Polski Grzebień

Polski Grzebień (słow. Poľský hrebeň) – znana przełęcz (2200 m n.p.m.) w głównej grani Tatr, pomiędzy dolinami Białej Wody (Bielovodská dolina), dokładniej jej odgałęzieniem – Doliną Świstową (Svišťová dolina) i Wielicką (Velická dolina). Przez Polski Grzebień poprowadzony jest znakowany szlak turystyczny łączący te doliny oraz umożliwiający wejście z przełęczy na sąsiadujący z nim szczyt Małej Wysokiej (Východná Vysoká). Droga szlaku została ułatwiona m.in. przez założenie od strony północnej zabezpieczeń 1892.

To szerokie i dość głębokie przejście było znane i używane od dawna przez myśliwych. Nie jest znana data pierwszego przejścia turystycznego latem, chociaż wiadomo, że było używane już w 1840. Pierwsze przejście zimowe: Theodor Wundt, Jakub Horvay 1884.

W XVIII wieku używano nazwy Grzebień w odniesieniu do długiego odcinka grani, później dodano przymiotnik Polski. W połowie XIX wieku została zawężona do przełęczy.