Rewolucja libijska w 1969: Różnice pomiędzy wersjami

Rewolucja libijska w 1969
	; {{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Terytorium	Libia
Przyczyna	niezadowolenie wśród rzesz urzędników państwowych
Strony konfliktu
Wolny Ruch Oficerski Rada Dowódcza Rewolucji ;	Królestwo Libii
Dowódcy
Muammar al-Kaddafi	Idris I
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 12:59, 2 lip 2013

Rewolucja libijska w 1969 – zbrojne obalenie Królestwa Libii i króla Idrisa I w roku 1969.

Odkrycie znaczących zasobów ropy naftowej w roku 1959 i postępujące za nim wysokie dochody pozwoliły królestwu na przekształcenie się z jednego z najbiedniejszych państw świata w kraj bogaty. Wzrost dochodów budżetowych wywołał zazdrość szerokich rzesz urzędników państwowych, pragnących mieć udział w wielkich przepływach finansowych kontrolowanych dotąd przez suwerena. Uzewnętrznienie się tego żywiołu naśladowało formę naseryzmu i innych form nacjonalizmów arabskich.

1 września 1969, tzw. Wolny Ruch Oficerski, grupa około 70 młodych oficerów wojskowych, głównie ze służb komunikacyjnych, przejęła władzę i położyła kres libijskiej monarchii.

Przewrót rozpoczął się w Bengazi i trwał około dwóch godzin. Oddziały wojskowe szybko poparły siły rewolucjonistów i prędko uzyskały kontrolę nad Trypolisem i resztą kraju. Przyjęcie rewolucji, szczególnie ze strony młodych, wykształconych ludzi z dużych miast było entuzjastyczne. Nie zanotowano przypadków śmierci, rozbojów lub przemocy.^{[potrzebny przypis]}

Wolny Ruch Oficerski, który wziął odpowiedzialność za rewolucję, wyłonił dwunastoosobowy dyrektoriat, który nazwał siebie Radą Dowódczą Rewolucji (RCC). Owo ciało wyznaczyło pierwszy rząd republikańskiej Libii, proklamowany 1 września^[1]. RCC ogłosiła, że Libia będzie wolnym, suwerennym państwem pod nazwą Libijska Republika Arabska, postępującą "drogą wolności, jedności i sprawiedliwości społecznej, gwarantując prawa równości swoim obywatelom i otwierając im drzwi do godnej pracy".

RCC zapewniła obcych dyplomatów w Libii, iż zmiany rewolucyjne nie były sterowane zza granicy. Stany Zjednoczone uznały nowy rząd już 6 września.

Następca tronu, książę Hasan, w zamian za własne bezpieczeństwo zrzekł się prawa do tronu, ale został uwięziony. Król Idris, przebywający w czasie zamachu stanu na leczeniu za granicą, zmarł w roku 1983 w Egipcie.

7 września 1969 RCC oświadczyła o wyznaczeniu rządu nowej republiki. Wyszkolony w Stanach Zjednoczonych technik Mahmud Sulayman al-Maghribi, od roku 1967 więziony za swoją działalność polityczną został premierem. Przewodniczył ośmioosobowej Radzie Ministrów, spośród których sześciu członków było cywilami, a dwaj - Adam Said Hawwaz oraz Musa Ahmad – oficerami. W rządzie nie było członków RCC. Kolejnego dnia RCC postanowiła awansować kapitana Kadafi do stopnia pułkownika i mianować go głównodowodzącym Siłami Zbrojnymi Libii.

RCC w ostatnich miesiącach 1969 podjęła wiele reform wewnętrznych, proklamowała neutralność w konfrontacji supermocarstw i opór przeciwko wszystkim formom kolonializmu oraz imperializmu. Podkreśliła także libijskie zaangażowanie w sprawę Palestyny. Zniesiono ustanowione przez króla instytucje parlamentarne i podtrzymano obowiązujący od 1952 roku zakaz działania partii politycznych. System wybrany przez RCC nie został otwarcie nazwany komunizmem - został określony jako arabska interpretacja socjalizmu, łącząca zasady islamu z reformami socjalnymi, ekonomicznymi i politycznymi. Libia w ciągu jednej nocy przeszła z obozu tradycjonalistycznych państw arabskich do krajów uznających prawo narodów do samostanowienia.

↑ "Pierwszy dekret Rewolucji" (arab.), 1 września 1969, w EMERglobal Lex. Dostęp 31 marca 2010.

[1] "Pierwszy dekret Rewolucji" (arab.), 1 września 1969, w EMERglobal Lex. Dostęp 31 marca 2010.

[1]

@@ Linia 22: / Linia 22: @@
  |commons    =
 }}
+{{dopracować|tekst brzmi jak propaganda, do tego brak źródeł, po za wyznaczeniem pierwszego rządu, który w żaden sposób nie mógł być demokratyczny!}}
 '''Rewolucja libijska w 1969''' – zbrojne obalenie [[Królestwo Libii|Królestwa Libii]] i króla [[Idris I (Libia)|Idrisa I]] w roku [[1969]].
@@ Linia 28: / Linia 29: @@
 września 1969, tzw. Wolny Ruch Oficerski, grupa około 70 młodych oficerów wojskowych, głównie ze służb komunikacyjnych, przejęła władzę i położyła kres libijskiej monarchii.
-Przewrót rozpoczął się w [[Bengazi]] i trwał około dwóch godzin. Oddziały wojskowe szybko poparły siły postępu i prędko uzyskały kontrolę nad [[Trypolis]]em i resztą kraju. Przyjęcie rewolucji, szczególnie ze strony młodych, wykształconych ludzi z dużych miast było entuzjastyczne. Nie zanotowano przypadków śmierci, rozbojów lub przemocy.
+Przewrót rozpoczął się w [[Bengazi]] i trwał około dwóch godzin. Oddziały wojskowe szybko poparły siły rewolucjonistów i prędko uzyskały kontrolę nad [[Trypolis]]em i resztą kraju. {{fakt|Przyjęcie rewolucji, szczególnie ze strony młodych, wykształconych ludzi z dużych miast było entuzjastyczne. Nie zanotowano przypadków śmierci, rozbojów lub przemocy.|data=2013-07}}
-Wolny Ruch Oficerski, który wziął odpowiedzialność za rewolucję wyłonił dwunastoosobowy dyrektoriat, który nazwał siebie Radą Dowódczą Rewolucji (RCC). Owo ciało wyznaczyło pierwszy rząd demokratyczny Libii, proklamowany 1 września<ref>[https://docs.google.com/fileview?id=0B7-KFQOKhAl1ZjAxNzkwMWItMGJhMS00NTg1LTk4NjgtOTRhZmIzYmQ4ZTI0&hl=en "Pierwszy dekret Rewolucji"] {{lang|ar}}, 1 września 1969, w [http://emerglobal.com/lex EMERglobal Lex]. Dostęp 31 marca 2010.</ref> RCC ogłosiła, że Libia będzie wolnym, suwerennym państwem pod nazwą '''Libijska Republika Arabska''', postępującą "drogą wolności, jedności i sprawiedliwości społecznej, gwarantując prawa równości swoim obywatelom i otwierając im drzwi do godnej pracy".
+Wolny Ruch Oficerski, który wziął odpowiedzialność za rewolucję, wyłonił dwunastoosobowy dyrektoriat, który nazwał siebie Radą Dowódczą Rewolucji (RCC). Owo ciało wyznaczyło pierwszy rząd republikańskiej Libii, proklamowany 1 września<ref>[https://docs.google.com/fileview?id=0B7-KFQOKhAl1ZjAxNzkwMWItMGJhMS00NTg1LTk4NjgtOTRhZmIzYmQ4ZTI0&hl=en "Pierwszy dekret Rewolucji"] {{lang|ar}}, 1 września 1969, w [http://emerglobal.com/lex EMERglobal Lex]. Dostęp 31 marca 2010.</ref>. RCC ogłosiła, że Libia będzie wolnym, suwerennym państwem pod nazwą '''Libijska Republika Arabska''', postępującą "drogą wolności, jedności i sprawiedliwości społecznej, gwarantując prawa równości swoim obywatelom i otwierając im drzwi do godnej pracy".
 RCC zapewniła obcych dyplomatów w Libii, iż zmiany rewolucyjne nie były sterowane zza granicy. [[Stany Zjednoczone]] uznały nowy rząd już 6 września.
-Następca tronu, książę Hasan, w zamian za własne bezpieczeństwo zrzekł się prawa do tronu. Rodzina królewska udała się do [[Egipt]]u, gdzie król Idris zmarł w roku 1983.
+Następca tronu, [[Hasan as-Senussi|książę Hasan]], w zamian za własne bezpieczeństwo zrzekł się prawa do tronu, ale został uwięziony. Król Idris, przebywający w czasie zamachu stanu na leczeniu za granicą, zmarł w roku 1983 w [[Egipt|Egipcie]].
 września 1969 RCC oświadczyła o wyznaczeniu rządu nowej republiki. Wyszkolony w Stanach Zjednoczonych technik [[Mahmud Sulayman al-Maghribi]], od roku 1967 więziony za swoją działalność polityczną został premierem. Przewodniczył ośmioosobowej Radzie Ministrów, spośród których sześciu członków było cywilami, a dwaj - '''Adam Said Hawwaz''' oraz '''Musa Ahmad''' – oficerami. W rządzie nie było członków RCC. Kolejnego dnia RCC postanowiła awansować kapitana Kadafi do stopnia pułkownika i mianować go głównodowodzącym Siłami Zbrojnymi Libii.
-RCC w ostatnich miesiącach 1969 podjęła wiele reform wewnętrznych, proklamowała neutralność w konfrontacji supermocarstw i opór przeciwko wszystkim formom kolonializmu oraz imperializmu. Podkreśliła także libijskie zaangażowanie w sprawę [[Palestyna|Palestyny]]. Zniesiono ustanowione przez króla instytucje parlamentarne, ale podtrzymano obowiązujący od 1952 roku zakaz działania partii politycznych. System wybrany przez RCC nie został otwarcie nazwany komunizmem - został określony jako arabska interpretacja socjalizmu, łącząca zasady [[islam]]u z reformami socjalnymi, ekonomicznymi i politycznymi. Libia w ciągu jednej nocy przeszła z obozu tradycjonalistycznych państw arabskich do krajów uznających prawo narodów do samostanowienia.
+RCC w ostatnich miesiącach 1969 podjęła wiele reform wewnętrznych, proklamowała neutralność w konfrontacji supermocarstw i opór przeciwko wszystkim formom kolonializmu oraz imperializmu. Podkreśliła także libijskie zaangażowanie w sprawę [[Palestyna|Palestyny]]. Zniesiono ustanowione przez króla instytucje parlamentarne i podtrzymano obowiązujący od 1952 roku zakaz działania partii politycznych. System wybrany przez RCC nie został otwarcie nazwany komunizmem - został określony jako arabska interpretacja socjalizmu, łącząca zasady [[islam]]u z reformami socjalnymi, ekonomicznymi i politycznymi. Libia w ciągu jednej nocy przeszła z obozu tradycjonalistycznych państw arabskich do krajów uznających prawo narodów do samostanowienia.
 {{Przypisy}}