Realizm jutlandzki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
źródła/przypisy, WP:SK |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Realizm jutlandzki''' ([[język duński|duń.]] ''Den jyske bevægelse'') to przypadający na koniec [[XIX wiek]]u trend w [[literatura duńska|duńskiej literaturze]]. |
'''Realizm jutlandzki''' ([[język duński|duń.]] ''Den jyske bevægelse'') to przypadający na koniec [[XIX wiek]]u trend w [[literatura duńska|duńskiej literaturze]]<ref name="dld">{{cytuj pismo|nazwisko=Kaszyński|imię=Stefan H.|nazwisko2=Krysztofiak|imię2=Maria|tytuł=Dzieje literatury duńskiej|czasopismo=Seria Filologia Skandynawska Nr 3|wydawca=Wydawnictwo Naukowe UAM|data=1985|issn=0208-7235|miejsce=Poznań|strony=163}}</ref>. |
||
[[Lata 90. XIX wieku]] to okres modernizacji [[wieś|wsi]] [[Dania|duńskiej]] i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez [[Nikolai Frederik Severin Grundtvig|Mikołaja Grundtviga]] [[uniwersytet ludowy|uniwersytety ludowe]]. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]]; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz [[etnografia|etnografią]] wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym. |
[[Lata 90. XIX wieku]] to okres modernizacji [[wieś|wsi]] [[Dania|duńskiej]] i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez [[Nikolai Frederik Severin Grundtvig|Mikołaja Grundtviga]] [[uniwersytet ludowy|uniwersytety ludowe]]. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]]; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz [[etnografia|etnografią]] wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym. |
||
Do najwybitniejszych przedstawicieli gatunku należeli [[Jeppe Aakjær]], jego żona [[Marie Bregendahl]], [[Johan Skjoldborg]], [[Thøger Larsen]], [[Jakob Knudsen]] oraz nagrodzony [[Nagroda Nobla w dziedzinie literatury|Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury]] [[Johannes Jensen]]. |
Do najwybitniejszych przedstawicieli gatunku należeli [[Jeppe Aakjær]]<ref name="sps">{{cytuj książkę|nazwisko=Ciesielski|imię=Zenon|tytuł=Słownik pisarzy skandynawskich|wydawca=Wiedza Powszechna|miejsce=Warszawa|data=1991|strony=21|isbn=83-214-0275-5}}</ref>, jego żona [[Marie Bregendahl]]<ref name="dld"/>, [[Johan Skjoldborg]]<ref name="sps"/>, [[Thøger Larsen]]<ref name="dld"/>, [[Jakob Knudsen]]<ref name="dld"/> oraz nagrodzony [[Nagroda Nobla w dziedzinie literatury|Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury]] [[Johannes Jensen]]<ref name="sps"/>. |
||
Zobacz też: [[literatura duńska]] |
Zobacz też: [[literatura duńska]] |
||
{{przypisy}} |
|||
Literatura: |
|||
*Kaszyński, S.; Krzysztofiak, M. (1985). ''Dzieje literatury duńskiej''. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. PL {{ISSN|0208-7235}} |
|||
[[Kategoria:Literatura duńska]] |
[[Kategoria:Literatura duńska]] |
||
Wersja z 12:58, 31 mar 2011
Realizm jutlandzki (duń. Den jyske bevægelse) to przypadający na koniec XIX wieku trend w duńskiej literaturze[1].
Lata 90. XIX wieku to okres modernizacji wsi duńskiej i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez Mikołaja Grundtviga uniwersytety ludowe. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z Jutlandii; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz etnografią wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym.
Do najwybitniejszych przedstawicieli gatunku należeli Jeppe Aakjær[2], jego żona Marie Bregendahl[1], Johan Skjoldborg[2], Thøger Larsen[1], Jakob Knudsen[1] oraz nagrodzony Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury Johannes Jensen[2].
Zobacz też: literatura duńska