Niels Stary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.3) (Robot dodał sh:Niels od Danske |
m przypis |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Asser (arcybiskup Lund)|Assera]]) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]]. |
Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Asser (arcybiskup Lund)|Assera]]) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]]. |
||
W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Nielsa, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131 zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony, a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego. |
W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Nielsa, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza|wydanie= |tom= 4|wydawca= Oficyna Wydawnicza FOGRA|miejsce= |rok= 2005|strony= 443|isbn= 83-85719-85-7}}</ref> zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony, a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego. |
||
4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod [[Fodevig]] w [[Skania|Skanii]]. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do [[Szlezwik]]u, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił [[Eryk II Pamiętny]]. |
4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod [[Fodevig]] w [[Skania|Skanii]]. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do [[Szlezwik]]u, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił [[Eryk II Pamiętny]]. |
||
Wersja z 23:35, 16 sty 2013
Szablon:Władca kraju infobox Niels Stary[1], (ur. ok. 1064 – zm. 25 czerwca 1134) – król Danii w latach 1104–1134.
Dokładna data urodzenia króla nie jest znana.
Niels na tron wstąpił po śmierci swojego brata Eryka Dobrego, który zginął na Cyprze podczas pielgrzymki. Co prawda w swoim testamencie Eryk na następcę i na regenta na czas swej nieobecności wyznaczył swego syna Haralda Włócznię, jednak możni siłą wymogli wybór Nielsa, syna Swena Estrydsena.
W 1104 Niels poślubił Małgorzatę, córkę szwedzkiego króla Inge Starszego, wdowę po królu Norwegii Magnusie III. Małgorzatę nazwano Fredkulla (dziewica pokoju), być może z powodu jej intensywnych starań o zgodne stosunki między licznymi dziećmi Swena Estrydsena. Drugą żoną Nielsa została Ulfhilda, wdowa po królu szwedzkim Inge II Młodszym.
Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez arcybiskupa Assera) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła dziesięcinę.
W tym czasie syn Eryka Dobrego, Kanut Lavard, zdobył wysoką pozycję polityczną w Szlezwiku. Syn Nielsa, Magnus Silny (Magnus den Stærke), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131[2] zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w Ringsted, gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony, a Erykiem Pamiętnym, bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież Innocenty II odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa Hamburga i Bremy. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego.
4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod Fodevig w Skanii. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do Szlezwiku, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił Eryk II Pamiętny.
- ↑ duńskie imię Niels w jęz. polskim to Mikołaj
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 443. ISBN 83-85719-85-7.