Pokój na wyspie Salin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
brak hasła w linku |
ilustracja |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Teutonic Order 1410.png|thumb|Państwo Zakonu Krzyżackiego do 1410 roku po pokoju salińskim]] |
|||
'''Pokój na wyspie Salin''', '''pokój (układ, traktat) saliński''' – traktat pokojowy zawarty pomiędzy wielkim księciem litewskim [[Witold Kiejstutowicz|Witoldem]] z jednej strony, a wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego [[Konrad V von Jungingen|Konradem von Jungingenem]] z drugiej strony. Tekst umowy, uzgodniony [[24 kwietnia]] [[1398]] roku w [[Grodno|Grodnie]], podpisano uroczyście [[12 października]] tego samego roku na wyspie Salin na Niemnie albo [[Dubissa|Dubissie]]<ref>{{SgKP|X|215|Salin}}</ref>. |
'''Pokój na wyspie Salin''', '''pokój (układ, traktat) saliński''' – traktat pokojowy zawarty pomiędzy wielkim księciem litewskim [[Witold Kiejstutowicz|Witoldem]] z jednej strony, a wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego [[Konrad V von Jungingen|Konradem von Jungingenem]] z drugiej strony. Tekst umowy, uzgodniony [[24 kwietnia]] [[1398]] roku w [[Grodno|Grodnie]], podpisano uroczyście [[12 października]] tego samego roku na wyspie Salin na Niemnie albo [[Dubissa|Dubissie]]<ref>{{SgKP|X|215|Salin}}</ref>. |
||
Wersja z 11:22, 8 wrz 2012
Pokój na wyspie Salin, pokój (układ, traktat) saliński – traktat pokojowy zawarty pomiędzy wielkim księciem litewskim Witoldem z jednej strony, a wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego Konradem von Jungingenem z drugiej strony. Tekst umowy, uzgodniony 24 kwietnia 1398 roku w Grodnie, podpisano uroczyście 12 października tego samego roku na wyspie Salin na Niemnie albo Dubissie[1].
Witold po raz kolejny ustępował Krzyżakom Żmudź po Niewiażę i połowę Sudovii, zyskując tyle, że zakon obiecał nie wspomagać Świdrygiełły w walkach z Witoldem. Wyznaczono też strefy wpływów: Witold miał pomóc zakonowi w agresji na Psków, rycerze zakonni mieli zaś wspomóc wojska Witolda w wojnach z Nowogrodem Wielkim i Złotą Ordą.
Witold ze swoich obowiązków sojuszniczych wywiązał się, wydatnie pomagając tłumić bunty Żmudzinów, sam zaś pomocy wielkiej nie otrzymał. Klęska Witolda 12 lub 16[2] sierpnia w bitwie nad Worsklą i powstanie żmudzkie sprowokowały zerwanie chwilowego sojuszu i kolejną wyprawę zakonu na Litwę.
- ↑ Salin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 215.
- ↑ A. Supruniuk, Wojewoda płocki Abraham Socha. Przyczynek do genealogii Nałęczów mazowieckich, [w:] A. Supruniuk, Szkice o rycerstwie mazowieckim XIV/XV wieku, Toruń 2008, ISBN 978-83-89376-69-5, s. 7-8.
Bibliografia
- Karol Szajnocha, Jadwiga i Jagiełło 1374-1413. Opowiadanie historyczne., Tom IV, Lwów 1861.