Li Cheng: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 12: Linia 12:
Li Cheng tworzył głównie monochromatyczne pejzaże, zwłaszcza jesienne i zimowe, w formie pionowych zwojów. Wybór zimowej, "pustej" scenerii wynika z typowego dla sztuki chińskich uczonych niedopowiedzenia – ważne jest nie to, co widoczne, ale to co zasugerowane (a więc np. następująca po zimie wiosna). Li Cheng pozostawał pod wpływem [[Neokonfucjanizm|filozofii neokonfucjańskiej]]; jego pejzaże są "realistyczne" nie w znaczeniu przedstawiania prawdziwych miejsc jego rodzimej prowincji [[Szantung|Shandong]], z których czerpał inspirację, lecz w sensie przedstawiania "natury rzeczy", "idei", abstrakcyjnej zasady kształtującej rzeczy (chiń. ''[[li (noumen)|li]]'' – 理), stanowiącej podstawę zjawisk i kształtów naturalnych.
Li Cheng tworzył głównie monochromatyczne pejzaże, zwłaszcza jesienne i zimowe, w formie pionowych zwojów. Wybór zimowej, "pustej" scenerii wynika z typowego dla sztuki chińskich uczonych niedopowiedzenia – ważne jest nie to, co widoczne, ale to co zasugerowane (a więc np. następująca po zimie wiosna). Li Cheng pozostawał pod wpływem [[Neokonfucjanizm|filozofii neokonfucjańskiej]]; jego pejzaże są "realistyczne" nie w znaczeniu przedstawiania prawdziwych miejsc jego rodzimej prowincji [[Szantung|Shandong]], z których czerpał inspirację, lecz w sensie przedstawiania "natury rzeczy", "idei", abstrakcyjnej zasady kształtującej rzeczy (chiń. ''[[li (noumen)|li]]'' – 理), stanowiącej podstawę zjawisk i kształtów naturalnych.


Idee malarstwa pejzażowego dynastii Song opisał współczesny Li Chengowi [[Jing Hao]] w eseju ''Zapiski o sztuce pędzla'' (tłum. polskie w A. Zemanek, ''op.cit'').
Idee malarstwa pejzażowego dynastii Song opisał współczesny Li Chengowi [[Jing Hao]] w eseju ''Zapiski o sztuce pędzla'' (tłum. polskie w A. Zemanek, ''op.cit'').


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 11:42, 20 sty 2018

Buddyjska Świątynia w górach 晴峦萧寺. Tusz na jedwabiu. 111,76 x 55,88 cm. Kolekcja Nelson-Atkins Museum of Art

Li Cheng (chiń. upr. 李成; chiń. trad. 李成; pinyin Lǐ Chéng; Wade-Giles Li Ch’eng; ur. 919 – zm. 967) – chiński malarz z Qingzhou (obecnie powiat Weifang w prowincji Shandong), aktywny w okresie Pięciu Dynastii i w początkowym okresie Północnej Dynastii Song. Był dalekim potomkiem cesarskiej rodziny Li (李), która rządziła Chinami jako Dynastia Tang do 907 r.

Starannie wykształcony w zakresie konfucjańskich klasyków, był ideałem artysty-uczonego, żyjącego skromnie i godnie, oddanego studiowaniu przyrody przez swoje prace malarskie[1]. Unikał wysokich stanowisk, a tworzył dla własnej przyjemności[2]

Li Cheng, aktywny w latach 940-967, należy do najwybitniejszych malarzy chińskich; za życia uważany był za najlepszego pejzażystę swoich czasów. Jego prace wywarły znaczny wpływ na późniejszych malarzy, m.in. na jego ucznia Guo Xi. Wraz ze współczesnymi mu konkurentami Fan Kuanem i Guan Tongiem w dużej mierze ukształtował malarstwo pejzażowe okresu Song. Prawdopodobnie nie zachowało się żadne jego oryginalne dzieło; jest w zamian za to wiele kopii wysokiej jakości[2].

Li Cheng posługiwał się głównie czarnym tuszem, ostrymi pociągnięciami pędzla tworząc mocne kontury gór, skał, budynków itp. Te kształty wypełniał plamami rozwodnionego tuszu, a następnie delikatnymi kreseczkami, zwanymi cun, nadawał im niezbędną fakturę[1], aczkolwiek wykraczał poza jej typowe użycie[2].

Li Cheng tworzył głównie monochromatyczne pejzaże, zwłaszcza jesienne i zimowe, w formie pionowych zwojów. Wybór zimowej, "pustej" scenerii wynika z typowego dla sztuki chińskich uczonych niedopowiedzenia – ważne jest nie to, co widoczne, ale to co zasugerowane (a więc np. następująca po zimie wiosna). Li Cheng pozostawał pod wpływem filozofii neokonfucjańskiej; jego pejzaże są "realistyczne" nie w znaczeniu przedstawiania prawdziwych miejsc jego rodzimej prowincji Shandong, z których czerpał inspirację, lecz w sensie przedstawiania "natury rzeczy", "idei", abstrakcyjnej zasady kształtującej rzeczy (chiń. li – 理), stanowiącej podstawę zjawisk i kształtów naturalnych.

Idee malarstwa pejzażowego dynastii Song opisał współczesny Li Chengowi Jing Hao w eseju Zapiski o sztuce pędzla (tłum. polskie w A. Zemanek, op.cit).

Przypisy

  1. a b Nature Philosophy: Chinese Landscape Painting - Song Dynasty. [dostęp 11 listopada 2009]. (ang.).
  2. a b c Laurence Sickman, Aleksander Soper: Sztuka i architektura w Chinach. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1984, s. 208-9. ISBN 83-01-03592-7.

Bibliografia

  • Adina Zemanek: Estetyka chińska. Antologia. Kraków: TAiWPN Universitas, 2008. ISBN 97883-242-0808-1.

Linki zewnętrzne