Wieniawa (województwo mazowieckie): Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: usunięcie szablonu stuba |
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{źródła|data=2010-03}} |
|||
{{Wieś infobox |
{{Wieś infobox |
||
|nazwa = Wieniawa |
|nazwa = Wieniawa |
||
Linia 34: | Linia 33: | ||
Wieniawa istnieje już ponad 5 wieków, nazwa wywodzi się od rodu Wieniawitów, którzy założyli osadę w drugiej połowie [[XV wiek|XV w.]] na obszarze wsi [[Kłudno]]. |
Wieniawa istnieje już ponad 5 wieków, nazwa wywodzi się od rodu Wieniawitów, którzy założyli osadę w drugiej połowie [[XV wiek|XV w.]] na obszarze wsi [[Kłudno]]. |
||
== Zabytki == |
|||
W Wieniawie znajduje się zabytkowy kościół parafialny św. Katarzyny wzniesiony około 1511 roku. Pierwszy drewniany pw. NMP i [[Święta Katarzyna|św. Katarzyny]] został zbudowany w tym miejscu w [[1264]] r. przez ks. Hieronima Strzembosza. W [[XIV wiek|XIV w.]] dziekan kielecki Mikołaj, dobudował do istniejącego kościoła murowaną kruchtę, zakrystię i kaplicę św. Stanisława w stylu gotyckim. |
|||
Obecny murowany kościół, wzniesiony został w stylu późnogotyckim przez proboszcza Stanisława Młodeckiego. W [[1510]] r. podniósł on cały kościół o |
* '''Kościół parafialny św. Katarzyny''' wzniesiony około 1511 roku. Pierwszy drewniany kościół pw. NMP i [[Święta Katarzyna|św. Katarzyny]] został zbudowany w tym miejscu w [[1264]] r. przez ks. Hieronima Strzembosza. W [[XIV wiek|XIV w.]] dziekan kielecki Mikołaj, dobudował do istniejącego kościoła murowaną kruchtę, zakrystię i kaplicę św. Stanisława w stylu gotyckim. Obecny murowany kościół, wzniesiony został w stylu późnogotyckim przez proboszcza Stanisława Młodeckiego. W [[1510]] r. podniósł on cały kościół o 6 m i nadał mu styl renesansowy. Prezbiterium i kaplica zostały rozbudowane w 1703 roku, a cały kościół odrestaurowano w [[1912]] roku. Najstarszą częścią kościoła jest zamknięte wielobocznie [[prezbiterium]]. Prezbiterium to oraz kaplica [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]] są późnogotyckie. Kaplica [[Stanisław ze Szczepanowa|św. bp. Stanisława]] otwarta jest do prezbiterium arkadą okrągło łukową, nakryta [[sklepienie]]m gwiaździstym o ciosowych, profilowanych żebrach z kamiennym zwornikiem z herbem [[Półkozic]] ks. Stanisława Młodeckiego. Nawa kościoła oraz dwa boczne ołtarze pochodzą z okresu baroku. |
||
** ołtarz główny w stylu późnorenesansowym z pocz. XVII w., o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, z obrazami z tego okresu |
|||
Najstarszą częścią kościoła jest zamknięte wielobocznie [[prezbiterium]]. Prezbiterium to oraz kaplica [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]] są późnogotyckie. Kaplica [[Stanisław ze Szczepanowa|św. bp. Stanisława]] otwarta jest do prezbiterium arkadą okrągło łukową, nakryta sklepieniem gwiaździstym o ciosowych, profilowanych żebrach z kamiennym zwornikiem z herbem [[Półkozic]] ks. Stanisława Młodeckiego. Ołtarz główny jest późnorenesansowy, z pocz. XVII w., o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, z obrazami z tego okresu w ołtarzu. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Szkaplerznej. Nawa kościoła oraz dwa boczne ołtarze pochodzą z okresu baroku. |
|||
** obraz Matki Boskiej Szkaplerznej w ołtarzu głównym. |
|||
** „[[poliptyk|Poliptyk]] Wieniawski” w kaplicy św. Stanisława – jeden z najcenniejszych zabytków sztuki [[Ziemia radomska|regionu radomskiego]] oraz wielkie dzieło okresu [[renesans|Renesansu]] w skali europejskiej. Badania historyczne wykazały, że dzieło to zostało zamówione przez ks. St. Młodeckiego. Ukończono je w [[1544]] r., autor nie jest znany. [[Poliptyk]] składa się z trzech części i ilustruje legendę [[Stanisław ze Szczepanowa|św. bp. Stanisława]]. Pole środkowe zajmuje rzeźbiona scena zabójstwa św. Stanisława, ruchome skrzydła z rzeźbionymi kwaterami przedstawiają zaś sceny z życia św. Stanisława w awersach oraz z nieruchomych skrzydeł zewnętrznych ze scenami Męki Pańskiej. W zwieńczeniu poliptyku znajduje się rzeźbiona postać [[Święta Anna|św. Anny]] oraz malowane postacie św. Józefa i Joachima. Nr rej.: 448/A/57 z 27.02.1957, 378/A z 21.06.1967 oraz 183/A z 15.10.1982 |
|||
* '''Dwór''' w pobliżu kościoła z pocz. [[XIX wiek|XIX w.]], przy którym widoczne są pozostałości parku krajobrazowego ze wspaniałymi okazami dębów, nr rej.: 792/A z 16.09.1972 |
|||
* dawny dom gminy z 1920 r., nr rej.: 455/A z 25.01.1991 |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 21:41, 10 mar 2011
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
![]() | |
Państwo | mazowieckie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 48 |
Kod pocztowy |
26-432 |
Tablice rejestracyjne |
WPY |
SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Strona internetowa |
Wieniawa – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Wieniawa.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Wieniawa.
Wieniawa istnieje już ponad 5 wieków, nazwa wywodzi się od rodu Wieniawitów, którzy założyli osadę w drugiej połowie XV w. na obszarze wsi Kłudno.
Zabytki
- Kościół parafialny św. Katarzyny wzniesiony około 1511 roku. Pierwszy drewniany kościół pw. NMP i św. Katarzyny został zbudowany w tym miejscu w 1264 r. przez ks. Hieronima Strzembosza. W XIV w. dziekan kielecki Mikołaj, dobudował do istniejącego kościoła murowaną kruchtę, zakrystię i kaplicę św. Stanisława w stylu gotyckim. Obecny murowany kościół, wzniesiony został w stylu późnogotyckim przez proboszcza Stanisława Młodeckiego. W 1510 r. podniósł on cały kościół o 6 m i nadał mu styl renesansowy. Prezbiterium i kaplica zostały rozbudowane w 1703 roku, a cały kościół odrestaurowano w 1912 roku. Najstarszą częścią kościoła jest zamknięte wielobocznie prezbiterium. Prezbiterium to oraz kaplica św. Stanisława są późnogotyckie. Kaplica św. bp. Stanisława otwarta jest do prezbiterium arkadą okrągło łukową, nakryta sklepieniem gwiaździstym o ciosowych, profilowanych żebrach z kamiennym zwornikiem z herbem Półkozic ks. Stanisława Młodeckiego. Nawa kościoła oraz dwa boczne ołtarze pochodzą z okresu baroku.
- ołtarz główny w stylu późnorenesansowym z pocz. XVII w., o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, z obrazami z tego okresu
- obraz Matki Boskiej Szkaplerznej w ołtarzu głównym.
- „Poliptyk Wieniawski” w kaplicy św. Stanisława – jeden z najcenniejszych zabytków sztuki regionu radomskiego oraz wielkie dzieło okresu Renesansu w skali europejskiej. Badania historyczne wykazały, że dzieło to zostało zamówione przez ks. St. Młodeckiego. Ukończono je w 1544 r., autor nie jest znany. Poliptyk składa się z trzech części i ilustruje legendę św. bp. Stanisława. Pole środkowe zajmuje rzeźbiona scena zabójstwa św. Stanisława, ruchome skrzydła z rzeźbionymi kwaterami przedstawiają zaś sceny z życia św. Stanisława w awersach oraz z nieruchomych skrzydeł zewnętrznych ze scenami Męki Pańskiej. W zwieńczeniu poliptyku znajduje się rzeźbiona postać św. Anny oraz malowane postacie św. Józefa i Joachima. Nr rej.: 448/A/57 z 27.02.1957, 378/A z 21.06.1967 oraz 183/A z 15.10.1982
- Dwór w pobliżu kościoła z pocz. XIX w., przy którym widoczne są pozostałości parku krajobrazowego ze wspaniałymi okazami dębów, nr rej.: 792/A z 16.09.1972
- dawny dom gminy z 1920 r., nr rej.: 455/A z 25.01.1991
Zobacz też
Linki zewnętrzne