Przejdź do zawartości

Oblężenie Poznania (1716): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MOs810 (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 13: Linia 13:
|strona1 = [[Sasi]]
|strona1 = [[Sasi]]
|strona2 = konfederaci Gniazdowskiego
|strona2 = konfederaci Gniazdowskiego
|dowódca1 = generał Zajdlic
|dowódca1 = Kaspar von Siedlitz (Seidlitz, Zajdlic)
|dowódca2 = [[Chryzostom Gniazdowski]]
|dowódca2 = [[Chryzostom Gniazdowski]]
|siły1 = 800
|siły1 = 440-1000
|siły2 = nieznane
|siły2 = nieznane
|straty1 = 150–200 zabitych
|straty1 = 150–200 zabitych
|straty2 = 50 zabitych
|straty2 = 50-800 zabitych
|kod mapy =
|kod mapy =
|współrzędne =
|współrzędne =
|commons =
|commons =
}}
}}
Linia 26: Linia 26:
'''Oblężenie Poznania''' – [[oblężenie]], które miało miejsce [[24 lipca]] [[1716]] roku podczas [[Konfederacja tarnogrodzka|konfederacji tarnogrodzkiej]] w ramach [[III wojna północna|wielkiej wojny północnej]].
'''Oblężenie Poznania''' – [[oblężenie]], które miało miejsce [[24 lipca]] [[1716]] roku podczas [[Konfederacja tarnogrodzka|konfederacji tarnogrodzkiej]] w ramach [[III wojna północna|wielkiej wojny północnej]].


[[Poznań]], który wzmocniony został przez nowe ziemne fortyfikacje [[bastion]]owe, zaatakowany został 24 lipca przez konfederatów będących pod dowództwem [[Chryzostom Gniazdowski|Chryzostoma Gniazdowskiego]]. Garnizon miasta liczył 500 żołnierzy [[Saksonia|saskich]] wspomaganych przez nieznaną liczbę mieszczan niemieckich. Gniazdowski, który miał 4000 żołnierzy i 4 działa, uderzył z trzech stron – od północy na [[Brama Wroniecka w Poznaniu|Bramę Wroniecką]] oraz od południa na [[Brama Wrocławska w Poznaniu|Bramę Wrocławską]] i [[Szaniec Garbarski]].
[[Poznań]], który wzmocniony został przez nowe ziemne fortyfikacje [[bastion]]owe, zaatakowany został 24 lipca przez konfederatów będących pod dowództwem [[Chryzostom Gniazdowski|Chryzostoma Gniazdowskiego]], pomimo zawieszenia broni podpisanego na początku lipca<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Tomasz Ciesielski |tytuł = Bitwa pod Kowalewem (5 X 1716) – geneza, przebieg, konsekwencje |czasopismo = Zapiski Historyczne |data = 2019-11-27 |data dostępu = 2019-12-18 |issn = 2449-8637 |wolumin = lxxxiv |numer = 3 |s = 31–56 |doi = 10.15762/zh.2019.25 |url = http://dx.doi.org/10.15762/ZH.2019.25}}</ref>. Garnizon miasta liczył 440-1000 żołnierzy [[Saksonia|saskich]] wspomaganych przez nieznaną liczbę mieszczan niemieckich. Gniazdowski, który miał 4000 żołnierzy i 4 działa, uderzył z trzech stron – od północy na [[Brama Wroniecka w Poznaniu|Bramę Wroniecką]] oraz od południa na [[Brama Wrocławska w Poznaniu|Bramę Wrocławską]] i [[Szaniec Garbarski]].


Grupa, która uderzyła na szaniec, szybko zdołała go opanować, a następnie zaatakowała tyły obrońców [[rawelin]]u znajdującego się przed Bramą Wrocławską, co ułatwiło zdobycie bramy szturmującemu ją oddziałowi.
Grupa, która uderzyła na szaniec, szybko zdołała go opanować, a następnie zaatakowała tyły obrońców [[rawelin]]u znajdującego się przed Bramą Wrocławską, co ułatwiło zdobycie bramy szturmującemu ją oddziałowi.


Konfederaci, którzy znajdowali się na prawym brzegu [[Warta|Warty]], przeprawili się przez rzekę wpław i zaatakowali miasto. Gdy znajdujący się za Bramą Wroniecką rawelin oraz sama brama zostały opanowane podstępem, garnizon miasta skapitulował.
Konfederaci, którzy znajdowali się na prawym brzegu [[Warta|Warty]], przeprawili się przez rzekę wpław i zaatakowali miasto. Gdy znajdujący się za Bramą Wroniecką rawelin oraz sama brama zostały opanowane podstępem, garnizon miasta skapitulował.

Zdobycie Poznania doprowadziło do wyeliminowania z walk wojsk królewskich generała porucznika Kaspra von Siedlitza, liczące według jednych relacji ok. 440, a według innych 1000 żołnierzy<ref name=":0" />. Konfederaci zdobycie miasta okupili to znacznymi stratami ludzkim, może nawet 800 poległych, ale zrekompensowała im to pokaźna zdobycz militarna. Według źródeł saskich było to 1400 karabinów piechoty, 1159 karabinów dragońskich i 4298 flint oraz 1617 par pistoletów, a także 20 żelaznych armat trzyfuntowych<ref name=":0" />.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 15:16, 18 gru 2019

Oblężenie Poznania
Konfederacja tarnogrodzka
Ilustracja
Pozostałości murów miejskich w pobliżu Bramy Wrocławskiej
Czas

1716

Miejsce

Poznań

Wynik

Zwycięstwo konfederatów

Strony konfliktu
Sasi konfederaci Gniazdowskiego
Dowódcy
Kaspar von Siedlitz (Seidlitz, Zajdlic) Chryzostom Gniazdowski
Siły
440-1000 nieznane
Straty
150–200 zabitych 50-800 zabitych
brak współrzędnych

Oblężenie Poznaniaoblężenie, które miało miejsce 24 lipca 1716 roku podczas konfederacji tarnogrodzkiej w ramach wielkiej wojny północnej.

Poznań, który wzmocniony został przez nowe ziemne fortyfikacje bastionowe, zaatakowany został 24 lipca przez konfederatów będących pod dowództwem Chryzostoma Gniazdowskiego, pomimo zawieszenia broni podpisanego na początku lipca[1]. Garnizon miasta liczył 440-1000 żołnierzy saskich wspomaganych przez nieznaną liczbę mieszczan niemieckich. Gniazdowski, który miał 4000 żołnierzy i 4 działa, uderzył z trzech stron – od północy na Bramę Wroniecką oraz od południa na Bramę Wrocławską i Szaniec Garbarski.

Grupa, która uderzyła na szaniec, szybko zdołała go opanować, a następnie zaatakowała tyły obrońców rawelinu znajdującego się przed Bramą Wrocławską, co ułatwiło zdobycie bramy szturmującemu ją oddziałowi.

Konfederaci, którzy znajdowali się na prawym brzegu Warty, przeprawili się przez rzekę wpław i zaatakowali miasto. Gdy znajdujący się za Bramą Wroniecką rawelin oraz sama brama zostały opanowane podstępem, garnizon miasta skapitulował.

Zdobycie Poznania doprowadziło do wyeliminowania z walk wojsk królewskich generała porucznika Kaspra von Siedlitza, liczące według jednych relacji ok. 440, a według innych 1000 żołnierzy[1]. Konfederaci zdobycie miasta okupili to znacznymi stratami ludzkim, może nawet 800 poległych, ale zrekompensowała im to pokaźna zdobycz militarna. Według źródeł saskich było to 1400 karabinów piechoty, 1159 karabinów dragońskich i 4298 flint oraz 1617 par pistoletów, a także 20 żelaznych armat trzyfuntowych[1].

Bibliografia

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2.
  • Kazimierz Jarochowski: Zdobywcy i okupanci staropolskiego Poznania, Wydawnictwo Miejskie, Poznań 2007.
  1. a b c Tomasz Ciesielski, Bitwa pod Kowalewem (5 X 1716) – geneza, przebieg, konsekwencje, „Zapiski Historyczne”, lxxxiv (3), 2019, s. 31–56, DOI10.15762/zh.2019.25, ISSN 2449-8637 [dostęp 2019-12-18].