Franciszek Ludwik de Bourbon-Conti: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
520 554 edycje
m r2.7.1) (robot dodaje: ro:François Louis, Prinț de Conti
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
źródła/przypisy
Linia 11: Linia 11:
* ''Ludwik Franciszek'' ([[1703]]-[[1704]]), hrabia d'Alais.
* ''Ludwik Franciszek'' ([[1703]]-[[1704]]), hrabia d'Alais.


Brał udział w wielu wojnach toczonych wówczas przez [[Francja|Francję]]. W [[1697]] [[Ludwik XIV]] wysunął jego kandydaturę do korony polskiej, zapewniając mu elekcję dzięki skorumpowaniu szlachty. Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim [[27 czerwca]], przez prymasa [[Michał Stefan Radziejowski|Michała Radziejowskiego]]. [[Rosja]], [[Austria]] i [[Brandenburgia]] zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata [[August II Mocny|Augusta II]], który pierwszy wkroczył do [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]]. 20 dni później Conti pojawił się z eskadrą 6 fregat francuskich w [[Gdańsk]]u, lecz wobec braku poparcia wojska polskiego szybko odpłynął.
Brał udział w wielu wojnach toczonych wówczas przez [[Francja|Francję]]. W [[1697]] [[Ludwik XIV]] wysunął jego kandydaturę do korony polskiej, zapewniając mu elekcję dzięki skorumpowaniu szlachty. Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim [[27 czerwca]], przez prymasa [[Michał Stefan Radziejowski|Michała Radziejowskiego]]. [[Rosja]], [[Austria]] i [[Brandenburgia]] zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata [[August II Mocny|Augusta II]], który pierwszy wkroczył do [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]]. Conti we wrześniu 1697 przypłynął na czele eskadry 6 okrętów francuskich dowodzonych przez Jeana Barta na redę portu w Gdańsku. 9 listopada atak wojsk wiernych Augustowi II zmusił księcia Conti do opuszczenia jego kwatery w Oliwie i ostatecznego wycofania się z Rzeczypospolitej<ref>Historia Gdańska pod redakcją Edmunda Cieślaka, t. III/1:1655-1793, [[Gdańsk]] [[1993]], s. 186-191. </ref>.


Był wodzem naczelnym wojsk francuskich we [[Włochy|Włoszech]] w czasie [[wojna o sukcesję hiszpańską|wojny o sukcesję hiszpańską]].
Był wodzem naczelnym wojsk francuskich we [[Włochy|Włoszech]] w czasie [[wojna o sukcesję hiszpańską|wojny o sukcesję hiszpańską]].


[[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]] pisał, że był on bardzo wykształcony; o wiele lepiej niż większość książąt. Conti miał ogromną renomę we Włoszech, więc [[1708]] [[generalny kontroler finansów]] [[Michel Chamillart]] przekonał w końcu [[markiza de Maintenon|markizę de Maintenon]] i Ludwika XIV, że należałoby posłać go tam jako głównodowodzącego, lecz książę Conti zmarł wkrótce po tej decyzji. [[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]] twierdzi, że to podtrzymało jego legendę, ponieważ działania wojenne mogłyby mu pójść źle.
[[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]] pisał, że był on bardzo wykształcony; o wiele lepiej niż większość książąt. Conti miał ogromną renomę we Włoszech, więc [[1708]] [[generalny kontroler finansów]] [[Michel Chamillart]] przekonał w końcu [[markiza de Maintenon|markizę de Maintenon]] i Ludwika XIV, że należałoby posłać go tam jako głównodowodzącego, lecz książę Conti zmarł wkrótce po tej decyzji. [[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]] twierdzi, że to podtrzymało jego legendę, ponieważ działania wojenne mogłyby mu pójść źle.

{{Przypisy}}


== Źródło ==
== Źródło ==

Wersja z 10:42, 25 lis 2011

Książę Conti

Franciszek Ludwik de Burbon, fr. François Louis de Bourbon (ur. 30 kwietnia 1664, zm. 9 lutego 1709) – książę Conti od 1685.

Był młodszym synem Armanda Burbona, księcia Conti, i Anny Marii Martinozzi (siostrzenicy kardynała Mazarena. Jego starszym bratem był Ludwik Armand I, książę de Conti (1661-1685). Conti był faworytem swojego stryja Kondeusza Wielkiego, którego wnuczkę poślubił 28 czerwca 1688, w Wersalu. Jego żona - Maria Teresa Burbon-Condé (1666-1732) była córką Henryka Juliusza Burbona, księcia de Condé , i Anny Bawarskiej. Para miała co najmniej 7 dzieci:

Brał udział w wielu wojnach toczonych wówczas przez Francję. W 1697 Ludwik XIV wysunął jego kandydaturę do korony polskiej, zapewniając mu elekcję dzięki skorumpowaniu szlachty. Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim 27 czerwca, przez prymasa Michała Radziejowskiego. Rosja, Austria i Brandenburgia zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata Augusta II, który pierwszy wkroczył do Rzeczypospolitej. Conti we wrześniu 1697 przypłynął na czele eskadry 6 okrętów francuskich dowodzonych przez Jeana Barta na redę portu w Gdańsku. 9 listopada atak wojsk wiernych Augustowi II zmusił księcia Conti do opuszczenia jego kwatery w Oliwie i ostatecznego wycofania się z Rzeczypospolitej[1].

Był wodzem naczelnym wojsk francuskich we Włoszech w czasie wojny o sukcesję hiszpańską.

Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon pisał, że był on bardzo wykształcony; o wiele lepiej niż większość książąt. Conti miał ogromną renomę we Włoszech, więc 1708 generalny kontroler finansów Michel Chamillart przekonał w końcu markizę de Maintenon i Ludwika XIV, że należałoby posłać go tam jako głównodowodzącego, lecz książę Conti zmarł wkrótce po tej decyzji. Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon twierdzi, że to podtrzymało jego legendę, ponieważ działania wojenne mogłyby mu pójść źle.

  1. ↑ Historia Gdańska pod redakcją Edmunda Cieślaka, t. III/1:1655-1793, Gdańsk 1993, s. 186-191.

Źródło

Szablon:Władca-Książę Conti

Władcy (nie posiadający realnej władzy nad Polską) noszący tytuł króla Polski
Sukcesorzy Wacława II
Wybrani w podwójnych elekcjach
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Ludwik_de_Bourbon-Conti&oldid=28810181”