Anatolij Kojda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Tomasz Bladyniec przeniósł stronę Anatol Kojda na Anatolij Kojda w miejsce przekierowania: https://web.archive.org/web/20180731183440/http://www.rec.gov.by/sites/default/files/pdf/Elections-VS13-spis4.pdf |
|
(Brak różnic)
| |
Wersja z 00:23, 2 paź 2020
| Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1940 |
|---|---|
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
frakcja „Zgoda” |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
Anatol Jakaulewicz Kojda (biał. Анатоль Якаўлевіч Койда, ros. Анатолий Яковлевич Койда, Anatolij Jakowlewicz Kojda; ur. 25 czerwca 1940 w Nudziczach) – białoruski inżynier i polityk, od 1997 roku zastępca dyrektora generalnego Białoruskiej Fabryki Samochodowej (BiełAZ), deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.
Życiorys
Urodził się 25 czerwca 1940 roku we wsi Nudzicze, w rejonie brahińskim obwodu homelskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1964 roku ukończył Lwowski Instytut Politechniczny, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika. W latach 1964–1997 pracował jako inżynier technolog, zastępca kierownika, kierownik wydziału, zastępca głównego inżyniera, zastępca dyrektora ds. produkcji wielotonowych samochodów ciężarowych, główny inżynier w Białoruskiej Fabryce Samochodowej (BiełAZ) w Żodzinie. Od 1997 roku był zastępcą dyrektora generalnego ds. rozwoju firmy BiełAZ[1].
9 stycznia 1996 roku został deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji[2] z Żodzińskiego-Fabrycznego Okręgu Wyborczego Nr 209. Od 23 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki[3]. Należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Kazachstanu[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ekonomii[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.
Przypisy
- ↑ a b Kto… ↓, s. 132
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №41-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2016-05-208]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
Bibliografia
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.