Zygmunt Duleba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BlackBot (dyskusja | edycje)
m →‎Bibliografia: dr. tech. dot. poprzedniej edycji
BlackBot (dyskusja | edycje)
m →‎Bibliografia: dr. tech. dot. poprzedniej edycji
Linia 25: Linia 25:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Paulina Glińska, ''Marzeń się nie zdradza. Rozmowa z gen. bryg. Zygmuntem Dulebą, dowódcą 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu, o satysfakcji z bycia generałem, kazuńskiej jednostce i partnerstwie w małżeństwie'', [[Czasopisma Wojsk Lądowych Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Lądowe]] Nr 23, 1-15 grudnia 2003.
* Paulina Glińska, ''Marzeń się nie zdradza. Rozmowa z gen. bryg. Zygmuntem Dulebą, dowódcą 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu, o satysfakcji z bycia generałem, kazuńskiej jednostce i partnerstwie w małżeństwie'', [[Czasopisma Wojsk Lądowych Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Lądowe]] Nr 23, 1-15 grudnia 2003.
* {{Cytuj książkę | nazwisko =Komorowski [red.]| imię = Krzysztof | autor link=Krzysztof Komorowski (historyk)|tytuł = Kronika Wojska Polskiego 2007| data = 2008| wydawca = Fundacja Polonia Militaris| miejsce = Warszawa| issn =1734-2317| strony =25}}
* {{Cytuj książkę | autor=[[Krzysztof Komorowski (historyk)|Krzysztof Komorowski]] (red.)|tytuł = Kronika Wojska Polskiego 2007| data = 2008| wydawca = Fundacja Polonia Militaris| miejsce = Warszawa| issn =1734-2317| strony =25}}


==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==

Wersja z 17:27, 15 cze 2015

Zygmunt Dulęba

Zygmunt Duleba (ur. 13 stycznia 1953 w Kaliszu) – generał brygady Wojska Polskiego.

Po ukończeniu Technikum Melioracji Wodnych w Poznaniu został podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu (1973-1977).

Po promocji i awansie na podporucznika przydzielony został do 14 Batalionu Saperów 5 Dywizji Pancernej w Kostrzynie nad Odrą i do 1981 pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu, a później kompanii pontonowej. W tym samym roku ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów i wyznaczony został na stanowisko oficera operacyjnego sztabu w batalionie[1].

W latach 1982-1985 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego WP. Po ukończeniu studiów dowodził batalionem pontonowym w 6 Pułku Pontonowym w Głogowie (1985–1986), a następnie 14 Batalionem Saperów (1986–1990). W latach 1992-1995 był szefem szkolenia-zastępcą dowódcy 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu.

W 1996 ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w AON. Od 1996 do 2004 dowodził 2 Mazowiecką Brygadą Saperów w Kazuniu. W 2003 awansowany na stopień generała brygady[1]. W latach 2005-2007 był szefem sztabu - zastępcą dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy.

Był ostatnim dowódcą Pomorskiego Okręgu Wojskowego, stanowisko piastował od 12 stycznia 2007[1] do 28 grudnia 2012., dnia zakończenia działalności Dowództwa POW[2].

W styczniu 2011 biuro lustracyjne Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie skierowało do Sądu Okręgowego w Warszawie wniosek o wszczęcie postępowania lustracyjnego wobec byłego dowódcy POW gen. Zygmunta Duleby. W styczniu 2013 r. warszawski sąd uznał go prawomocnie za kłamcę lustracyjnego[3].

Ordery i odznaczenia

Bibliografia

  • Paulina Glińska, Marzeń się nie zdradza. Rozmowa z gen. bryg. Zygmuntem Dulebą, dowódcą 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu, o satysfakcji z bycia generałem, kazuńskiej jednostce i partnerstwie w małżeństwie, Wojska Lądowe Nr 23, 1-15 grudnia 2003.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 25. ISSN 1734-2317.

Linki zewnętrzne