Joanna Bruzdowicz-Tittel

Joanna Bruzdowicz (ur. 17 maja 1943 w Warszawie), polska kompozytorka, krytyk muzyczny i publicystka.

Pochodzi z warszawskiej muzycznej rodziny, ojciec był wiolonczelistą, matka pianistką. Zaczęła komponować w wieku 6 lat. Studiowała kompozycję u prof. Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom 1966). Już w czasie studiów rozpoczęła działalność pianistyczną koncertując także w Belgii, Austrii i Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-1968 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”. W 1968 otrzymała stypendium rządu francuskiego i do 1970 studiowała w Paryżu kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaena oraz P. Schaeffera, ponadto muzykologię pod kierunkiem J. Chailleya na Sorbonie. W 1969 była współorganizatorką Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP).

Obok komponowania Bruzdowicz zajmuje się także krytyką i publicystyką muzyczną. Jest autorką audycji w radiu francuskim, belgijskim i niemieckim, propagujących nową muzykę, występuje z odczytami, ponadto wraz z mężem, H. J. Tittelem pisze scenariusze filmowe dla telewizji francuskiej i niemieckiej Prowadzi także kursy kompozytorskie, głównie we Francji i Stanach Zjednoczonych.

Założycielka i przewodnicząca Towarzystwa im. F. Chopina i K. Szymanowskiego w Belgii wiceprzewodniczącą International Federation of Chopin Societies, organizuje międzynarodowe spotkania muzyczne w Céret (Francja). Bruzdowicz ma obywatelstwo polskie i francuskie Od 1975 mieszkała w Tervuren koło Brukseli, a od 2002 w Céret we francuskiej części Katalonii w Pirenejach. Wykłada na kursach kompozytorskich w Aix-eu-Provence, Montrealu oraz w USA (m.in. w Yale University).

W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. Kolonia karna (1968, do tekstu Franza Kafki, napisana na zamówienie Opery Praskiej; choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w 1972), Trojanki (1972, do tekstu Eurypidesa), Bramy raju (1984, światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie), poruszające tematy historyczne i współczesne. Ważniejsze utwory: musicale Tides and Waves (1991), Maisonneuve i Przypływy i odpływy (1996), balet Le petit prince, Symfonia. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, The Cry of the Phoenix na wiolonczelę i orkiestrę (1994), Stabat mater na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej.

Bibliografia

• Maria Wilczek-Krupa: Bruzdowicz Joanna. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 81. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.).Sprawdź autora:1.Sprawdź autora rozdziału:1.

{{Kontrola autorytatywna}} Nieznane pola: "LCCN", "VIAF" oraz "TYP".