Franciszek Ksawery Lubomirski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|mąż = |
|mąż = |
||
|żona = [[Antonina Potocka]], [[Teofila Rzewuska]], [[Maria Lwowna Naryszkina]] |
|żona = [[Antonina Potocka]], [[Teofila Rzewuska]], [[Maria Lwowna Naryszkina]] |
||
|dzieci = '''z Antoniną Potocką''':<br />Elżbieta Lubomirska, [[Klementyna Lubomirska]],<br />'''z Teofilą Rzewuską''':<br />[[Amelia Lubomirska]], [[Karolina Lubomirska]], [[Konstanty Lubomirski]], [[Eugeniusz Lubomirski ( |
|dzieci = '''z Antoniną Potocką''':<br />Elżbieta Lubomirska, [[Klementyna Lubomirska]],<br />'''z Teofilą Rzewuską''':<br />[[Amelia Lubomirska]], [[Karolina Lubomirska]], [[Konstanty Lubomirski]], [[Eugeniusz Lubomirski (1789–1834)|Eugeniusz Lubomirski]]<br />z '''Marią Naryszkiną''':<br />[[Antoni Lubomirski (syn Franciszka)|Antoni Lubomirski]], [[Aleksander Ignacy Lubomirski]] |
||
|odznaczenia = |
|odznaczenia = |
||
|commons = |
|commons = |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|wikicytaty = |
|wikicytaty = |
||
}} |
}} |
||
'''Ksawery Lubomirski''', właśc. Franciszek Ksawery ks. [[Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża|Lubomirski]] z [[Lubomierz (powiat limanowski)|Lubomierza]] herbu [[Drużyna (herb szlachecki)|Drużyna]]<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/15.105.502 ''Franciszek Ksawery ks. Lubomirski z Lubomierza h. Drużyna'' – Genealogia potomków Sejmu Wielkiego].</ref> (ur. [[1747]], zm. [[1819]]) – starosta [[sieciechów (Ukraina)|sieciechowski]], generał wojsk rosyjskich. |
'''Ksawery Lubomirski''', właśc. '''Franciszek Ksawery ks. [[Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża|Lubomirski]]''' z [[Lubomierz (powiat limanowski)|Lubomierza]] herbu [[Drużyna (herb szlachecki)|Drużyna]]<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/15.105.502 ''Franciszek Ksawery ks. Lubomirski z Lubomierza h. Drużyna'' – Genealogia potomków Sejmu Wielkiego].</ref> (ur. [[1747]], zm. [[1819]]) – starosta [[sieciechów (Ukraina)|sieciechowski]], generał wojsk rosyjskich. |
||
Był synem wojewody kijowskiego [[Stanisław Lubomirski (wojewoda kijowski)|Stanisława Lubomirskiego]]. W [[1772]] dostał po ojcu starostwo sieciechowskie. Zgromadził duży majątek w południowo-wschodnim województwie kijowskim (9 miasteczek, 179 wsi i ponad 100 000 „dusz męskich”). Rezydował w [[Smiła|Śmile]]. |
Był synem wojewody kijowskiego [[Stanisław Lubomirski (wojewoda kijowski)|Stanisława Lubomirskiego]]. W [[1772]] dostał po ojcu starostwo sieciechowskie. Zgromadził duży majątek w południowo-wschodnim województwie kijowskim (9 miasteczek, 179 wsi i ponad 100 000 „dusz męskich”). Rezydował w [[Smiła|Śmile]]. |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Po I rozbiorze, około 1777 wstąpił do [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskiego]]. W 1781 został brygadierem, a w 1783 generałem majorem. W 1787 sprzedał całą Smilańszczyznę (m.in. Śmiła i [[Szpoła]]) za 2 mln rubli księciu [[Grigorij Potiomkin|Grigorijowi Potiomkinowi]]. |
Po I rozbiorze, około 1777 wstąpił do [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskiego]]. W 1781 został brygadierem, a w 1783 generałem majorem. W 1787 sprzedał całą Smilańszczyznę (m.in. Śmiła i [[Szpoła]]) za 2 mln rubli księciu [[Grigorij Potiomkin|Grigorijowi Potiomkinowi]]. |
||
Był trzykrotnie żonaty kolejno z Antoniną Potocką (córką wojewody kijowskiego [[Franciszek Salezy Potocki|Franciszka Salezego]]), Teofilą z Rzewuskich i Marią Lwowną Naryszkiną. Z pierwszą żoną miał dwie córki (Elżbietę i Klementynę), z drugą dwie córki (Amelię i Karolinę) i dwóch synów Konstantego i [[Eugeniusz Lubomirski ( |
Był trzykrotnie żonaty kolejno z Antoniną Potocką (córką wojewody kijowskiego [[Franciszek Salezy Potocki|Franciszka Salezego]]), Teofilą z Rzewuskich i Marią Lwowną Naryszkiną. Z pierwszą żoną miał dwie córki (Elżbietę i Klementynę), z drugą dwie córki (Amelię i Karolinę) i dwóch synów Konstantego i [[Eugeniusz Lubomirski (1789–1834)|Eugeniusza]], z trzecią także dwóch synów (Antoniego i [[Aleksander Ignacy Lubomirski|Aleksandra]]). |
||
W 1784 roku odznaczony [[Order Świętej Anny|Orderem św. Anny]]<ref>Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, [[2005]], s. 194.</ref>. |
W 1784 roku odznaczony [[Order Świętej Anny|Orderem św. Anny]]<ref>Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, [[2005]], s. 194.</ref>. |
Wersja z 12:18, 21 mar 2019
Szreniawa bez Krzyża | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
1747 |
Data śmierci |
1819 |
Ojciec | |
Żona | |
Dzieci |
z Antoniną Potocką: |
Ksawery Lubomirski, właśc. Franciszek Ksawery ks. Lubomirski z Lubomierza herbu Drużyna[1] (ur. 1747, zm. 1819) – starosta sieciechowski, generał wojsk rosyjskich.
Był synem wojewody kijowskiego Stanisława Lubomirskiego. W 1772 dostał po ojcu starostwo sieciechowskie. Zgromadził duży majątek w południowo-wschodnim województwie kijowskim (9 miasteczek, 179 wsi i ponad 100 000 „dusz męskich”). Rezydował w Śmile.
Po I rozbiorze, około 1777 wstąpił do wojska rosyjskiego. W 1781 został brygadierem, a w 1783 generałem majorem. W 1787 sprzedał całą Smilańszczyznę (m.in. Śmiła i Szpoła) za 2 mln rubli księciu Grigorijowi Potiomkinowi.
Był trzykrotnie żonaty kolejno z Antoniną Potocką (córką wojewody kijowskiego Franciszka Salezego), Teofilą z Rzewuskich i Marią Lwowną Naryszkiną. Z pierwszą żoną miał dwie córki (Elżbietę i Klementynę), z drugą dwie córki (Amelię i Karolinę) i dwóch synów Konstantego i Eugeniusza, z trzecią także dwóch synów (Antoniego i Aleksandra).
W 1784 roku odznaczony Orderem św. Anny[2].
Przypisy
- ↑ Franciszek Ksawery ks. Lubomirski z Lubomierza h. Drużyna – Genealogia potomków Sejmu Wielkiego.
- ↑ Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 194.