Przejdź do zawartości

In My Place: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nagłówek artykułu
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 37: Linia 37:


== Lista utworów ==
== Lista utworów ==
# „In My Place”
# „In My Place” - 3:48
# „One I Love”
# „One I Love” - 4:35
# „I Bloom Blaum”
# „I Bloom Blaum” -


== Twórcy ==
* Chris Martin - wokale główne, syntezator
* Jonny Buckland - gitary
* Guy Berryman - gitara basowa
* Will Champion - perkusja, chórki, instrumenty perkusyjne


== Certyfikaty i sprzedaż ==
== Certyfikaty i sprzedaż ==

Wersja z 15:13, 20 cze 2024

In My Place
Wykonawca singla
z albumu A Rush of Blood to the Head
Coldplay
Wydany

5 sierpnia 2002

Nagrywany

2001–2002

Gatunek

Rock alternatywny

Długość

3:48

Wydawnictwo

Parlophone

Producent

Ken Nelson, Coldplay

Singel po singlu
Don’t Panic
(2001)
„In My Place”
(2002)
The Scientist
(2002)

In My Place – piosenka rockowej grupy Coldplay, pochodząca z jej drugiego albumu, A Rush of Blood to the Head. Była trzecim utworem zespołu, który zdołał dotrzeć do pierwszej dziesiątki listy UK Singles Chart, gdzie zajął miejsce 2. Regionalne wydania dostępne były w Wielkiej Brytanii, Europie, Holandii, Francji, Kanadzie i Australii, z kolei wydania promo CD ukazały się w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii oraz we Francji. Okładkę wydania singla stanowiło zdjęcie gitarzysty grupy, Jonny’ego Bucklanda, zrobione przez Sølve’a Sundsbø.

„In My Place” była jedną ze „starych-nowych” piosenek Coldplay, które znalazły się na A Rush of Blood to the Head. Została ona napisana podczas nagrywania pierwszego albumu zespołu, Parachutes. Utwór był regularnie wykonywany podczas koncertów w ramach trasy A Rush of Blood to the Head Tour.

W 2003 roku piosenka zdobyła nagrodę Grammy.

„In My Place” w 2006 roku została wykorzystana w jednym z odcinków serialu telewizyjnego Dowody zbrodni.

Wielu krytyków uznało, że główny riff gitarowy utworu, ma bardzo zbliżone brzmienie do charakterystycznego, rozpoznawalnego riffu The Edge’a z U2.

W piosence mocno odczuwalne są wpływy utworu „When the Levee Breaks” Led Zeppelin.

Teledysk utworu został nakręcony przez Sophie Muller.

Lista utworów

  1. „In My Place” - 3:48
  2. „One I Love” - 4:35
  3. „I Bloom Blaum” -


Twórcy

  • Chris Martin - wokale główne, syntezator
  • Jonny Buckland - gitary
  • Guy Berryman - gitara basowa
  • Will Champion - perkusja, chórki, instrumenty perkusyjne

Certyfikaty i sprzedaż

Kraj Certyfikat Sprzedaż
Portugalia (AFP) złota płyta[1] 20 000+[2]
Wielka Brytania (BPI) złota płyta[3] 400 000+[4]
Włochy (FIMI) złota płyta[5] 35 000+[6]

Przypisy

  1. Top AFP/Audigest – Semanas 01 a 26 de 2023 [online], Audiogest, s. 16 [dostęp 2023-11-20] (port.).
  2. Certification Award Levels [online], IFPI [dostęp 2023-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-12-19] (ang.).
  3. Coldplay – „In My Place” [online], BPI, 10 grudnia 2021 [dostęp 2023-11-20] (ang.).
  4. Certification Levels [online], BPI [dostęp 2023-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-07] (ang.).
  5. Certificazioni [online], F.I.M.I. [dostęp 2023-11-20] (wł.). Zaznaczyć „Singoli”, w rozwijanym menu „Anno” wybrać 2021, w polu „Filtra” wpisać „Coldplay”.
  6. Nota metodologica 2020-21 [online], F.I.M.I. [dostęp 2023-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-10] (wł.).

Bibliografia

  • Martin Roach, Coldplay: Nobody Said It Was Easy, London: Omnibus Press, 2003, ISBN 0-7119-9810-8, OCLC 54668437.

Linki zewnętrzne