Ułła: Różnice pomiędzy wersjami

Ułła
У́ла
	Herb
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Wysokość	134 m n.p.m.
Populacja; • liczba ludności	; 884; (2019)
Nr kierunkowy	2131
Kod pocztowy	211375
	Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:02, 3 kwi 2014

Ułła (biał. У́ла) - osiedle (zaliczane do wsi) w rejonie bieszenkowickim obwodu witebskiego Białorusi, położone u ujścia Uły do Dźwiny. Liczy 2240 mieszkańców.

Zamek zbudowany został prawdopodobnie około 1566 przez książąt moskiewskich. Znajdował się on na półwyspie gdzie łączyły się rzeki Uła z Dźwiną. W sierpniu 1568 roku zamek ten zdobył hetman polny Roman Sanguszko, który otrzymał dowództwo po Janie Hieronimie Chodkiewiczu. Poprzednie szturmy nie odniosły skutku, a zginęło przy nich dużo wojska. Dlatego też król Polski Zygmunt August powierzył dowództwo Sanguszce. W XVI wieku majątek należał do rodziny Kiszków, a po nich do rodziny Żabów. Król Stefan Batory w 1580 roku umocnił zamek. Na skutek wojen zamek popadł w ruinę. Na jego gruzach w 1669 roku wzniesiony został drewniany kościół pod wezwaniem św. Ducha a jego właścicielami został zakon Dominikanów. W 1577 otrzymała prawo magdeburskie. Od 1793 należała do Rosji.

W miejscowości w 1810 urodził się Jan Chrucki - polski malarz, przedstawiciel realizmu.

Kościół pw. św. Trójcy
Apsyda kościoła
Cerkiew pw. św. Trójcy

@@ Linia 24: / Linia 24: @@
 '''Ułła''' ([[język białoruski|biał.]] ''У́ла'') - osiedle (zaliczane do wsi) w [[rejon bieszenkowicki|rejonie bieszenkowickim]] [[obwód witebski|obwodu witebskiego]] [[Białoruś|Białorusi]], położone u ujścia [[Uła|Uły]] do [[Dźwina|Dźwiny]]. Liczy 2240 mieszkańców.
+Zamek zbudowany został prawdopodobnie około 1566 przez książąt moskiewskich. Znajdował się on na półwyspie gdzie łączyły się rzeki Uła z Dźwiną. W sierpniu 1568 roku zamek ten zdobył hetman polny [[Roman Sanguszko]], który otrzymał dowództwo po Janie Hieronimie Chodkiewiczu. Poprzednie szturmy nie odniosły skutku, a zginęło przy nich dużo wojska. Dlatego też król Polski Zygmunt August powierzył dowództwo Sanguszce. W XVI wieku majątek należał do rodziny [[Kiszkowie|Kiszków]], a po nich do rodziny Żabów. Król Stefan Batory w 1580 roku umocnił zamek. Na skutek wojen zamek popadł w ruinę. Na jego gruzach w 1669 roku wzniesiony został drewniany kościół pod wezwaniem św. Ducha a jego właścicielami został zakon Dominikanów. W [[1577]] otrzymała [[prawo magdeburskie]]. Od [[1793]] należała do Rosji.
-Była własnością rodu [[Kiszkowie|Kiszków]].
-W sierpniu [[1568]] [[Roman Sanguszko]] zdobył tutejszy zamek broniony przez [[Rosja]]n. W [[1577]] otrzymała [[prawo magdeburskie]]. Od [[1793]] należała do Rosji.
 W miejscowości w [[1810]] urodził się [[Jan Chrucki]] - polski malarz, przedstawiciel realizmu.