Kamienica Prażmowskich w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
grafika, poprawa linków |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Zbudowana między 1734 a 1743 dla [[Joachim Pastorius|Joachima Pastoriusa]], lekarza i historiografa królewskiego, jako dwupiętrowa z czteroosiową fasadą. Od połowy [[XVII wiek]]u była własnością ławnika warszawskiego K.Waltera, od [[1666]] [[Mikołaj Prażmowski|Mikołaja Prażmowskiego]] [[kanclerz wielki koronny|kanclerza wielkiego koronnego]] i [[biskupi gnieźnieńscy|prymasa Polski]]. |
Zbudowana między 1734 a 1743 dla [[Joachim Pastorius|Joachima Pastoriusa]], lekarza i historiografa królewskiego, jako dwupiętrowa z czteroosiową fasadą. Od połowy [[XVII wiek]]u była własnością ławnika warszawskiego K.Waltera, od [[1666]] [[Mikołaj Prażmowski|Mikołaja Prażmowskiego]] [[kanclerz wielki koronny|kanclerza wielkiego koronnego]] i [[biskupi gnieźnieńscy|prymasa Polski]]. |
||
W [[1754]], po przejęciu przez rodzinę [[Leszczyńscy|Leszczyńskich]] przebudowany na [[rokoko]]wy pałacyk z pięcioosiową fasadą według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]]. Od strony [[Ulica Senatorska w Warszawie|ul. Senatorskiej]] znajduje się drugi dom frontowy. W miejscu południowej części kamienicy przed [[1795]] dobudowano nowy segment. |
W [[1754]], po przejęciu przez rodzinę [[Leszczyńscy|Leszczyńskich]] przebudowany na [[rokoko]]wy pałacyk z pięcioosiową fasadą według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]]. Od strony [[Ulica Senatorska w Warszawie|ul. Senatorskiej]] znajduje się drugi dom frontowy w stylu klasycystycznym. W miejscu południowej części kamienicy przed [[1795]] dobudowano nowy segment. |
||
Następnie przeszła w ręce rodu [[Rautenstrauchowie|Rautenstrauchów]]. W [[1804]] została kupiona przez kupca [[Stefan Dobrycz|Stefana Dobrycza]]. |
Następnie przeszła w ręce rodu [[Rautenstrauchowie|Rautenstrauchów]]. W [[1804]] została kupiona przez kupca [[Stefan Dobrycz|Stefana Dobrycza]]. |
||
Zniszczona w [[1944]] i |
Zniszczona częściowo w [[1944]] i fragmentarycznie rozebrana przy budowie [[Tunel pod Placem Zamkowym|tunelu Trasy W-Z]] została odbudowana według wyglądu z końca [[XVIII wiek]]u na podstawie projektu [[Zygmunt Stępiński|Zygmunta Stępińskiego]]. W latach 2002-2003 została odrestaurowana. |
||
Wewnętrznie połączona z sąsiednią [[Kamienica Johna w Warszawie|kamienicą Johna]] mieści "Dom Literatury". |
Wewnętrznie połączona z sąsiednią [[Kamienica Johna w Warszawie|kamienicą Johna]] mieści "Dom Literatury". |
||
Wersja z 12:59, 13 sty 2011
Kamienica Prażmowskich, zwana też kamienicą Pastoriusa, Leszczyńskich, Rautenstrauchów lub Dobrycza – rokokowo-klasycystyczna kamienica w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 87.
Wygląd
Kamienica rokokowo-klasycystyczna, czterokondygnacyjna, trzyosiowa. Fasada główna ozdobiona portalem, balkony z ażurowymi balustradami. Portal z kratą z herbem Leszczyńskich.
Historia
Zbudowana między 1734 a 1743 dla Joachima Pastoriusa, lekarza i historiografa królewskiego, jako dwupiętrowa z czteroosiową fasadą. Od połowy XVII wieku była własnością ławnika warszawskiego K.Waltera, od 1666 Mikołaja Prażmowskiego kanclerza wielkiego koronnego i prymasa Polski.
W 1754, po przejęciu przez rodzinę Leszczyńskich przebudowany na rokokowy pałacyk z pięcioosiową fasadą według projektu Jakuba Fontany. Od strony ul. Senatorskiej znajduje się drugi dom frontowy w stylu klasycystycznym. W miejscu południowej części kamienicy przed 1795 dobudowano nowy segment.
Następnie przeszła w ręce rodu Rautenstrauchów. W 1804 została kupiona przez kupca Stefana Dobrycza.
Zniszczona częściowo w 1944 i fragmentarycznie rozebrana przy budowie tunelu Trasy W-Z została odbudowana według wyglądu z końca XVIII wieku na podstawie projektu Zygmunta Stępińskiego. W latach 2002-2003 została odrestaurowana.
Wewnętrznie połączona z sąsiednią kamienicą Johna mieści "Dom Literatury".
Bibliografia
- Bartłomiej Kaczorowski: Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-08836-2.
- Jerzy S. Majewski: Warszawa nieodbudowana. Królestwo Polskie 1815-1840. Warszawa: VEDA, 2009. ISBN 978-83-61932-00-0.
- Kamienica Johna w serwisie warszawa1939.pl.
Nieprawidłowe parametry: {52.2468531|N|21.0131582|E}