Wyżniany: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
Na mapach:
49°48′22″N 24°24′55″E/49,806111 24,415278
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
→Zabytki: drobne redakcyjne |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
* [[Kościół św. Mikołaja w Wyżnianach|Kościół pw. św. Mikołaja]] ufundowany około 1400 roku przez polskich szlachciców Jana i Małgorzatę Klusów jest jednym z najstarszych na ziemi lwowskiej. Z okresu średniowiecza zachowało się prezbiterium, zakrystia (dawna kruchta) i gotycki portal. W 1648 kościół spalili Kozacy. Odbudowano go w 1651. W połowie XVIII wieku biskup [[Samuel Jan Ożga|Jan Samuel Ożga]] odnowił kościół. W latach 1927-1929 roku dobudowano neobarokową nawę według projektu architekta [[Bronisław Wiktor|Bronisława Wiktora]] zmieniając orientację świątyni. We wnętrzu zachowało się wyposażenie barokowe z XVIII w. Po wypędzeniu polskich parafian w 1948 roku kościół został zamieniony na kołchozowy magazyn przez władzę bolszewicką. |
* [[Kościół św. Mikołaja w Wyżnianach|Kościół pw. św. Mikołaja]] ufundowany około 1400 roku przez polskich szlachciców Jana i Małgorzatę Klusów jest jednym z najstarszych na ziemi lwowskiej. Z okresu średniowiecza zachowało się prezbiterium, zakrystia (dawna kruchta) i gotycki portal. W 1648 kościół spalili Kozacy. Odbudowano go w 1651. W połowie XVIII wieku biskup [[Samuel Jan Ożga|Jan Samuel Ożga]] odnowił kościół. W latach 1927-1929 roku dobudowano neobarokową nawę według projektu architekta [[Bronisław Wiktor|Bronisława Wiktora]] zmieniając orientację świątyni. We wnętrzu zachowało się wyposażenie barokowe z XVIII w. Po wypędzeniu polskich parafian w 1948 roku kościół został zamieniony na kołchozowy magazyn przez władzę bolszewicką. W 1995 grupa krakowskich studentów historii sztuki inwentaryzowała kościół, całkowicie wyposażony, co było rzadkością, wciąż jeszcze funkcjonujący jako magazyn zbożowy. Konfesjonały ustawione na ołtarzu, by było miejsce na zboże, ale w głównym retabulum, jak i w bocznych, nadal stały rzeźby i wisiały obrazy. Jeden z nich pełnił tylko funkcje zasuwy, a pod nią był przepiękny obraz Matki Boskiej w typie Salus Populi Romani, idealnie zachowany, w bogato pozłoconej drewnianej sukience kontrastującej z purpurowym zetlałym aksamitem, którym obita była nisza z płótnem. Studenci dokładnie opisali i sfotografowali kościół i obraz. Kilka lat w kościele już nie było ani rzeźb, ani obrazów<ref>Manula Kalicka. ''[https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1513668,1,polskich-badaczy-wyprawa-na-kresy.read Dzieci Pana Samochodzika]''. „Polityka”. 17 marca 2011.</ref>. |
||
W 1995 grupa krakowskich studentów historii sztuki inwentaryzowała kościół, całkowicie wyposażony, co było rzadkością, wciąż jeszcze funkcjonujący jako magazyn zbożowy. Konfesjonały ustawione na ołtarzu, by było miejsce na zboże, ale w głównym retabulum, jak i w bocznych, nadal stały rzeźby i wisiały obrazy. Jeden z nich pełnił tylko funkcje zasuwy, a pod nią był przepiękny obraz Matki Boskiej w typie Salus Populi Romani, idealnie zachowany, w bogato pozłoconej drewnianej sukience kontrastującej z purpurowym zetlałym aksamitem, którym obita była nisza z płótnem. Studenci dokładnie opisali i sfotografowali kościół i obraz. Kilka lat w kościele już nie było ani rzeźb, ani obrazów<ref>Manula Kalicka. ''[https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1513668,1,polskich-badaczy-wyprawa-na-kresy.read Dzieci Pana Samochodzika]''. „Polityka”. 17 marca 2011.</ref>. |
|||
* cmentarz z neogotyckim nagrobkiem |
* cmentarz z neogotyckim nagrobkiem |
||
Wersja z 09:32, 7 sie 2018
![]() Kościół pw. św. Mikołaja | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
1,66 km² |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3265 |
Kod pocztowy |
80724 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Wyżniany (ukr. Вижняни) – wieś na Ukrainie w rejonie złoczowskim obwodu lwowskiego.
Historia
Wieś wzmiankowano pierwszy raz w końcu XIV wieku. W XVI wieku przy kościele powstała szkoła parafialna. Pod koniec XIX w. wieś w powiecie przemyślańskim[1]. Do II wojny światowej własność rodu Potockich. Do 1945 roku 75% mieszkańców stanowili Polacy.
Zabytki
- Kościół pw. św. Mikołaja ufundowany około 1400 roku przez polskich szlachciców Jana i Małgorzatę Klusów jest jednym z najstarszych na ziemi lwowskiej. Z okresu średniowiecza zachowało się prezbiterium, zakrystia (dawna kruchta) i gotycki portal. W 1648 kościół spalili Kozacy. Odbudowano go w 1651. W połowie XVIII wieku biskup Jan Samuel Ożga odnowił kościół. W latach 1927-1929 roku dobudowano neobarokową nawę według projektu architekta Bronisława Wiktora zmieniając orientację świątyni. We wnętrzu zachowało się wyposażenie barokowe z XVIII w. Po wypędzeniu polskich parafian w 1948 roku kościół został zamieniony na kołchozowy magazyn przez władzę bolszewicką. W 1995 grupa krakowskich studentów historii sztuki inwentaryzowała kościół, całkowicie wyposażony, co było rzadkością, wciąż jeszcze funkcjonujący jako magazyn zbożowy. Konfesjonały ustawione na ołtarzu, by było miejsce na zboże, ale w głównym retabulum, jak i w bocznych, nadal stały rzeźby i wisiały obrazy. Jeden z nich pełnił tylko funkcje zasuwy, a pod nią był przepiękny obraz Matki Boskiej w typie Salus Populi Romani, idealnie zachowany, w bogato pozłoconej drewnianej sukience kontrastującej z purpurowym zetlałym aksamitem, którym obita była nisza z płótnem. Studenci dokładnie opisali i sfotografowali kościół i obraz. Kilka lat w kościele już nie było ani rzeźb, ani obrazów[2].
- cmentarz z neogotyckim nagrobkiem
Przypisy
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 184.
- ↑ Manula Kalicka. Dzieci Pana Samochodzika. „Polityka”. 17 marca 2011.
Linki zewnętrzne
- Wyżniany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 164 .
- Вижняни (Wyżniany) na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)