Fitoncydy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot dodał zh:芬多精 |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
[[Kategoria:Leki]] |
[[Kategoria:Leki]] |
||
[[Kategoria:Obronność roślin]] |
[[Kategoria:Obronność roślin]] |
||
[[az:Fitonsidlər]] |
|||
[[bg:Фитонцид]] |
|||
[[cs:Fytoncid]] |
|||
[[en:Phytoncide]] |
|||
[[fr:Phytoncide]] |
|||
[[os:Фитонцидтæ]] |
|||
[[kk:Фитонцидтер]] |
|||
[[ky:Фитонциддер]] |
|||
[[hu:Fitoncidok]] |
|||
[[ja:フィトンチッド]] |
|||
[[ru:Фитонциды]] |
|||
[[uk:Фітонциди]] |
|||
[[zh:芬多精]] |
Wersja z 01:43, 14 mar 2013
Fitoncydy (gr. phytón – roślina, łac. caedo – ścinam, zabijam[1]) – naturalne substancje wydzielane przez rośliny wyższe (np. cebuli, czosnku[2], porze, chrzanie, rzodkwi), wykazujące działanie bakteriobójcze, grzybobójcze lub pierwotniakobójcze (m.in. siarczki, disiarczki, sulfotlenki, glikozydy izosiarkocyjanowe, olejki czosnkowe) lub hamujące procesy życiowe drobnoustrojów (np. allicyna).
Wykorzystywane jako środki konserwujące produkty spożywcze, niektóre stosowane w lecznictwie w preparatach antybakteryjnych (np. aliofil).
Bibliografia
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Starck Zofia: Fizjologiczne podstawy produktywności roślin W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 679-706. ISBN 83-01-13753-3.