Państwa centralne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał af:Sentrale Moondhede |
m r2.7.2+) (Robot przeniósł strony z tr:İttifak Devletleri do tr:Bağlaşma Devletleri |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
[[ta:மைய சக்திகள்]] |
[[ta:மைய சக்திகள்]] |
||
[[th:ฝ่ายมหาอำนาจกลาง]] |
[[th:ฝ่ายมหาอำนาจกลาง]] |
||
[[tr: |
[[tr:Bağlaşma Devletleri]] |
||
[[uk:Центральні держави]] |
[[uk:Центральні держави]] |
||
[[ur:مرکزی طاقتیں]] |
[[ur:مرکزی طاقتیں]] |
Wersja z 20:26, 15 lut 2013
Państwa centralne − istniejący w okresie I wojny światowej sojusz Cesarstwa Niemieckiego, Monarchii Austro-Węgierskiej, Carstwa Bułgarii i imperium osmańskiego. Przeciwnikiem państw centralnych była Ententa.
Nazwa sojuszu pochodzi od centralnego położenia w Europie Niemiec i Austro-Węgier, które były otoczone ze wszystkich stron państwami Ententy. Początkowo to Niemcy i Austro-Węgry dźwigały ciężar wojny.
Przedwojenny sojusz Niemiec i Austro-Węgier, a także Włoch, które go opuściły, nazywał się Trójprzymierzem. Niemcy podpisały układ z Austro-Węgrami w 1879 roku, natomiast układ z Włochami w 1882. Turcja weszła w sojusz z Niemcami 2 sierpnia 1914 roku, zaś Bułgaria 14 października 1915 roku.
Państwa centralne przegrały ostatecznie wojnę, mimo pokonania Rosji i Rumunii. W 1918 roku kolejno zawieszenie broni podpisywały:
- 29 września − Carstwo Bułgarii
- 30 października − imperium osmańskie
- 4 listopada − Austro-Węgry
- 11 listopada − Cesarstwo Niemieckie
Ponieważ Austro-Węgry rozpadły się, osobny traktat podpisano również z Węgrami, uznając je za jedno z państw centralnych.
Traktaty pokojowe z państwami centralnymi:
- 28 czerwca 1919 − z Niemcami w Wersalu (traktat wersalski)
- 10 września 1919 − z Austrią w Saint-Germain-en-Laye (traktat w Saint-Germain)
- 27 listopada 1919 − z Bułgarią w Neuilly-sur-Seine (traktat w Neuilly)
- 4 czerwca 1920 − z Węgrami w pałacu Trianon w Wersalu (traktat w Trianon)
- 10 sierpnia 1920 − z Turcją w Sèvres (traktat w Sèvres)