Konferencja berlińska (1884–1885): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
uzupełnienie, dodane linki zewnętrzne
Linia 12: Linia 12:
'''Konferencja berlińska''', zwana także '''konferencją kongijską''', zwołana na przełomie lat 1884-1885, poświęcona była ustaleniu podziałów terytorialnych [[wyścig o Afrykę|przyszłych aneksji terytorialnych]] w [[Afryka|Afryce]]. Na konferencji obecni byli przedstawiciele europejskich państw, które miały do tej pory posiadłości w Afryce, w tym [[Wielka Brytania]], [[Francja]], [[Cesarstwo Niemieckie|Niemcy]], [[Portugalia]], [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Włochy]] i [[Belgia]].
'''Konferencja berlińska''', zwana także '''konferencją kongijską''', zwołana na przełomie lat 1884-1885, poświęcona była ustaleniu podziałów terytorialnych [[wyścig o Afrykę|przyszłych aneksji terytorialnych]] w [[Afryka|Afryce]]. Na konferencji obecni byli przedstawiciele europejskich państw, które miały do tej pory posiadłości w Afryce, w tym [[Wielka Brytania]], [[Francja]], [[Cesarstwo Niemieckie|Niemcy]], [[Portugalia]], [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Włochy]] i [[Belgia]].


Jednym z najważniejszych postanowień konferencji było ustanowienie obszaru dorzecza [[kongo (rzeka)|Kongo]] własnością króla belgijskiego [[Leopold II Koburg|Leopolda II]] oraz ustalenia dwustronne pomiędzy europejskimi państwami w zakresie podziałów terytorialnych na spornych obszarach
Jednym z najważniejszych postanowień konferencji było ustanowienie obszaru dorzecza [[kongo (rzeka)|Kongo]] własnością króla belgijskiego [[Leopold II Koburg|Leopolda II]] oraz ustalenia dwustronne pomiędzy europejskimi państwami w zakresie podziałów terytorialnych na spornych obszarach<ref>Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552.</ref>.
<ref>Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552</ref>.


Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono.
Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono.


Akt końcowy z 26 lutego 1885 (rozdział 1, artykuł 6 oraz rozdział 2, artykuł 9) nakazywał znieść [[handel czarnymi niewolnikami]]<ref>[http://mjp.univ-perp.fr/traites/1885berlin.htm ''Acte général de la conférence de Berlin de 1885''], [https://ia801701.us.archive.org/13/items/jstor-2212022/2212022.pdf ''General Act of the Conference of Berlin Concerning the Congo'']</ref> co powtórzyła konwencja zawarta w [[Bruksela|Brukseli]] 2 lipca 1890<ref>[https://fr.wikisource.org/wiki/Convention_de_Bruxelles_(1890) Convention de Bruxelles (1890)], [https://www.loc.gov/law/help/us-treaties/bevans/m-ust000001-0134.pdf Slave trade and importation into Africa of firearms, ammunition, and Spirituous Liquors]</ref>.
Akt końcowy z 26 lutego 1885 (rozdział 2, artykuł 9) nakazywał znieść [[handel czarnymi niewolnikami]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 16:24, 9 maj 2018

Europejskie posiadłości w Afryce, 1913
niebieski - Francja
czerwono-rdzawy - Wielka Brytania
seledynowy - Niemcy
fioletowy - Portugalia
zielony - Włochy
żółty - Belgia
amarantowy - Hiszpania
szary - państwa niepodległe

Konferencja berlińska, zwana także konferencją kongijską, zwołana na przełomie lat 1884-1885, poświęcona była ustaleniu podziałów terytorialnych przyszłych aneksji terytorialnych w Afryce. Na konferencji obecni byli przedstawiciele europejskich państw, które miały do tej pory posiadłości w Afryce, w tym Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Portugalia, Włochy i Belgia.

Jednym z najważniejszych postanowień konferencji było ustanowienie obszaru dorzecza Kongo własnością króla belgijskiego Leopolda II oraz ustalenia dwustronne pomiędzy europejskimi państwami w zakresie podziałów terytorialnych na spornych obszarach[1].

Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono.

Akt końcowy z 26 lutego 1885 (rozdział 1, artykuł 6 oraz rozdział 2, artykuł 9) nakazywał znieść handel czarnymi niewolnikami[2] co powtórzyła konwencja zawarta w Brukseli 2 lipca 1890[3].

Przypisy