Bibliofilstwo

Carl Spitzweg, Mol książkowy, 1850

Bibliofilstwo (gr. biblos – książka, phileo – kocham) – miłośnictwo i znawstwo w zbieraniu książek, uwzględniające zarówno dobór tematyczny (np. kolekcjonowanie dzieł z zakresu hippiki) jak też rzadkość dzieła.

Książki będące przedmiotem pasji bibliofilskiej często drukowane są na cennych i kosztownych, ręcznie czerpanych papierach, ilustrowane oryginalnymi sztychami (np. drzeworytami lub miedziorytami) i oprawione w piękne, artystyczne oprawy introligatorskie. Miłośnicy ksiąg zwracają dużą uwagę na wysokość nakładu (powinien być jak najmniejszy, stąd ideałem bibliofila jest zdobycie książki wydanej tylko w jednym egzemplarzu lub dzieła dawno wyczerpanego i stanowiącego wielką rzadkość na rynku antykwarycznym). Wszystkie egzemplarze edycji powinny być numerowane, dobrze, jeśli opatrzone są pięknymi i rzadkimi ekslibrisami.

Terminu "bibliofilstwo" użył po raz pierwszy Richard de Bury, kanclerz Edwarda III, biskup Durham, jeden z najwybitniejszych bibliofilów ang., w dziele "Philobiblon" (1344, druk 1473).

Literatura dodatkowa

• R. de Bury, Philobiblon, czyli O miłości do ksiąg, Gdańsk 1992.
• C. Dunin, J. Dunin, Philobiblon polski, Wrocław 1983.

Zobacz też

• bibliomania