Bagrat V Wielki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
We wczesnych latach rządów tego władcy Gruzję nawiedziła epidemia [[Dżuma|dżumy]], która odebrała życie pierwszej żonie władcy Helenie (zmarła ona w [[1366]] roku). Król Bagrat wziął udział, jako sojusznik chana wielkiej ordy [[Tochtamysz]]a w jego wojnie z [[Timur Chromy|Timurem]]. Późną jesienią [[1386]] wielka armia tego państwa zaatakowała Gruzję. Stolica tego kraju [[Tbilisi]] została oblężona i upadła po zaciętych walkach [[22 grudnia]] [[1386]] roku. Miasto zostało splądrowane a Bagrat V i jego rodzina uwięzieni. Wykorzystując zamieszanie jeden z królewskich wasali książę Aleksander z [[Imeretia|Imereti]] ogłosił siebie niezależnym władcą i w [[1387]] roku koronował się królem Imeretii. |
We wczesnych latach rządów tego władcy Gruzję nawiedziła epidemia [[Dżuma|dżumy]], która odebrała życie pierwszej żonie władcy Helenie (zmarła ona w [[1366]] roku). Król Bagrat wziął udział, jako sojusznik chana wielkiej ordy [[Tochtamysz]]a w jego wojnie z [[Timur Chromy|Timurem]]. Późną jesienią [[1386]] wielka armia tego państwa zaatakowała Gruzję. Stolica tego kraju [[Tbilisi]] została oblężona i upadła po zaciętych walkach [[22 grudnia]] [[1386]] roku. Miasto zostało splądrowane a Bagrat V i jego rodzina uwięzieni. Wykorzystując zamieszanie jeden z królewskich wasali książę Aleksander z [[Imeretia|Imereti]] ogłosił siebie niezależnym władcą i w [[1387]] roku koronował się królem Imeretii. |
||
Król Bagrat V po deklaracji, iż zostanie [[muzułmanin]]em został uwolniony z więzienia. Timur wyraził zgodę i wysłał go z powrotem, wraz z 20,000 [[Mongołowie|Mongołami]] do Gruzji. Armia ta została rozgromiona przez syna króla - Jerzego, a sam król został uwolniony. Wiosną [[1387]] Timur ponownie najechał Gruzję lecz tym razem nie udało mu się zmusić króla do uległości. Wiadomości z [[ |
Król Bagrat V po deklaracji, iż zostanie [[muzułmanin]]em został uwolniony z więzienia. Timur wyraził zgodę i wysłał go z powrotem, wraz z 20,000 [[Mongołowie|Mongołami]] do Gruzji. Armia ta została rozgromiona przez syna króla - Jerzego, a sam król został uwolniony. Wiosną [[1387]] Timur ponownie najechał Gruzję lecz tym razem nie udało mu się zmusić króla do uległości. Wiadomości z [[Historia Iranu #Od najazdu mongolskiego do powstania państwa Safawidów|Persji]], która ogłosiła rewoltę przeciwko Timurowi oraz wieści z [[Azerbejdżan]]u sprawiły, iż Timur wycofał się z terytorium Gruzji. W [[1389]] królowi Bagratowi udało się podporządkować sobie zbuntowanego księcia Aleksandra z Imeretii. |
||
Bagrat V umarł w [[1393]] pozostawiając tron swojemu synowi [[Jerzy VII|Jerzemu]] (król Gruzji w latach 1393–1407 jako Jerzy VII). |
Bagrat V umarł w [[1393]] pozostawiając tron swojemu synowi [[Jerzy VII|Jerzemu]] (król Gruzji w latach 1393–1407 jako Jerzy VII). |
||
Wersja z 23:04, 30 sty 2015
Bagrat V Wielki (gruzińskie: ბაგრატ V დიდი, Bagrat V Didi) (zm. 1393) – syn króla Gruzji Davida IX, z którym współrządził od 1355. Po śmierci ojca, w roku 1360, objął tron królestwa. W swoich czasach Bagrat V był uważany za sprawiedliwego i popularnego władcę, źródła wyrażają się o nim jako o doskonałym żołnierzu. Posiadane cechy sprawiły, że nadano mu przydomek Wielki.
We wczesnych latach rządów tego władcy Gruzję nawiedziła epidemia dżumy, która odebrała życie pierwszej żonie władcy Helenie (zmarła ona w 1366 roku). Król Bagrat wziął udział, jako sojusznik chana wielkiej ordy Tochtamysza w jego wojnie z Timurem. Późną jesienią 1386 wielka armia tego państwa zaatakowała Gruzję. Stolica tego kraju Tbilisi została oblężona i upadła po zaciętych walkach 22 grudnia 1386 roku. Miasto zostało splądrowane a Bagrat V i jego rodzina uwięzieni. Wykorzystując zamieszanie jeden z królewskich wasali książę Aleksander z Imereti ogłosił siebie niezależnym władcą i w 1387 roku koronował się królem Imeretii.
Król Bagrat V po deklaracji, iż zostanie muzułmaninem został uwolniony z więzienia. Timur wyraził zgodę i wysłał go z powrotem, wraz z 20,000 Mongołami do Gruzji. Armia ta została rozgromiona przez syna króla - Jerzego, a sam król został uwolniony. Wiosną 1387 Timur ponownie najechał Gruzję lecz tym razem nie udało mu się zmusić króla do uległości. Wiadomości z Persji, która ogłosiła rewoltę przeciwko Timurowi oraz wieści z Azerbejdżanu sprawiły, iż Timur wycofał się z terytorium Gruzji. W 1389 królowi Bagratowi udało się podporządkować sobie zbuntowanego księcia Aleksandra z Imeretii.
Bagrat V umarł w 1393 pozostawiając tron swojemu synowi Jerzemu (król Gruzji w latach 1393–1407 jako Jerzy VII).
Rodzina
Bagrat V był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Helena, prawdopodobnie córka cesarza Trapezuntu Bazylego Komnena. Z Heleną miał jednego syna, Jerzego. W lipcu 1367 roku ożenił się z Anną Komneną, córką kolejnego cesarza Trapezuntu, Aleksego III. Miał z nią dwóch synów: Konstantyna (król Gruzji w latach 1407–1412 jako Konstantyn I) i Dawida.