Kamień do zapalniczki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Rozpalanie ognia"; usunięto {{kategoria}} za pomocą HotCat
Linia 1: Linia 1:
{{kategoria}}
Kamień do [[zapalniczka|zapalniczki]] – rodzaj [[krzesiwo|krzesiwa]] wykonany, przeważnie w formie krótkiego [[Walec (bryła)|walca]], ze [[spiekanie|spieku]] metalicznego posiadającego cechy [[piroforyczność|piroforyczne]].
Kamień do [[zapalniczka|zapalniczki]] – rodzaj [[krzesiwo|krzesiwa]] wykonany, przeważnie w formie krótkiego [[Walec (bryła)|walca]], ze [[spiekanie|spieku]] metalicznego posiadającego cechy [[piroforyczność|piroforyczne]].
Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez [[Carl Auer von Welsbach|Welsbacha]] zawierające drobno [[proszek|sproszkowane]] [[żelazo]] i [[Pierwiastek chemiczny|pierwiastek]] z grupy [[lantanowce|lantanowców]] – [[cer]].
Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez [[Carl Auer von Welsbach|Welsbacha]] zawierające drobno [[proszek|sproszkowane]] [[żelazo]] i [[Pierwiastek chemiczny|pierwiastek]] z grupy [[lantanowce|lantanowców]] – [[cer]].
Linia 14: Linia 13:
* http://portalwiedzy.onet.pl/74558,,,,kamienie_do_zapalniczek,haslo.html
* http://portalwiedzy.onet.pl/74558,,,,kamienie_do_zapalniczek,haslo.html
* http://wildwoodsurvival.com/survival/fire/flintandsteel/RBclarifications.html
* http://wildwoodsurvival.com/survival/fire/flintandsteel/RBclarifications.html

[[Kategoria:Rozpalanie ognia]]


[[ca:Ferroceri]]
[[ca:Ferroceri]]

Wersja z 08:46, 11 mar 2012

Kamień do zapalniczki – rodzaj krzesiwa wykonany, przeważnie w formie krótkiego walca, ze spieku metalicznego posiadającego cechy piroforyczne. Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez Welsbacha zawierające drobno sproszkowane żelazo i pierwiastek z grupy lantanowcówcer.

Potarcie kamienia twardym materiałem np. kawałkiem hartowanej stali powoduje wyrwanie drobnych cząstek materiału kamienia, które w wyniku tego procesu rozgrzewają się i samorzutnie zapalają w tlenie zawartym w powietrzu, dając obserwowalny snop iskier – źródło ciepła wystarczające do zapłonu innej substancji palnej. Proces generowania iskier kamieniem do zapalniczki jest analogiczny do tego, który ma miejsce przy mechanicznym szlifowaniu, z tą różnicą, że doprowadzenie mniejszej ilości energii (np. drobny ruch kciukiem przy zapaleniu zapalniczki) powoduje zapłon. Właściwości piroforyczne ceru objawiają sie już w temperaturach rzędu 150-180 °C, który spalając się dostarcza także energii do zapłonu drobin żelaza i generacji iskier.

Współczesne kamienie do zapalniczek zawierają oprócz żelaza i ceru także inne pierwiastki ziem rzadkich.

Dawniej przemyt i pokątny handel kamieniami do zapalniczki stanowił, obecnie już anegdotyczne, źródło dochodów co bardziej przedsiębiorczych obywateli[1][2][3].

Bibliografia