Park Staromiejski w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m + zdjęcie |
SłomińskiK (dyskusja | edycje) Rozwinięcie kilku kwestii, m.in. przeszłość terenu, na którym znajduje się park. Dodanie jednego obiektu, który znajduje się na jego terenie. |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Powstał w latach [[1951]]–[[1953]] według projektu K. Chrabelskiego. Położony na ''[[stare Miasto w Łodzi|Starym Mieście]]'', w dolinie rzeki [[Łódka (rzeka)|Łódki]], schowanej obecnie w podziemnym kanale. |
Powstał w latach [[1951]]–[[1953]] według projektu K. Chrabelskiego. Położony na ''[[stare Miasto w Łodzi|Starym Mieście]]'', w dolinie rzeki [[Łódka (rzeka)|Łódki]], schowanej obecnie w podziemnym kanale. |
||
Miejsce, w którym znajduje się park, niemal do końca XIX wieku było zbiornikiem wodnym (tzw. Staw na rzece Łódce). Gdy zbiornik osuszono, a płynącą tamtędy rzekę ujęto w kanał, okolica została ściśle zabudowana. Mieszkali tu przede wszystkim wyznawcy judaizmu. W dzielnicy znajdował się m.in. Targ rybny, a w okolicy [[Stary Rynek w Łodzi|Starego Rynku]], w północnych krańcach dzisiejszego parku stanęła synagoga wielka, tzw. Altstedt. W 1941 roku władze okupacyjne zdecydowały o wyburzeniu części budynków, chcąc w ten sposób zarysować południową granicę [[Litzmannstadt Ghetto|getta łódzkiego]]. Po wojnie postanowiono w tej okolicy stworzyć teren zielony. W 1951 roku - na skraju powstającego parku, w bliskiej okolicy skrzyzowania Północnej i Franciszkańskiej - oddano do użytku pętlę tramwajową, na której swój bieg kończyły linie podmiejskie. Zwyczajowo, okolica ta nazywana jest tzw. "zaginionym kwartałem". |
|||
W parku znajduje się staw na rzece Łódce, rzeźba Henryka Burzeca, [[zegar słoneczny]] i [[Pomnik Dekalogu w Łodzi|Pomnik Dekalogu]] ([[Mojżesz]]a) po stronie wschodniej oraz fontanna, [[Pomnik Aleksandra Kamińskiego w Łodzi|pomnik Aleksandra Kamińskiego]] i [[Szachownica|stoliki szachowe]] po zachodniej. |
W parku znajduje się staw na rzece Łódce, rzeźba Henryka Burzeca, [[zegar słoneczny]] i [[Pomnik Dekalogu w Łodzi|Pomnik Dekalogu]] ([[Mojżesz]]a) po stronie wschodniej oraz fontanna, [[Pomnik Aleksandra Kamińskiego w Łodzi|pomnik Aleksandra Kamińskiego]] i [[Szachownica|stoliki szachowe]] po zachodniej. |
||
| Linia 33: | Linia 35: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj stronę | url = http://www.zielonalodz.pl/parki.php?park=staromiejski | tytuł = Park Staromiejski (Park Śledzia) | data dostępu = 2013-03-27 | opublikowany = zielonalodz.pl | praca = Parki Łodzi}} |
* {{cytuj stronę | url = http://www.zielonalodz.pl/parki.php?park=staromiejski | tytuł = Park Staromiejski (Park Śledzia) | data dostępu = 2013-03-27 | opublikowany = zielonalodz.pl | praca = Parki Łodzi}} |
||
* R. Bonisławski, J. Podolska, ''Spacerownik Łódzki'', Biblioteka Gazety Wyborczej, Łódź 2008, s. 141. |
|||
[[Kategoria:Parki i ogrody w Łodzi|Staromiejski]] |
[[Kategoria:Parki i ogrody w Łodzi|Staromiejski]] |
||
Wersja z 01:13, 4 gru 2017
 Park Staromiejski, staw na rzece Łódce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
{{{adres}}} |
| Powierzchnia |
17 ha |
| Data założenia |
1951–1953 |
Położenie na mapie Łodzi  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Park Staromiejski (tzw. Park Śledzia) – park w Łodzi, położony pomiędzy ulicami Zachodnią, Ogrodową/Północną, Franciszkańską i Wolborską, przedzielony ul. Nowomiejską. Powierzchnia 17 ha.
Powstał w latach 1951–1953 według projektu K. Chrabelskiego. Położony na Starym Mieście, w dolinie rzeki Łódki, schowanej obecnie w podziemnym kanale.
Miejsce, w którym znajduje się park, niemal do końca XIX wieku było zbiornikiem wodnym (tzw. Staw na rzece Łódce). Gdy zbiornik osuszono, a płynącą tamtędy rzekę ujęto w kanał, okolica została ściśle zabudowana. Mieszkali tu przede wszystkim wyznawcy judaizmu. W dzielnicy znajdował się m.in. Targ rybny, a w okolicy Starego Rynku, w północnych krańcach dzisiejszego parku stanęła synagoga wielka, tzw. Altstedt. W 1941 roku władze okupacyjne zdecydowały o wyburzeniu części budynków, chcąc w ten sposób zarysować południową granicę getta łódzkiego. Po wojnie postanowiono w tej okolicy stworzyć teren zielony. W 1951 roku - na skraju powstającego parku, w bliskiej okolicy skrzyzowania Północnej i Franciszkańskiej - oddano do użytku pętlę tramwajową, na której swój bieg kończyły linie podmiejskie. Zwyczajowo, okolica ta nazywana jest tzw. "zaginionym kwartałem".
W parku znajduje się staw na rzece Łódce, rzeźba Henryka Burzeca, zegar słoneczny i Pomnik Dekalogu (Mojżesza) po stronie wschodniej oraz fontanna, pomnik Aleksandra Kamińskiego i stoliki szachowe po zachodniej.
Park nazywany jest potocznie przez łodzian „parkiem śledzia”. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od zlokalizowanego w tym miejscu przed II wojną światową targu rybnego. Na targu królował solony śledź – jeden z najtańszych wtedy artykułów spożywczych.
Zobacz też
Bibliografia
- Park Staromiejski (Park Śledzia). [w:] Parki Łodzi [on-line]. zielonalodz.pl. [dostęp 2013-03-27].
- R. Bonisławski, J. Podolska, Spacerownik Łódzki, Biblioteka Gazety Wyborczej, Łódź 2008, s. 141.