Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów w Kijowie: Różnice pomiędzy wersjami

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów
	cerkiew parafialna
	; Cerkiew na początku XX wieku
Państwo	ZSRR
Miejscowość	Kijów
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Wezwanie	Trzech Świętych Hierarchów (Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Jana Złotoustego)
Historia
Data zakończenia budowy	1183, pocz. XVIII w.
Data zniszczenia; • przez	1935; władze radzieckie
Poprzednie wyznanie	unickie (I poł. XVII w.)
Dane świątyni
Styl	barok ukraiński (po przebudowie)
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Kijowa Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:22, 18 mar 2018

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów w Kijowie – nieistniejąca cerkiew w Kijowie.

Historia

Cerkiew powstała w 1183 w pobliżu wałów obronnych Kijowa, jako pałacowa świątynia książąt kijowskich. Przetrwała najazdy mongolskie w XIII stuleciu, jednak w kolejnych latach przestała być użytkowana i popadła w ruinę. Po zawarciu unii brzeskiej została przekazana unitom. Z inicjatywy metropolity Piotra Mohyły zniszczony budynek ponownie przejęli prawosławni i po 1638 roku przeprowadzono odbudowę w stylu barokowym^[1]. W latach 1658-1660 obiekt ucierpiał w czasie wojny z Rosją, jednak na przełomie XVII i XVIII w. został ponownie odrestaurowany.

Cerkiew została zburzona w 1935 za zgodą komisarza edukacji Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Na jej miejscu miał zostać wzniesiony kompleks obiektów rządowych. Ostatecznie na jej miejscu znalazł się tylko jeden z planowanych budynków, zbudowany w latach 1936-1938.

Architektura

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów była jedną z ostatnich średniowiecznych cerkwi na ziemiach ruskich wzniesionych w stylu bizantyjskim. Była świątynią trójnawową, z pojedynczą kopułą z krzyżem.

Po przebudowie przeprowadzonej po 1638 roku cerkiew zmieniła styl na barokowy. Kolejnych przebudów dokonano także w późniejszym okresie. Dobudowano do cerkwi narteks ze szczytem w stylu barokowym, zmieniono formę kopuły, wykonano obramowania okien i fryzów poniżej dachu. Cerkiew była jedną ze świątyń, jakie pozostawały pod opieką hetmanów kozackich. Ufundowali oni dla niej rokokowy ikonostas i ołtarz główny w tym samym stylu.

Bibliografia

Василівська (Трьохсвятительська) церква

↑ Piotr Krasny, Odbudowa kijowskiej cerkwi Spasa na Berestowie przez metropolitę Piotra Mohyłę a problem nawrotu do gotyku w architekturze sakralnej Rusi koronnej w XVII wieku, [w:] Biuletyn Historii Sztuki nr 62 z 2000 roku, nr 3-4, s.337-361

[1] Piotr Krasny, Odbudowa kijowskiej cerkwi Spasa na Berestowie przez metropolitę Piotra Mohyłę a problem nawrotu do gotyku w architekturze sakralnej Rusi koronnej w XVII wieku, [w:] Biuletyn Historii Sztuki nr 62 z 2000 roku, nr 3-4, s.337-361

[1]

@@ Linia 74: / Linia 74: @@
 == Historia ==
-Cerkiew powstała w 1183 w pobliżu murów obronnych Kijowa, jako pałacowa świątynia książąt kijowskich. Przetrwała najazdy mongolskie w XIII stuleciu, jednak w kolejnych latach przestała być użytkowana i popadła w ruinę. Po zawarciu [[unia brzeska|unii brzeskiej]] została przekazana unitom. Z inicjatywy [[Piotr Mohyła|metropolity Piotra Mohyły]] zniszczony budynek ponownie przejęli prawosławni; po gruntownym remoncie metropolita ponownie poświęcił cerkiew. W latach 1658-1660 obiekt ucierpiał w czasie wojny z Rosją, jednak na przełomie XVII i XVIII w. został ponownie odrestaurowany.
+Cerkiew powstała w 1183 w pobliżu wałów obronnych Kijowa, jako pałacowa świątynia książąt kijowskich. Przetrwała najazdy mongolskie w XIII stuleciu, jednak w kolejnych latach przestała być użytkowana i popadła w ruinę. Po zawarciu [[unia brzeska|unii brzeskiej]] została przekazana unitom. Z inicjatywy [[Piotr Mohyła|metropolity Piotra Mohyły]] zniszczony budynek ponownie przejęli prawosławni i po 1638 roku przeprowadzono odbudowę w stylu barokowym<ref>[[Piotr Krasny]], ''Odbudowa kijowskiej cerkwi Spasa na Berestowie przez metropolitę Piotra Mohyłę a problem nawrotu do gotyku w architekturze sakralnej Rusi koronnej w XVII wieku'', [w:] [[Biuletyn Historii Sztuki]] nr 62 z 2000 roku, nr 3-4, s.337-361</ref>. W latach 1658-1660 obiekt ucierpiał w czasie wojny z Rosją, jednak na przełomie XVII i XVIII w. został ponownie odrestaurowany.
 Cerkiew została zburzona w 1935 za zgodą komisarza edukacji [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]]. Na jej miejscu miał zostać wzniesiony kompleks obiektów rządowych. Ostatecznie na jej miejscu znalazł się tylko jeden z planowanych budynków, zbudowany w latach 1936-1938.
@@ Linia 81: / Linia 81: @@
 Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów była jedną z ostatnich średniowiecznych cerkwi na ziemiach ruskich wzniesionych w [[Architektura bizantyjska|stylu bizantyjskim]]. Była świątynią trójnawową, z pojedynczą [[kopuła (architektura)|kopułą]] z krzyżem.
-Po przebudowach w XVII wieku cerkiew zmieniła styl na ukraiński barok. Dobudowano do niej [[narteks]] ze szczytem w tym stylu, zmieniono formę kopuły, wykonano obramowania okien i [[fryz]]ów poniżej dachu. Cerkiew była jedną ze świątyń, jakie pozostawały pod opieką hetmanów kozackich. Ufundowali oni dla niej rokokowy [[ikonostas]] i ołtarz główny w tym samym stylu.
+Po przebudowie przeprowadzonej po 1638 roku cerkiew zmieniła styl na barokowy. Kolejnych przebudów dokonano także w późniejszym okresie. Dobudowano do cerkwi [[narteks]] ze szczytem w stylu barokowym, zmieniono formę kopuły, wykonano obramowania okien i [[fryz]]ów poniżej dachu. Cerkiew była jedną ze świątyń, jakie pozostawały pod opieką hetmanów kozackich. Ufundowali oni dla niej rokokowy [[ikonostas]] i ołtarz główny w tym samym stylu.
 == Bibliografia ==