ARA General Belgrano (1938): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
|||
Linia 61: | Linia 61: | ||
[[Kategoria:Amerykańskie krążowniki z okresu II wojny światowej]] |
[[Kategoria:Amerykańskie krążowniki z okresu II wojny światowej]] |
||
[[Kategoria:Argentyńskie krążowniki z okresu po 1945]] |
[[Kategoria:Argentyńskie krążowniki z okresu po 1945]] |
||
[[cy:ARA General Belgrano]] |
|||
[[de:ARA General Belgrano (C-4)]] |
|||
[[en:ARA General Belgrano]] |
|||
[[es:ARA General Belgrano]] |
|||
[[fr:ARA General Belgrano]] |
|||
[[it:ARA General Belgrano (C-4)]] |
|||
[[ms:ARA Jeneral Belgrano]] |
|||
[[ja:ヘネラル・ベルグラノ (巡洋艦)]] |
|||
[[no:ARA «General Belgrano» (1951)]] |
|||
[[pt:ARA General Belgrano]] |
|||
[[ru:Генерал Бельграно (крейсер)]] |
|||
[[fi:ARA General Belgrano (C-4)]] |
|||
[[sv:ARA General Belgrano]] |
|||
[[zh:貝爾格拉諾將軍號巡洋艦]] |
Wersja z 18:12, 12 mar 2013
Nieprawidłowe parametry: {55|24|00|S|61|32|00|W}
{{{opis grafiki}}} | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Oznaczenie NATO |
{{{oznaczenie NATO}}} |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
{{{początek budowy}}} |
Położenie stępki |
1935 |
Wodowanie |
marzec 1938 |
US Navy | |
Nazwa | |
Wejście do służby |
3 października 1938 |
Wycofanie ze służby |
lipiec 1946 |
Armada de la República Argentina | |
Nazwa |
ARA „17 de Octubre” (do 1956) |
Wejście do służby |
grudzień 1951 |
Los okrętu |
zatopiony 2 maja 1982 podczas wojny o Falklandy |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa - 9575 ton |
Długość |
185 m |
Szerokość |
18,9 m |
Zanurzenie |
5,9 m |
Prędkość |
32,5 węzły |
Uzbrojenie | |
15 dział kalibru 152 mm (w trzydziałowych wieżach), 8 dział przeciwlotniczych 127 mm, 2 poczwórne działka przeciwlotnicze 40 mm, 2 poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Sea Cat (dodane w 1968) | |
Wyposażenie lotnicze | |
2 śmigłowce | |
Załoga |
1138 |
ARA General Belgrano – argentyński krążownik, ex-amerykański "Phoenix", zatopiony 2 maja 1982 roku podczas wojny o Falklandy.
Historia
Był to krążownik lekki amerykańskiego typu Brooklyn zbudowany w New Jersey. Budowa została rozpoczęta w 1935 roku. Wszedł do służby w US Navy 3 października 1938 roku pod nazwą USS "Phoenix" (CL-46). Brał udział w II wojnie światowej na Pacyfiku (między innymi znajdował się w Pearl Harbor podczas ataku japońskiego[1]).
W lipcu 1946 roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu 1951 roku sprzedany Argentynie za 7,8 mln dolarów (wraz z drugim okrętem tego typu: USS "Boise" (CL-47), który otrzymał nazwę ARA "Nueve de Julio"). "Phoenix" otrzymał nazwę ARA "17 de Octubre", lecz po obaleniu Juana Peróna w 1955 roku, w 1956 roku został przemianowany na ARA "General Belgrano" (C-4) (generał Manuel Belgrano walczył o niepodległość Argentyny w 1816 roku).
Podczas wojny z Wielką Brytanią o Falklandy, Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "strefę całkowitej wyłączności" (Total Exclusion Zone), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA "General Belgrano" opuścił port Ushuaia w dniu 26 kwietnia 1982 roku z dwoma niszczycielami, ARA "Piedra Buena" (D-29) i ARA "Hipólito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako Grupa Operacyjna 79.3. 29 kwietnia patrolowały one na południe od wysp. 30 kwietnia grupa została wykryta przez brytyjski atomowy okręt podwodny HMS "Conqueror". Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "strefą całkowitej wyłączności", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier Margaret Thatcher zezwoliła dowódcy "Conquerora", Christopherowi Wreford-Brownowi, na atak.
Okręt podwodny zaatakował 2 maja około godziny 16.00, odpalając trzy konwencjonalne, wywodzące się z II wojny światowej torpedy Mk 8 mod 4[2]. Dwie trafiły w "Belgrano", z czego jedna urwała dziób okrętu. Krążownik został opuszczony o 16.24 i zatonął. Rozbitkowie pływali na tratwach przez następne około 40 godzin, zanim zostali znalezieni przez okręty argentyńskie i statek chilijski od 3 do 5 maja. Zginęło 321 marynarzy i dwóch cywilów przebywających wówczas na pokładzie[2], uratowano 770 osób.
ARA "General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny.
- ↑ Phoenix. history.navy.mil. [dostęp 2012-05-07].
- ↑ a b Łukasz Golowanow: Dwie torpedy w celu. Zatopienie krążownika ARA General Belgrano. Konflikty.pl. [dostęp 2012-05-07].