Paulin Frydman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
m linki, drobne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Paulin Frydman''' (ur. [[26 maja]] [[1905]] roku, zm. [[2 lutego]] [[1982]] |
'''Paulin Frydman''' (ur. [[26 maja]] [[1905]] roku, zm. [[2 lutego]] [[1982]] w [[Buenos Aires]]) - polski [[szachy|szachista]], złoty medalista olimpijski. |
||
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych [[mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostwach Polski]] w [[1926]] roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za [[Dawid Przepiórka|Dawidem Przepiórką]]. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w [[1927]] roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w [[1935]] - dzielone II-IV, wraz z [[ |
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych [[mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostwach Polski]] w [[1926]] roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za [[Dawid Przepiórka|Dawidem Przepiórką]]. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w [[1927]] roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w [[1935]] - dzielone II-IV, wraz z [[Miguel Najdorf|Mieczysławem Najdorfem]] i Henrykiem Friedmannem, za [[Ksawery Tartakower|Ksawerym Tartakowerem]]. W 1935 r. zremisował w Warszawie w meczu przeciwko [[Rudolf Spielmann|Rudolfowi Spielmannowi]] (+0 -0 =5). Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Warszawy (1931, 1932, 1933, 1936). |
||
W [[1928]] roku zadebiutował na [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Haga|Hadze]]. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w [[Hamburg|Hamburgu]], w [[1930]] roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach uzyskując wynik 67% (+44 -13 =34). Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w [[Berlin|Berlinie]] w [[1936]], na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w [[1934]] roku) i [[Helsinki|Helsinkach]] ([[1935]]), przed [[Paul Keres|Paulem Keresem]], którego pokonał w bezpośrednim pojedynku. |
W [[1928]] roku zadebiutował na [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Haga|Hadze]]. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w [[Hamburg|Hamburgu]], w [[1930]] roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach uzyskując wynik 67% (+44 -13 =34). Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w [[Berlin|Berlinie]] w [[1936]], na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w [[1934]] roku) i [[Helsinki|Helsinkach]] ([[1935]]), przed [[Paul Keres|Paulem Keresem]], którego pokonał w bezpośrednim pojedynku. |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]] zastał polskich reprezentantów w [[Argentyna|Argentynie]], gdzie rozgrywano właśnie ósmą olimpiadę. Podobnie jak Najdorf, Frydman pozostał w [[Buenos Aires]], gdzie brał czynny udział w życiu szachowym, uczestnicząc m.in. w turniejach międzynarodowych: w [[1941]] roku Mar del Plata - IV-V miejsce, Buenos Aires - III (za Najdorfem i Stahlbergiem), Buenos Aires - I (przed Czerniakiem), Sao Pedro - III-IV. W 1942 r. ze względów zdrowotnych musiał wycofać się z wyczynowego życia szachowego. |
Wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]] zastał polskich reprezentantów w [[Argentyna|Argentynie]], gdzie rozgrywano właśnie ósmą olimpiadę. Podobnie jak Najdorf, Frydman pozostał w [[Buenos Aires]], gdzie brał czynny udział w życiu szachowym, uczestnicząc m.in. w turniejach międzynarodowych: w [[1941]] roku Mar del Plata - IV-V miejsce, Buenos Aires - III (za Najdorfem i Stahlbergiem), Buenos Aires - I (przed Czerniakiem), Sao Pedro - III-IV. W 1942 r. ze względów zdrowotnych musiał wycofać się z wyczynowego życia szachowego. |
||
W [[1941]] roku założył w centrum miasta kawiarnię szachową, która zapewniła mu niezależność finansową. Przyjaźnił się z [[Witold Gombrowicz|Witoldem Gombrowiczem]], który był miłośnikiem szachów i stałym bywalcem jego kawiarni. W [[1978]] przy okazji odbywającej się w Argentynie kolejnej olimpiady szachowej został razem z Najdorfem udekorowany przez polską delegację medalem 50-lecia [[Polski Związek Szachowy|Polskiego Związku Szachowego]] |
W [[1941]] roku założył w centrum miasta kawiarnię szachową, która zapewniła mu niezależność finansową. Przyjaźnił się z [[Witold Gombrowicz|Witoldem Gombrowiczem]], który był miłośnikiem szachów i stałym bywalcem jego kawiarni. W [[1978]] przy okazji odbywającej się w Argentynie kolejnej olimpiady szachowej został razem z Najdorfem udekorowany przez polską delegację medalem 50-lecia [[Polski Związek Szachowy|Polskiego Związku Szachowego]]. |
||
==Linki zewnętrzne== |
|||
* [http://www.chessgames.com/perl/chessplayer?pid=10740 Partie Paulina Frydmana] |
|||
[[Kategoria:Polscy szachiści|Frydman Paulin]] |
[[Kategoria:Polscy szachiści|Frydman Paulin]] |
||
Wersja z 09:27, 5 cze 2006
Paulin Frydman (ur. 26 maja 1905 roku, zm. 2 lutego 1982 w Buenos Aires) - polski szachista, złoty medalista olimpijski.
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych mistrzostwach Polski w 1926 roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za Dawidem Przepiórką. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w 1927 roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w 1935 - dzielone II-IV, wraz z Mieczysławem Najdorfem i Henrykiem Friedmannem, za Ksawerym Tartakowerem. W 1935 r. zremisował w Warszawie w meczu przeciwko Rudolfowi Spielmannowi (+0 -0 =5). Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Warszawy (1931, 1932, 1933, 1936).
W 1928 roku zadebiutował na olimpiadzie szachowej w Hadze. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w Hamburgu, w 1930 roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach uzyskując wynik 67% (+44 -13 =34). Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w Berlinie w 1936, na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w Budapeszcie (w 1934 roku) i Helsinkach (1935), przed Paulem Keresem, którego pokonał w bezpośrednim pojedynku.
Wybuch II wojny światowej zastał polskich reprezentantów w Argentynie, gdzie rozgrywano właśnie ósmą olimpiadę. Podobnie jak Najdorf, Frydman pozostał w Buenos Aires, gdzie brał czynny udział w życiu szachowym, uczestnicząc m.in. w turniejach międzynarodowych: w 1941 roku Mar del Plata - IV-V miejsce, Buenos Aires - III (za Najdorfem i Stahlbergiem), Buenos Aires - I (przed Czerniakiem), Sao Pedro - III-IV. W 1942 r. ze względów zdrowotnych musiał wycofać się z wyczynowego życia szachowego.
W 1941 roku założył w centrum miasta kawiarnię szachową, która zapewniła mu niezależność finansową. Przyjaźnił się z Witoldem Gombrowiczem, który był miłośnikiem szachów i stałym bywalcem jego kawiarni. W 1978 przy okazji odbywającej się w Argentynie kolejnej olimpiady szachowej został razem z Najdorfem udekorowany przez polską delegację medalem 50-lecia Polskiego Związku Szachowego.