Chöömej: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m transkrypcja |
prez 2 n |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Wśród współczesnych, tuwińskich wykonawców posługujących się techniką chöömej można wymienić m.in.: |
Wśród współczesnych, tuwińskich wykonawców posługujących się techniką chöömej można wymienić m.in.: |
||
* |
* Giennadija Czamzyryna, znanego jako [[Gendos]] |
||
* [[Sainkho Namtchylak]] |
* [[Sainkho Namtchylak]] |
||
* Shu-De |
* Shu-De |
Wersja z 23:06, 20 gru 2011
Chöömej (tuw.: хөөмей; mong.: хөөмий, chöömij; chiń. upr. 呼麦; chiń. trad. 呼麥; pinyin hūmài – rodzaj śpiewu alikwotowego (gardłowego) spotykanego w tuwińskiej i mongolskiej muzyce ludowej.
Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk didgeridoo (styl kargyraa), aż po wysokie poświsty (styl sygyt), przywodzące na myśl japoński, buddyjski flet shakuhachi[potrzebny przypis]. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach[potrzebny przypis]. Słowa tego używa się zarówno na określenie jednego ze stylów tuwińskiego gardłowego śpiewu, jak i szerzej na wszystkie jego rodzaje. Muzyka ta zainspirowana jest życiem na stepach i słowa piosenek często opowiadają o koniach. Tuwiński śpiew zainspirował muzykę wielu innych kultur – w starożytności zaadaptowali go tybetańscy mnisi, zaś współcześnie robią to amerykańscy muzycy new age'owi[potrzebny przypis].
Wśród współczesnych, tuwińskich wykonawców posługujących się techniką chöömej można wymienić m.in.:
- Giennadija Czamzyryna, znanego jako Gendos
- Sainkho Namtchylak
- Shu-De
- Huun-Huur-Tu
- Yat-Kha (łączącego tradycyjne techniki z psychodelicznym punk rokiem)
- Bugotak
- Chirgilchin
- Kongar-Ool Ondar
- Oleg Kuular
- Mongoun-Ool Ondar
- Alash