Klasztor Bernardynów w Słonimie: Różnice pomiędzy wersjami
53°05′30″N 25°19′14″E/53,091769 25,320550| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
ilustracja |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Słonim, Bernardynskaja. Слонім, Бэрнардынская ( |
[[Plik:Słonim, Bernardynskaja. Слонім, Бэрнардынская (V. Pikiel, 1931).jpg|thumb|Kościół i klasztor Bernardynów (Starostwo) w 1931 r.]] |
||
'''Klasztor Bernardynów w Słonimie''' – dawny [[Kościół katolicki|rzymskokatolicki]] klasztor, administrowany przez [[bernardyni|zakon bernardynów]] w latach 1630–1864. Jego kościół został następnie zaadaptowany na [[sobór Trójcy Świętej w Słonimie|prawosławny sobór]], w obiektach poklasztornych mieściły się instytucje świeckie. |
'''Klasztor Bernardynów w Słonimie''' – dawny [[Kościół katolicki|rzymskokatolicki]] klasztor, administrowany przez [[bernardyni|zakon bernardynów]] w latach 1630–1864. Jego kościół został następnie zaadaptowany na [[sobór Trójcy Świętej w Słonimie|prawosławny sobór]], w obiektach poklasztornych mieściły się instytucje świeckie. |
||
Wersja z 15:48, 9 sty 2017
 Widok na dawny kościół klasztorny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Klauzura |
nie |
| Typ zakonu |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół | |
| Fundator |
Andrzej i Katarzyna Radwan |
| Styl | |
| Data zamknięcia |
1864 |
Położenie na mapie Słonima  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
| 53°05′30″N 25°19′14″E/53,091769 25,320550
| |
.jpg)
Klasztor Bernardynów w Słonimie – dawny rzymskokatolicki klasztor, administrowany przez zakon bernardynów w latach 1630–1864. Jego kościół został następnie zaadaptowany na prawosławny sobór, w obiektach poklasztornych mieściły się instytucje świeckie.
Historia
Klasztor bernardyński w Słonimie został ufundowany przez Andrzeja Radwana, sekretarza królewskiego, i jego żonę Katarzynę w 1630. Początkowo na potrzeby zakonników powstał kompleks budynków drewnianych. Po dziewięciu latach rozpoczęto budowę murowanego kościoła klasztornego, zintegrowanego z systemem murów miejskich. W 1688 i w 1750 do kościoła dostawiono kolejno dwie dodatkowe kaplice. W I poł. XVIII w. dokonano również całkowitego przekształcenia wystroju wnętrza świątyni, urządzając je w stylu rokoko. W tym samym czasie zastąpiono drewniane budynki mieszkalne dla zakonników dwukondygnacyjny zespół murowanych obiektów[1].
W 1864 władze carskie skasowały klasztor bernardyński, przeznaczając zabudowania mieszkalne na magazyny, a kościół klasztorny przebudowując na cerkiew Świętej Trójcy. Po I wojnie światowej, gdy Słonim znalazł się w granicach II Rzeczypospolitej, katolicy odzyskali kościół klasztorny. Po 1945 obiekt został po raz drugi przekazany parafii prawosławnej i od tego czasu jest nieprzerwanie czynny[1]. W klasztorze w dwudziestoleciu międzywojennym działało starostwo słonimskie, następnie rozlokowano w nim internat szkolny[1].
Około 2015-2016 roku parafia prawosławna umieściła na barokowej wieży kopułę w kolorze złotym.
Architektura
Budynki poklasztorne wzniesione zostały w stylu barokowym, są zdobione rzędami pilastrów. We wnętrzach przetrwała wielka sala kryta sklepieniem kolebkowym oraz oryginalne sklepienia krzyżowe lub kolebkowe w innych pomieszczeniach[1].
- ↑ a b c d G. Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Burchard Edition, Warszawa 1997, ISBN 83-904446-9-0, s.218-219