezwanie

św. Kazimierza

Położenie na mapie Nowego Sącza
Mapa konturowa Nowego Sącza
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Kościół Świętego Kazimierza w Nowym Sączu - rzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w Nowym Sączu, przy Placu Świętego Kazimierza.

Historia

Świątynia została wzniesiona w latach 1908-1912 według projektu architekta Teodora Talowskiego. W budowie brali także udział architekci: Michał Morawiecki, Karol Skofleg, Jan Bereś, Zenon Remi. Prace murarskie nadzorował Jan Solecki, kamieniarskie Andrzej Czuba, blacharskie Władysław Zabża. Ludwik Małecki profesor gimnazjum w Nowym Sączu był organizatorem budowy. Kościół został konsekrowany w 1966 przez biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza.

Architektura

Świątynia neogotycka, murowana z cegły, do budowy użyto również kamienia oraz żelbetu. Budowla ozdobiona jest bogatym detalem kamieniarskim. Posiada trzy nawy z transeptem i węższym prezbiterium, zamkniętym trójkątnie, po bokach którego umieszczone są dwie zakrystie. Z przodu mieści się przedsionek. Fasada frontowa posiada duże ostrołukowe okno, zakończona jest trójkątnym szczytem, ujętym po obu stronach przez dwie smukłe wieżyczki ośmiokątne, pokryte ostrosłupowymi hełmami. W przyziemiu jest umieszczony portal o dekoracji mozaikowej z wizerunkiem Jezusa wykonanej w 1931 roku według projektu Jana Bukowskiego przez Alberta Pieczonkę. Po obu stronach portalu są umieszczone przedsionki z półkolistymi arkadami, popdparte narożnymi filarami. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, przedsionki - pulpitowymi. Na skrzyżowaniu naw umieszczona jest wieżyczka na sygnaturkę, posiadająca cebulasty hełmem i latarnię. Wnętrze posiada sklepienia żelbetowe w formie zaostrzonej kolebki, w zamknięciu prezbiterium, wyposażone w lunety, w środkowym przęśle mieści się sklepienie krzyżowo-żebrowe popdparte czterema filarami. Okna o ostrych łukach posiadają dekorację maswerkową z witrażami figuralnymi, zaprojektowanymi przez Stefana Matejkę. Zostały one wykonane w 1912 roku w firmie Żeleńskiego w Krakowie. Polichromia wnętrza posiada motywy figuralne i ornamentalne, o charakterze secesyjnym, namalowana w 1925 roku według projektu Jana Bukowskiego przez firmę Orleckiego z Krakowa. W prezbiterium są umieszczone sceny z życia Jezusa, w nawie głównej czworo Ewangelistów a w transepcie alegorie czterech cnót głównych.

Bibliografia