Bitwa pod Santiago (1844): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m usuwanie szablonu {{Wojny i konflikty w Ameryce Łacińskiej}} + WP:SK |
dr |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|dowódca1 = José María Imbert |
|dowódca1 = José María Imbert |
||
|dowódca2 = Jean-Louis Pierrot |
|dowódca2 = Jean-Louis Pierrot |
||
|siły1 = 400 piechoty, 100 jazdy |
|siły1 = 400 piechoty,<br/ > 100 jazdy |
||
|siły2 = nieznane |
|siły2 = nieznane |
||
|straty1 = nieznane |
|straty1 = nieznane |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
}} |
}} |
||
{{Wojna na Dominikanie}} |
{{Wojna na Dominikanie}} |
||
'''Bitwa pod Santiago''' |
'''Bitwa pod Santiago''' – starcie zbrojne, które miało miejsce [[30 marca]] [[1844]] r. w trakcie powstania na Dominikanie (1844). |
||
W roku |
W roku 1822 [[Dominikana]] została zajęta przez [[Haiti|Haitańczyków]], którzy rozpoczęli eksploatację kraju. 27 lutego 1844 r. doszło do wybuchu powstania antyhaitańskiego wznieconego przez [[Juan Pablo Duarte|Juana Pablo Duarte]]. Powstańcy szybko zdobyli stolicę, proklamując niepodległość kraju. W odpowiedzi na to wojska haitańskie z rozkazu prezydenta Charlesa Rivière-Hérarda ruszyły na stolicę kraju [[Haiti (wyspa)|Santo Domingo]] oraz na położone na północy [[Santiago de los Caballeros|Santiago]]. Oddział maszerujący na stolicę dotarł do Azua, gdzie 19 marca 1844 r. doszło do bitwy, w której powstańcy rozbili wojska okupacyjne pod wodzą generała [[Pedro Santana|Pedro Santany]]. |
||
Tymczasem na północy oddziały Haitańczyków zmusiły powstańców do odwrotu w kierunku Santiago. W rejonie miasta powstańcy dominikańscy dowodzeni przez generała José Maríe Imberte starli się [[30 marca]] z wojskami haitańskimi. Decydujący dla losów bitwy okazał się atak kawalerii powstańczej, która rozbiła Haitańczyków zmuszając większość z nich do panicznej ucieczki. Straty Haitańczyków wyniosły ponad 700 ludzi. |
Tymczasem na północy oddziały Haitańczyków zmusiły powstańców do odwrotu w kierunku Santiago. W rejonie miasta powstańcy dominikańscy dowodzeni przez generała José Maríe Imberte starli się [[30 marca]] z wojskami haitańskimi. Decydujący dla losów bitwy okazał się atak kawalerii powstańczej, która rozbiła Haitańczyków zmuszając większość z nich do panicznej ucieczki. Straty Haitańczyków wyniosły ponad 700 ludzi. |
||
== Bibliografia == |
|||
'''Literatura:''' |
|||
* Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, |
* Zygmunt Ryniewicz: ''Leksykon bitew świata'', wyd. Alma-press, Warszawa 2004. |
||
[[Kategoria:Bitwy w historii Haiti]] |
[[Kategoria:Bitwy w historii Haiti]] |
Wersja z 22:57, 20 sie 2013
Powstanie na Dominikanie 1844 | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
Zwycięstwo powstańców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Bitwa pod Santiago – starcie zbrojne, które miało miejsce 30 marca 1844 r. w trakcie powstania na Dominikanie (1844).
W roku 1822 Dominikana została zajęta przez Haitańczyków, którzy rozpoczęli eksploatację kraju. 27 lutego 1844 r. doszło do wybuchu powstania antyhaitańskiego wznieconego przez Juana Pablo Duarte. Powstańcy szybko zdobyli stolicę, proklamując niepodległość kraju. W odpowiedzi na to wojska haitańskie z rozkazu prezydenta Charlesa Rivière-Hérarda ruszyły na stolicę kraju Santo Domingo oraz na położone na północy Santiago. Oddział maszerujący na stolicę dotarł do Azua, gdzie 19 marca 1844 r. doszło do bitwy, w której powstańcy rozbili wojska okupacyjne pod wodzą generała Pedro Santany.
Tymczasem na północy oddziały Haitańczyków zmusiły powstańców do odwrotu w kierunku Santiago. W rejonie miasta powstańcy dominikańscy dowodzeni przez generała José Maríe Imberte starli się 30 marca z wojskami haitańskimi. Decydujący dla losów bitwy okazał się atak kawalerii powstańczej, która rozbiła Haitańczyków zmuszając większość z nich do panicznej ucieczki. Straty Haitańczyków wyniosły ponad 700 ludzi.
Bibliografia
- Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-press, Warszawa 2004.