Stanisław Rothert: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna |
zdjecie |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Medalista infobox |
{{Medalista infobox |
||
|imię i nazwisko = Stanisław Rothert |
|imię i nazwisko = Stanisław Rothert |
||
|grafika = |
|grafika = Stanisław Rothert (1923-06-30).jpg |
||
|grafika_opis = Stanisław Rothert zwycięża w biegu na 200 m podczas zawodów WOZLA na warszawskiej Agrykoli (30 czerwca 1923) |
|||
|grafika_opis = |
|||
|data urodzenia = |
|data urodzenia = |
||
|miejsce urodzenia = |
|miejsce urodzenia = |
Wersja z 17:54, 18 sie 2018
Dyscypliny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Stanisław Rothert (ur. 22 września 1900 w Warszawie, zm. 17 sierpnia 1962 w Warszawie) – polski dziennikarz, w młodości lekkoatleta sprinter, mistrz i rekordzista Polski.
Ukończył Gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w 1917. Od listopada 1918 jako ochotnik w Wojsku Polskim, brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, podczas której był dwukrotnie ranny, Następnie studiował do 1926 na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej (nie złożył egzaminu dyplomowego[1]).
Kariera sportowa
Rothert był siedmiokrotnym mistrzem Polski: w 1923 i w 1925 w biegu na 200 metrów, biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów, a w 1926 w biegu na 400 metrów. Sześciokrotnie był wicemistrzem Polski: w 1922 w biegu na 200 metrów, w 1925 w biegu na 100 metrów, a w 1926 na 100 metrów, 200 metrów, sztafecie 4 × 100 metrów i sztafecie 4 ×400 metrów.
Był kilkakrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 44,0 (29 maja 1927 w Warszawie) i dwukrotnym w sztafecie 4 × 400 metrów[2] (do wyniku 3:28,2 (28 maja 1927 w Warszawie). W latach 1922-1927 pięć razy startował w meczach reprezentacji Polski (dwanaście występów), odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne.
Rekordy życiowe[1][3]
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
bieg na 60 metrów | 24 lipca 1923, Warszawa | 7,1 |
bieg na 100 metrów | 16 sierpnia 1925, Kraków | 11,0 |
bieg na 200 metrów | 14 sierpnia 1926, Warszawa | 23,0 |
bieg na 400 metrów | 29 maja 1927, Warszawa | 51,3 |
Był zawodnikiem Polonii Warszawa (1922-1927).
Działalność dziennikarska
W latach 1926-1939 był sprawozdawcą sportowym, sekretarzem redakcji i zastępca redaktora naczelnego Przeglądu Sportowego. Od września 1946 do końca 1948 pracował jako zastępca redaktora naczelnego Wieczoru Warszawy. Od stycznia 1948 sekretarz redakcji Życia Warszawy, od 1956 także zastępca redaktora naczelnego.
Przypisy
- ↑ a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 186. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 173 i 183.
- ↑ Henryk Gąszczak: Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007. statystyka.histor.pzla.pl. [dostęp 29 lutego 2012]. (pol.).
Bibliografia
- Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Elipsa, 2000, s. 470-471. ISBN 83-7151-330-5.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 186. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.