Johannes Jensen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johannes Jenses
Ilustracja
Johannes Jensen w 1944 r.
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1873
Farsø

Data i miejsce śmierci

25 listopada 1950
Kopenhaga

Narodowość

duńska

podpis
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Johannes Vilhelm Jensen (ur. 20 stycznia 1873, Farsø, zm. 25 listopada 1950 w Kopenhadze) – prozaik i poeta duński, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1944.

Pisywał także powieści kryminalne pod pseudonimem Ivar Lykke[1].

Pisarz uważany jest za jednego z najważniejszych przedstawicieli realizmu jutlandzkiego[2].

Ojciec Jensena był weterynarzem, sam pisarz również studiował medycynę. Pracował jako korespondent we Francji, Hiszpanii i na Dalekim Wschodzie, wiele lat spędził także w Stanach Zjednoczonych[1]. Doświadczenia te znalazły odbicie w twórczości artysty.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Duńczycy (1896)
  • Einar Elkjaer (1897)
  • Ludzie z Himmerlandu (1898)
  • Upadek króla (1901)
  • Gotycki renesans (1901)
  • Nowe historie z Himmerlandu (1904)
  • Pani d’Ora (1904)
  • Koło (1904)
  • Wiersze (1906)
  • Historie z Himmerlandu (1910)
  • Ewolucja i moralność (1915)
  • Długa podróż (1922–1924)
  • Ewolucja zwierząt (1925)
  • Kierunki w czasie (1930)
  • Mity (1960)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zenon Ciesielski: Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 54. ISBN 83-214-0275-5.
  2. Zenon Ciesielski: Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 21. ISBN 83-214-0275-5.