Traktat taszkencki: Różnice pomiędzy wersjami

|nazwa skrócona = TraktatUkład taszkencki

|pełna nazwa umowy = TraktatUkład o Bezpieczeństwiebezpieczeństwie Kolektywnymzbiorowym

|inne określenia = UkładTraktat taszkencki

'''Traktat o Bezpieczeństwie Kolektywnymtaszkencki'''<ref>często w(formalnie polskim piśmiennictwie zwany Układem''Układ o bezpieczeństwie zbiorowym WNP</ref> (''Traktat, taszkencki'')[[język rosyjski|ros.]] ''Договор о Коллективнойколлективной Безопасности''безопасности) – [[Umowaumowa międzynarodowa|Traktat międzynarodowy]] zawartyzawarta 15 maja [[1992]] roku w [[Taszkent|Taszkencie]] między [[Rosja|Rosją]], [[Uzbekistan]]em, [[Kazachstan]]em, [[Tadżykistan]]em, [[Armenia|Armenią]] i [[Kirgistan]]em, mający na celu współdziałanie państw-sygnatariuszy w kwestiach obronności. W zamyśle inicjatora -– Federacji Rosyjskiej -– układ ten traktatmiał tworzystworzyć mechanizm bezpieczeństwa dla członków [[Wspólnota Niepodległych Państw|Wspólnoty Niepodległych Państw]]<ref>{{cytuj książkę|autor r=Maciej Raś|autor2 r=Agata Włodkowska|rozdział=Bezpieczeństwo obszaru WNP|nazwisko=Zięba|imię=Ryszard|autor link=Ryszard Zięba|tytuł=Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie|wydanie=1|wydawca=Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne|miejsce=Warszawa|rok=2008|strony=349|isbn=978-83-60501-92-4}}</ref>. Nie objął on ostatecznie swym zasięgiem wszystkich państw członkowskich WNP, jednak w [[1993]] przyłączyły się do niego jeszcze trzy państwa -– [[Azerbejdżan]] (24 września), [[Gruzja]] (9 grudnia) i [[Białoruś]] (31 grudnia)<ref name="Z350">{{cytuj książkę|autor r=Maciej Raś|autor2 r=Agata Włodkowska|rozdział=Bezpieczeństwo obszaru WNP|nazwisko=Zięba|imię=Ryszard|autor link=Ryszard Zięba|tytuł=Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie|wydanie=1|wydawca=Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne|miejsce=Warszawa|rok=2008|strony=350|isbn=978-83-60501-92-4}}</ref>.

Traktat o [[Bezpieczeństwo międzynarodowe|Bezpieczeństwie]] Kolektywnymtaszkencki stanowi podstawę prawną '''[[Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym|Organizacji TraktatuUkładu o Bezpieczeństwie KolektywnymZbiorowym]]'''.

Z założenia tzw. traktatukład taszkencki miał dwoisty charakter -– tworzył zarówno [[system bezpieczeństwa zbiorowego|systemem bezpieczeństwa zbiorowego]], jak i [[sojusz wojskowy]]<ref>{{cytuj książkę|autor r=Maciej Raś|autor2 r=Agata Włodkowska|rozdział=Bezpieczeństwo obszaru WNP|nazwisko=Zięba|imię=Ryszard|autor link=Ryszard Zięba|tytuł=Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie|wydanie=1|wydawca=Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne|miejsce=Warszawa|rok=2008|strony=351-352|isbn=978-83-60501-92-4}}</ref>. 2 kwietnia [[1999]] roku zawarto ''Protokół o przedłużeniu TraktatuUkładu o Bezpieczeństwiebezpieczeństwie Kolektywnymzbiorowym'', jednak jego sygnatariuszami znów została wyłącznie część państw WNP -– były to Armenia, Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Rosja i Tadżykistan<ref name="Z350"/>.

* [httphttps://mfaodkb-csto.gov.kzorg/filesdocuments/documents/dogovor_o_kollektivnoy_bezopasnosti/001_5815d0e028df3.pdf Договор о коллективной безопасности (15 мая 1992 года, г. Ташкент)] z późn. zm.