Kamień do zapalniczki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodano kategorię "Rozpalanie ognia"; usunięto {{kategoria}} za pomocą HotCat |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{kategoria}} |
|||
Kamień do [[zapalniczka|zapalniczki]] – rodzaj [[krzesiwo|krzesiwa]] wykonany, przeważnie w formie krótkiego [[Walec (bryła)|walca]], ze [[spiekanie|spieku]] metalicznego posiadającego cechy [[piroforyczność|piroforyczne]]. |
Kamień do [[zapalniczka|zapalniczki]] – rodzaj [[krzesiwo|krzesiwa]] wykonany, przeważnie w formie krótkiego [[Walec (bryła)|walca]], ze [[spiekanie|spieku]] metalicznego posiadającego cechy [[piroforyczność|piroforyczne]]. |
||
Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez [[Carl Auer von Welsbach|Welsbacha]] zawierające drobno [[proszek|sproszkowane]] [[żelazo]] i [[Pierwiastek chemiczny|pierwiastek]] z grupy [[lantanowce|lantanowców]] – [[cer]]. |
Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez [[Carl Auer von Welsbach|Welsbacha]] zawierające drobno [[proszek|sproszkowane]] [[żelazo]] i [[Pierwiastek chemiczny|pierwiastek]] z grupy [[lantanowce|lantanowców]] – [[cer]]. |
||
Linia 14: | Linia 13: | ||
* http://portalwiedzy.onet.pl/74558,,,,kamienie_do_zapalniczek,haslo.html |
* http://portalwiedzy.onet.pl/74558,,,,kamienie_do_zapalniczek,haslo.html |
||
* http://wildwoodsurvival.com/survival/fire/flintandsteel/RBclarifications.html |
* http://wildwoodsurvival.com/survival/fire/flintandsteel/RBclarifications.html |
||
[[Kategoria:Rozpalanie ognia]] |
|||
[[ca:Ferroceri]] |
[[ca:Ferroceri]] |
Wersja z 08:46, 11 mar 2012
Kamień do zapalniczki – rodzaj krzesiwa wykonany, przeważnie w formie krótkiego walca, ze spieku metalicznego posiadającego cechy piroforyczne. Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez Welsbacha zawierające drobno sproszkowane żelazo i pierwiastek z grupy lantanowców – cer.
Potarcie kamienia twardym materiałem np. kawałkiem hartowanej stali powoduje wyrwanie drobnych cząstek materiału kamienia, które w wyniku tego procesu rozgrzewają się i samorzutnie zapalają w tlenie zawartym w powietrzu, dając obserwowalny snop iskier – źródło ciepła wystarczające do zapłonu innej substancji palnej. Proces generowania iskier kamieniem do zapalniczki jest analogiczny do tego, który ma miejsce przy mechanicznym szlifowaniu, z tą różnicą, że doprowadzenie mniejszej ilości energii (np. drobny ruch kciukiem przy zapaleniu zapalniczki) powoduje zapłon. Właściwości piroforyczne ceru objawiają sie już w temperaturach rzędu 150-180 °C, który spalając się dostarcza także energii do zapłonu drobin żelaza i generacji iskier.
Współczesne kamienie do zapalniczek zawierają oprócz żelaza i ceru także inne pierwiastki ziem rzadkich.
Dawniej przemyt i pokątny handel kamieniami do zapalniczki stanowił, obecnie już anegdotyczne, źródło dochodów co bardziej przedsiębiorczych obywateli[1][2][3].