Zamek w Zbarażu

Zamek w Zbarażu (Nowym Zbarażu) został ukończony w 1626 roku. Twierdzę w typie palazzo in fortezza na polecenie Jerzego Zbaraskiego i Krzysztofa Zbaraskiego zaprojektował Henryk van Peene z Flamandii.

Historia

Zamek otoczony przez ziemne fortyfikacje był nieskutecznie oblegany przez Kozaków w 1649 roku (oblężenie to opisał Henryk Sienkiewicz w Ogniem i Mieczem). W 1675 roku na krótko zajęty bez walki przez Turków w czasie Wojny z Turcją. Następnie zajęty przez Rosjan w 1707 w czasie III wojny północnej i 1734 roku w czasie Wojny o sukcesję polską. W XVIII wieku zamek należał do rodu Potockich. Zniszczony poważenie przez Rosjan w 1914 r. podczas I Wojny Światowej. Odbudowany w 1935 r. przez polski Związek Oficerów Rezerwy. Po 1945 roku częściowo zburzony. Obecnie ukraińskie muzeum.

Architektura

Twierdza została zbudowana na planie kwadratu o boku 88 metrów z czterema bastionami w narożach o wysokości 23 metrów z kazamatami i fosą o szerokości 20 metrów. Do wnętrza zamku prowadzi barokowa dwupiętrowa brama.

We pobliskiej wsi Stary Zbaraż znajdował się poprzedni zamek rodu Zbaraskich.

Patrz także:

• Obrona Zbaraża
• Zbaraż
• Jeremi Wiśniowiecki