Białogród nad Dniestrem: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Starożytna [[Kolonia (starożytna Grecja)|grecka kolonia]] [[Tyras]] (założona w VI w. p.n.e.), później [[Cesarstwo rzymskie|rzymska]] Alba Iulia. |
Starożytna [[Kolonia (starożytna Grecja)|grecka kolonia]] [[Tyras]] (założona w VI w. p.n.e.), później [[Cesarstwo rzymskie|rzymska]] Alba Iulia. Od 545 roku n.e. pod panowaniem [[Cesarstwo Bizantyńskie|Cesarstwa Bizantyjskiego]] - zwano je Leukopolis i wtedy też wybudowano pierwsze fortyfikacje zwane ''Asprocastron'' czyli Biały Zamek. W XIII wieku znalazł się pod panowaniem Tatarów. W XIII wieku znaczne wpływy [[Republika Genui|Republiki Genui]], a od 1359 roku we władaniu [[Hospodarstwo Mołdawskie|hospodarów mołdawskich]] jako Cetatea Alba. Od 1387 lenno [[Władcy Polski|króla Polski]]. W 1399 roku rozbudowano zamek. W 1420 oblegana przez Turków, ale obronił ją książę mołdawski [[Aleksander Dobry]]. W 1484 roku twierdza została zdobyta przez [[Imperium osmańskie|Turków]], którzy zmienili jej nazwę na Akerman ("biała twierdza"). |
||
W latach [[1541]], [[1542]], [[1549]] odbity z rąk tatarski i tureckich przez rotmistrza [[Bernard Pretwicz|Bernarda Pretwicza]], który przyszedł z odsieczą Białogrodowi<ref>Marek Pleszewski. Żołnierz jazdy obrony potocznej za czasów Zygmunta Augusta. 1985.; Marek Pleszewski. W służbie polskiego króla. 1995. str. 93</ref>. |
W latach [[1541]], [[1542]], [[1549]] odbity z rąk tatarski i tureckich przez rotmistrza [[Bernard Pretwicz|Bernarda Pretwicza]], który przyszedł z odsieczą Białogrodowi<ref>Marek Pleszewski. Żołnierz jazdy obrony potocznej za czasów Zygmunta Augusta. 1985.; Marek Pleszewski. W służbie polskiego króla. 1995. str. 93</ref>. |
Wersja z 16:10, 26 kwi 2013
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-4849 | ||||
Kod pocztowy |
67700 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |||||
Strona internetowa |
Białogród nad Dniestrem (ukr. Білгород-Дністровський, Biłhorod-Dnistrowśkyj, rum./mołd. Cetatea Albă, hist. do 1944 Akerman) − miasto w południowo-zachodniej Ukrainie, na Nizinie Czarnomorskiej, nad Limanem Dniestru, 18 km od Morza Czarnego, w obwodzie odeskim.
Miasto liczy 51 tys. mieszkańców (2005). Przemysł materiałów budowlanych, drzewny i spożywczy (rybny, mięsny).
Historia
Starożytna grecka kolonia Tyras (założona w VI w. p.n.e.), później rzymska Alba Iulia. Od 545 roku n.e. pod panowaniem Cesarstwa Bizantyjskiego - zwano je Leukopolis i wtedy też wybudowano pierwsze fortyfikacje zwane Asprocastron czyli Biały Zamek. W XIII wieku znalazł się pod panowaniem Tatarów. W XIII wieku znaczne wpływy Republiki Genui, a od 1359 roku we władaniu hospodarów mołdawskich jako Cetatea Alba. Od 1387 lenno króla Polski. W 1399 roku rozbudowano zamek. W 1420 oblegana przez Turków, ale obronił ją książę mołdawski Aleksander Dobry. W 1484 roku twierdza została zdobyta przez Turków, którzy zmienili jej nazwę na Akerman ("biała twierdza").
W latach 1541, 1542, 1549 odbity z rąk tatarski i tureckich przez rotmistrza Bernarda Pretwicza, który przyszedł z odsieczą Białogrodowi[1].
W okresie 1600-1611 pod panowaniem Wołochów. W XVIII wieku centrum Tatarów budziackich, kilkakrotnie zdobywane przez Rosjan. W 1812 włączony do Rosji. W XIX wieku port solny i zbożowy. W 1918-1940 w Rumunii jako Cetatea Alba, w sierpniu 1940 przyłączony do Ukraińskiej SRR, a od lipca 1941 do sierpnia 1944 znowu w granicach Rumunii. Od 1945 w ZSRR, od 1991 w Republice Ukrainy.
- ↑ Marek Pleszewski. Żołnierz jazdy obrony potocznej za czasów Zygmunta Augusta. 1985.; Marek Pleszewski. W służbie polskiego króla. 1995. str. 93
-
Twierdza Akerman
-
Wnętrze twierdzy
-
brama zamkowa
Miasta partnerskie
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Białogród nad Dniestrem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 24 .
- zdjęcia z Białogrodu