Kościół Świętej Elżbiety w Bratysławie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
zmiana mapy lokalizacyjnej |
m kat. |
||
Linia 100: | Linia 100: | ||
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Bratysławy|Bratysława, Elżbieta]] |
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Bratysławy|Bratysława, Elżbieta]] |
||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Elżbiety|Bratysława]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Elżbiety Węgierskiej|Bratysława]] |
Wersja z 21:24, 5 lis 2015
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Bratysławy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie Słowacji Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie kraju bratysławskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Kościół św. Elżbiety (słow. Kostol svätej Alžbety, węg. Szent Erzsébet-templom, niem. Sankt-Elisabeth-Kirche), zwany też Niebieskim kościółkiem (Modrý kostolík) – secesyjna, jednonawowa świątynia znajdująca się w Bratysławie, w dzielnicy Stare Miasto. Fundatorem był cesarz Franciszek Józef I – w powszechnej opinii druga w mieście świątynia poświęcona św. Elżbiecie miała uczcić pamięć jego tragicznie zmarłej żony, cesarzowej Elżbiety.
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta, Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcy wielu budynków secesyjnych w Budapeszcie. Kościół powstał w latach 1909–1913, a za patronkę przyjęto św. Elżbietę Węgierską, żyjącą w XIII wieku, urodzoną na bratysławskim zamku. Początkowo świątynię miała wieńczyć kopuła, ostatecznie zdecydowano się na dach czterospadowy. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować kopułę nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą.
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne, tzw. majolika z manufaktury Zsolnay'a z Peczu; kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi.
Nad głównym wejściem znajduje się mozaika przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe epitafium poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy – obecnie jest ono w budynku plebanii.
Dzwony w świątyni zainstalowano w 1911 r. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, św. Klemensa i św. Teodory.
W pobliżu kościoła, na ulicy Grösslingovej, znajdują się secesyjne budynki gimnazjum, tzw. Gymnázium Gamča, również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią oraz plebanią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny. W ostatnim okresie kościół jak i plebanię gruntownie odremontowano; na renowację czekają jeszcze budynki gimnazjum.
Zobacz też
Galeria
-
Mozaika nad głównym wejściem i wieża
-
Tablica fundatorów kościoła
-
Druga tablica fundatorów
-
Wnętrze świątyni
-
Gimnazjum obok kościoła – ta część budynku została kilka lat temu odnowiona
-
Gimnazjum – strona nieodnowiona