Zamek w Zbarażu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
foto |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
{{DEFAULTSORT:Zamek z Zbarażu}} |
{{DEFAULTSORT:Zamek z Zbarażu}} |
||
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich]] |
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich|Zbaraż]] |
||
[[Kategoria:Zamki na Ukrainie]] |
[[Kategoria:Zamki na Ukrainie|Zbaraż]] |
||
Wersja z 13:11, 4 maj 2010
Zamek w Zbarażu (Nowym Zbarażu) został ukończony w 1626 roku. Twierdzę w typie palazzo in fortezza na polecenie Jerzego Zbaraskiego i Krzysztofa Zbaraskiego zaprojektował Henryk van Peene z Flamandii.
Historia
Zamek otoczony przez ziemne fortyfikacje był nieskutecznie oblegany przez Kozaków w 1649 roku (oblężenie to opisał Henryk Sienkiewicz w Ogniem i Mieczem). W 1675 roku na krótko zajęty bez walki przez Turków w czasie Wojny z Turcją. Następnie zajęty przez Rosjan w 1707 w czasie III wojny północnej i 1734 roku w czasie Wojny o sukcesję polską. W XVIII wieku zamek należał do rodu Potockich. Zniszczony poważenie przez Rosjan w 1914 r. podczas I Wojny Światowej. Odbudowany w 1935 r. przez polski Związek Oficerów Rezerwy. Po 1945 roku częściowo zburzony. Obecnie ukraińskie muzeum.
Architektura
Twierdza została zbudowana na planie kwadratu o boku 88 metrów z czterema bastionami w narożach o wysokości 23 metrów z kazamatami i fosą o szerokości 20 metrów. Do wnętrza zamku prowadzi barokowa dwupiętrowa brama.
We pobliskiej wsi Stary Zbaraż znajdował się poprzedni zamek rodu Zbaraskich.