Klara Ludwika Szczęsna: Różnice pomiędzy wersjami

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
	{{{tytuły}}}
	[[Plik:{{{grafika}}}\|240x240px\|alt=Ilustracja\|{{{podpis grafiki}}}]]; {{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} ; {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} ; {{{miejsce śmierci}}}
Czczony przez	{{{kościół}}}
Beatyfikacja	{{{data beatyfikacji}}}; {{{miejsce beatyfikacji}}}; przez {{{beatyfikujący}}}
Kanonizacja	{{{data kanonizacji}}}; {{{miejsce kanonizacji}}}; przez {{{kanonizujący}}}
Wspomnienie	{{{wspomnienie}}}
Atrybuty	{{{atrybuty}}}
Patron	{{{patron}}}
Szczególne miejsca kultu	{{{miejsce kultu}}}
	[[Plik:{{{faksymile}}}\|130x100px\|alt=Faksymile\|{{{opis faksymile}}}]]; {{{opis faksymile}}}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 20:58, 25 sie 2015

Klara Ludwika Szczęsna (ur. 18 lipca 1863 w Cieszkach – zm. 7 lutego 1916 w Krakowie) – pierwsza członkini, współzałożycielka i przełożona Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, Czcigodna Służebnica Boża.

Biografia

Szóste z siedmiorga dzieci rodziny Antoniego Szczęsnego i Franciszki Skorupskiej, utrzymujących się z pracy najemnej. Pomiędzy 1870 a 1873 rodzina Szczęsnych przeprowadziła się na małą kolonię Borczyny, gdzie wrześniu 1875 zmarła matka 12-letniej Ludwiki. W 4 miesiące po jej śmierci ojciec ponownie ożenił się z 18-letnią kobietą. Ludwika, nakłaniana przez ojca do zamążpójścia w wieku 17 lat, uciekła z rodzinnego domu do pobliskiej Mławy (ok. 1880), gdzie prawdopodobnie utrzymywała się pracując jako krawcowa.

8 grudnia 1886 Ludwika rozpoczęła nowicjat w działającym w ukryciu Zgromadzeniu Sług Jezusa, założonym przez bł. Honorata Koźmińskiego w Warszawie, którego zadaniem była praca wśród służących. Po roku nowicjatu siostra Ludwika złożyła obietnicę wierności, a po następnych 2 latach, 8 grudnia 1889 – pierwsze śluby zakonne. Śluby te miały charakter prywatny, jako że Zgromadzenie Sług Jezusa było wspólnotą tercjarską, zorganizowaną na sposób życia zakonnego i nie posiadało w tym czasie zatwierdzenia ze strony Kościoła. Od kwietnia 1889 przełożeni Sług Jezusa powierzyli Ludwice obowiązki przełożonej w nowo otwartej placówce w Lublinie, gdzie prowadzono pracownię krawiecką i zakonspirowane apostolstwo wśród służących.

Gdy w 1893 ks. Pelczar poprosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie, skierował on tam Ludwikę Szczęsną oraz Faustynę Rostkowską. Rok później Ludwika wraz z ks. Józefem Sebastianem Pelczarem założyli nową rodzinę zakonną: Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, co nastąpiło 15 kwietnia 1894; pierwszą przełożoną została siostra Ludwika na okres trzech lat, przybierając imię zakonne Klara. 2 lipca 1895, po odbyciu rocznego nowicjatu, Klara Ludwika Szczęsna złożyła na ręce ks. Pelczara wieczyste śluby zakonne. Osiem dni później również cztery inne siostry złożyły śluby roczne. W 1907 s. Klarę wybrano jednogłośnie na przełożoną generalną. Na drugiej kapitule wybrano ją ponownie. Zgromadzenie rozwijało się wówczas prężnie i podejmowało coraz to nowe rodzaje prac. Do początkowej opieki nad służącymi, robotnicami i chorymi przebywającymi w domach, doszła praca w szpitalach, prowadzenie ochronek i szkół, kursów kroju i szycia oraz katechizacja w tych wsiach, do których nie mogli dotrzeć kapłani. Przełożoną Zgromadzenia była 22 lata, zmarła 7 lutego 1916.

25 marca 1994 rozpoczął się proces beatyfikacyjny s. Klary. Jej doczesne szczątki przeniesiono 23 stycznia 1995 z Cmentarza Rakowickiego do bocznej kaplicy kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa sióstr sercanek w Krakowie.

20 grudnia 2012 papież Benedykt XVI podpisał dekret dotyczący heroiczności jej cnót^[1].

5 czerwca 2015 papież Franciszek zatwierdził cud za wstawiennictwem Sługi Bożej s. Klary Szczęsnej^[2].

Uroczysta beatyfikacja s. Klary Ludwiki Szczęsnej odbędzie się 27 września 2015 w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie, a aktu tego w imieniu papieża Franciszka dokona prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato^[3].

↑ 24 dekrety w sprawie nowych świętych i błogosławionych (pol.) [dostęp 2012-12-21]
↑ ku beatyfikacji s. Klary Szczęsnej (pol.) [dostęp 2015-06-06]
↑ Beatyfikacja założycielki sercanek we wrześniu. deon.pl. [dostęp 2015-07-14].

Szablon:Portal Szablon:Portal

Bibliografia

Życiorys". https://www.sercanki.org.pl/.+[dostęp 24 sierpnia 2015]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] 24 dekrety w sprawie nowych świętych i błogosławionych (pol.) [dostęp 2012-12-21]

[2] u beatyfikacji s. Klary Szczęsnej (pol.) [dostęp 2015-06-06]

[3] Beatyfikacja założycielki sercanek we wrześniu. deon.pl. [dostęp 2015-07-14].

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 '''Klara Ludwika Szczęsna''' (ur. [[18 lipca]] [[1863]] w [[Cieszki|Cieszkach]] – zm. [[7 lutego]] [[1916]] w [[Kraków|Krakowie]]) – pierwsza członkini, współzałożycielka i przełożona [[Sercanki|Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego]], [[Czcigodny Sługa Boży|Czcigodna Służebnica Boża]].
 == Biografia ==
-Szóste z siedmiorga dzieci rodziny Antoniego Szczęsnego i Franciszki Skorupskiej, utrzymujących się z pracy najemnej. Pomiędzy 1870 a 1873 rodzina Szczęsnych przeprowadziła się na małą kolonię Borczyny, gdzie wrześniu 1875 zmarła matka 12-letniej Klary. W 4 miesiące po jej śmierci ojciec ponownie ożenił się z 18-letnią kobietą. Klara, nakłaniana przez ojca do zamążpójścia w wieku 17 lat, uciekła z rodzinnego domu do pobliskiej Mławy (ok. 1880), gdzie prawdopodobnie utrzymywała się pracując jako krawcowa.
+Szóste z siedmiorga dzieci rodziny Antoniego Szczęsnego i Franciszki Skorupskiej, utrzymujących się z pracy najemnej. Pomiędzy 1870 a 1873 rodzina Szczęsnych przeprowadziła się na małą kolonię Borczyny, gdzie wrześniu 1875 zmarła matka 12-letniej Ludwiki. W 4 miesiące po jej śmierci ojciec ponownie ożenił się z 18-letnią kobietą. Ludwika, nakłaniana przez ojca do zamążpójścia w wieku 17 lat, uciekła z rodzinnego domu do pobliskiej Mławy (ok. 1880), gdzie prawdopodobnie utrzymywała się pracując jako krawcowa.
-grudnia 1886 Klara rozpoczęła nowicjat w działającym w ukryciu Zgromadzeniu Sług Jezusa, założonym przez [[Honorat Koźmiński|bł. Honorata Koźmińskiego]] w [[Warszawa|Warszawie]], którego zadaniem była praca wśród służących. Po roku [[nowicjat]]u siostra Ludwika złożyła obietnicę wierności, a po następnych 2 latach, 8 grudnia 1889 – pierwsze [[śluby zakonne]]. Śluby te miały charakter prywatny, jako że Zgromadzenie Sług Jezusa było wspólnotą [[Tercjarze|tercjarską]], zorganizowaną na sposób życia zakonnego i nie posiadało w tym czasie zatwierdzenia ze strony Kościoła. Od kwietnia 1889 przełożeni Sług Jezusa powierzyli Ludwice obowiązki przełożonej w nowo otwartej placówce w [[Lublin]]ie, gdzie prowadzono pracownię krawiecką i zakonspirowane apostolstwo wśród służących.
+grudnia 1886 Ludwika rozpoczęła nowicjat w działającym w ukryciu Zgromadzeniu Sług Jezusa, założonym przez [[Honorat Koźmiński|bł. Honorata Koźmińskiego]] w [[Warszawa|Warszawie]], którego zadaniem była praca wśród służących. Po roku [[nowicjat]]u siostra Ludwika złożyła obietnicę wierności, a po następnych 2 latach, 8 grudnia 1889 – pierwsze [[śluby zakonne]]. Śluby te miały charakter prywatny, jako że Zgromadzenie Sług Jezusa było wspólnotą [[Tercjarze|tercjarską]], zorganizowaną na sposób życia zakonnego i nie posiadało w tym czasie zatwierdzenia ze strony Kościoła. Od kwietnia 1889 przełożeni Sług Jezusa powierzyli Ludwice obowiązki przełożonej w nowo otwartej placówce w [[Lublin]]ie, gdzie prowadzono pracownię krawiecką i zakonspirowane apostolstwo wśród służących.
-Gdy w 1893 [[Józef Sebastian Pelczar|ks. Pelczar]] poprosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie, skierował on tam Ludwikę Szczęsną oraz Faustynę Rostkowską. Rok później Ludwika wraz z ks. Józefem Sebastianem Pelczarem założyli nową rodzinę zakonną: [[Sercanki|Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego]], co nastąpiło 15 kwietnia 1894; pierwszą przełożoną została siostra Ludwika na okres trzech lat, przybierając imię zakonne Klara. 2 lipca 1895, po odbyciu rocznego [[nowicjat]]u, Klara Ludwika Szczęsna złożyła na ręce [[Józef Sebastian Pelczar|ks. Pelczara]] wieczyste [[śluby zakonne]]. Osiem dni później również cztery inne siostry złożyły śluby roczne. W 1907 Klarę wybrano jednogłośnie na przełożoną generalną. Na drugiej kapitule wybrano ją ponownie. Zgromadzenie rozwijało się wówczas prężnie i podejmowało coraz to nowe rodzaje prac. Do początkowej opieki nad służącymi, robotnicami i chorymi przebywającymi w domach, doszła praca w szpitalach, prowadzenie ochronek i szkół, kursów kroju i szycia oraz katechizacja w tych wsiach, do których nie mogli dotrzeć kapłani. Przełożoną Zgromadzenia była 22 lata, zmarła 7 lutego 1916.
+Gdy w 1893 [[Józef Sebastian Pelczar|ks. Pelczar]] poprosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie, skierował on tam Ludwikę Szczęsną oraz Faustynę Rostkowską. Rok później Ludwika wraz z ks. Józefem Sebastianem Pelczarem założyli nową rodzinę zakonną: [[Sercanki|Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego]], co nastąpiło 15 kwietnia 1894; pierwszą przełożoną została siostra Ludwika na okres trzech lat, przybierając imię zakonne Klara. 2 lipca 1895, po odbyciu rocznego [[nowicjat]]u, Klara Ludwika Szczęsna złożyła na ręce [[Józef Sebastian Pelczar|ks. Pelczara]] wieczyste [[śluby zakonne]]. Osiem dni później również cztery inne siostry złożyły śluby roczne. W 1907 s. Klarę wybrano jednogłośnie na przełożoną generalną. Na drugiej kapitule wybrano ją ponownie. Zgromadzenie rozwijało się wówczas prężnie i podejmowało coraz to nowe rodzaje prac. Do początkowej opieki nad służącymi, robotnicami i chorymi przebywającymi w domach, doszła praca w szpitalach, prowadzenie ochronek i szkół, kursów kroju i szycia oraz katechizacja w tych wsiach, do których nie mogli dotrzeć kapłani. Przełożoną Zgromadzenia była 22 lata, zmarła 7 lutego 1916.
-marca 1994 rozpoczął się proces [[Beatyfikacja|beatyfikacyjny]] Klary. Jej doczesne szczątki przeniesiono 23 stycznia 1995 z [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarza Rakowickiego]] do bocznej kaplicy [[kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (ul. Garncarska)|kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa]] sióstr sercanek w Krakowie.
+marca 1994 rozpoczął się proces [[Beatyfikacja|beatyfikacyjny]] s. Klary. Jej doczesne szczątki przeniesiono 23 stycznia 1995 z [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarza Rakowickiego]] do bocznej kaplicy [[kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (ul. Garncarska)|kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa]] sióstr sercanek w Krakowie.
 grudnia 2012 [[papież]] [[Benedykt XVI]] podpisał dekret dotyczący heroiczności jej cnót<ref>[http://ekai.pl/wydarzenia/temat_dnia/x61819/dekrety-w-sprawie-nowych-swietych-i-blogoslawionych/ 24 dekrety w sprawie nowych świętych i błogosławionych] {{lang|pl}} [dostęp 2012-12-21]</ref>.