Przejdź do zawartości

Front Wyzwolenia Narodowego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 17: Linia 17:
|adres siedziby = {{flaga|ALG}} [[Algier]]
|adres siedziby = {{flaga|ALG}} [[Algier]]
}}
}}
'''Front Wyzwolenia Narodowego''', ''Front de Libération Nationale'' (FLN), ''Dżabhat at-Tahrīr al-Waṭanī'' ([[Język arabski|arab.]] جبهة التحرير الوطني) organizacja narodowo-niepodległościowa powstała w [[Algieria|Algierii]] tuż po wybuchu powstania 1 listopada 1954 w wyniku przekształcenia się [[Rewolucyjna Rada Jedności i Działania|Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania]] (CRUA) założonej w marcu 1954. FLN jest organizacją o orientacji lewicowo-narodowowyzwoleńczej powołującą się na doktrynę [[socjalizm]]u. Z jej inicjatywy powstała algierska [[Narodowa Armia Wyzwoleńcza (Algieria)|Narodowa Armia Wyzwoleńcza]] (''Armée de Libération Nationale'', ALN), która doprowadziła do uzyskania przez Algierię niepodległości. W okresie 1963-90 jako jedyna legalnie działająca partia polityczna sprawowała niepodzielną władzę w kraju. W 1965 jeden z jej polityków, [[Huari Bumedien]], w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju.
'''Front Wyzwolenia Narodowego''', ''Front de Libération Nationale'' (FLN), ''Dżabhat at-Tahrīr al-Waṭanī'' ([[Język arabski|arab.]] جبهة التحرير الوطني) organizacja narodowo-niepodległościowa powstała w [[Algieria|Algierii]] tuż po wybuchu powstania 1 listopada 1954 w wyniku przekształcenia się [[Rewolucyjna Rada Jedności i Działania|Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania]] (CRUA) założonej w marcu 1954.

W skład FLN weszła [[nacjonalizm|nacjonalistyczna]] Organizacja Specjalna, mniejsze grupy lewicowych nacjonalistów oraz oddziały partyzanckie<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>. Front przyjął orientację lewicowo-narodowowyzwoleńczej powołującą się na doktrynę [[socjalizm]]u. Z jego inicjatywy powstała algierska [[Narodowa Armia Wyzwoleńcza (Algieria)|Narodowa Armia Wyzwoleńcza]] (''Armée de Libération Nationale'', ALN), która drogą [[wojna algierska|wojny o niepodległość]] doprowadziła do uzyskania przez Algierię niepodległości. W okresie 1963-90 jako jedyna legalnie działająca partia polityczna sprawowała niepodzielną władzę w kraju. W 1965 jeden z jej umiarkowanych polityków, [[Huari Bumedien]], w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju odsuwając od władzy lidera radykałów [[Ahmed Ben Bella|Ahmeda Ben Bellę]]<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>. W trakcie swoich rządów Bumedien przeprowadził socjalistyczne reformy gospodarcze i zwalczał konserwatywne grupy islamistów. W odróżnieniu od innych arabskich socjalistów nie orientował się na współpracę ze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związkiem Radzieckim]], pozostał jednak radykalnym krytykiem proamerykańskich monarchii arabskich, [[Izrael]]a, duchownych islamskich oraz [[kapitalizm]]u<ref name="PAR2">''Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski''. Część II – czas sukcesów (1952-78)</ref>.


Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii [[Islamski Front Ocalenia|Islamskiego Frontu Ocalenia]] (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez [[Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne]] (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został [[Ali Benfilis]]. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).
Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii [[Islamski Front Ocalenia|Islamskiego Frontu Ocalenia]] (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez [[Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne]] (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został [[Ali Benfilis]]. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).
Linia 23: Linia 25:
Jej sekretarzem generalnym był od 1991 [[Abd al-Hamid al-Mahri]]. Organem prasowym Frontu jest dziennik „[[Al-Mudżahid]]”. Młodzieżówką partii jest [[Union Nationale de la Jeunesse Algérienne]].
Jej sekretarzem generalnym był od 1991 [[Abd al-Hamid al-Mahri]]. Organem prasowym Frontu jest dziennik „[[Al-Mudżahid]]”. Młodzieżówką partii jest [[Union Nationale de la Jeunesse Algérienne]].


{{Przypisy}}
== Galeria ==
<gallery>
Six chefs FLN - 1954.jpg|Sześciu przywódców FLN, zdjęcie wykonane tuż przed wybuchem wojny algierskiej 1 listopada 1954. Od lewej: [[Rabah Bitat]], [[Mostefa Ben Boulaïd]], [[Didouche Mourad]] i [[Mohamed Boudiaf]]. Siedzą [[Krim Belkacem]] po lewej i [[Larbi Ben M'Hidi]] po prawej
Benbella.jpg|[[Ahmad Ben Bella]], pierwszy [[Prezydenci Algierii|prezydent Algierii]] i jeden z liderów FLN
President-abdelaziz-bouteflika.JPG|Prezydent [[Abd al-Aziz Buteflika]] był kandydatem FLN podczas wyborów w 1999, 2009 i 2014
</gallery>


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 23:41, 1 wrz 2015

Front Wyzwolenia Narodowego
جبهة التحرير الوطني
Front de Libération Nationale
Państwo {{{państwo}}}
Lider

Abdelaziz Bouteflika

Adres siedziby

Algieria Algier

Młodzieżówka

UNJA

Obecni posłowie
208/462
Strona internetowa

Front Wyzwolenia Narodowego, Front de Libération Nationale (FLN), Dżabhat at-Tahrīr al-Waṭanī (arab. جبهة التحرير الوطني) organizacja narodowo-niepodległościowa powstała w Algierii tuż po wybuchu powstania 1 listopada 1954 w wyniku przekształcenia się Rewolucyjnej Rady Jedności i Działania (CRUA) założonej w marcu 1954.

W skład FLN weszła nacjonalistyczna Organizacja Specjalna, mniejsze grupy lewicowych nacjonalistów oraz oddziały partyzanckie[1]. Front przyjął orientację lewicowo-narodowowyzwoleńczej powołującą się na doktrynę socjalizmu. Z jego inicjatywy powstała algierska Narodowa Armia Wyzwoleńcza (Armée de Libération Nationale, ALN), która drogą wojny o niepodległość doprowadziła do uzyskania przez Algierię niepodległości. W okresie 1963-90 jako jedyna legalnie działająca partia polityczna sprawowała niepodzielną władzę w kraju. W 1965 jeden z jej umiarkowanych polityków, Huari Bumedien, w wyniku przewrotu wojskowego, przejął władzę w kraju odsuwając od władzy lidera radykałów Ahmeda Ben Bellę[1]. W trakcie swoich rządów Bumedien przeprowadził socjalistyczne reformy gospodarcze i zwalczał konserwatywne grupy islamistów. W odróżnieniu od innych arabskich socjalistów nie orientował się na współpracę ze Związkiem Radzieckim, pozostał jednak radykalnym krytykiem proamerykańskich monarchii arabskich, Izraela, duchownych islamskich oraz kapitalizmu[1].

Po wprowadzeniu w 1989 systemu wielopartyjnego, FWN utracił swe znaczenie na rzecz partii Islamskiego Frontu Ocalenia (FIS). W 1997 FWN pokonana została przez Zgromadzenie Narodowo-Demokratyczne (RND). W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 2 618 003 głosów (35,3%, 199 mandaty) zwyciężając i obejmując władzę. Premierem został Ali Benfilis. W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii, A. Benflis, zdobył 653 951 głosów (6,4%).

Jej sekretarzem generalnym był od 1991 Abd al-Hamid al-Mahri. Organem prasowym Frontu jest dziennik „Al-Mudżahid”. Młodzieżówką partii jest Union Nationale de la Jeunesse Algérienne.

  1. ↑ a b c Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski. Część II – czas sukcesów (1952-78)

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Front_Wyzwolenia_Narodowego&oldid=43524142”