Patrycjat (średniowiecze i nowożytność): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu fakt na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patrycjat%20%28%C5%9Bredniowiecze%20i%20nowo%C5%BCytno%C5%9B%C4%87%29&diff=prev&oldid=40400367 |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
* [[patrycjusze|patrycjusze w starożytnym Rzymie]] |
* [[patrycjusze|patrycjusze w starożytnym Rzymie]] |
||
= Bibliografia == |
|||
* {{cytuj książkę |tytuł=Słownik encyklopedyczny: Historia |autor=Marek Czapliński |autor2=Zbigniew Fras |autor3=Stanisław Rosik |autor4=Jacek Piotrowski |autor5=Jerzy Maroń |miejsce=Wrocław |wydawca=Wydawnictwo Europa |rok=1998 |isbn=83-85336-69-9 |strony=287}} |
* {{cytuj książkę |tytuł=Słownik encyklopedyczny: Historia |autor=Marek Czapliński |autor2=Zbigniew Fras |autor3=Stanisław Rosik |autor4=Jacek Piotrowski |autor5=Jerzy Maroń |miejsce=Wrocław |wydawca=Wydawnictwo Europa |rok=1998 |isbn=83-85336-69-9 |strony=287}} |
||
Wersja z 22:28, 10 gru 2015
Patrycjat – najbogatsza warstwa mieszczan sprawująca w miastach władzę ekonomiczną i polityczną, członkowie rady miejskiej, najbogatsi kupcy, bogaci rzemieślnicy. Członkowie patrycjatu chcieli dorównać szlachcie i dołączyć do jej grona. Prowadzili wystawny tryb życia i często starali się uzyskać nobilitację[potrzebny przypis]. Jeśli było to niemożliwe drogą oficjalną, bogaci mieszczanie chwytali się różnych nielegalnych sposobów.[potrzebny przypis] Na przykład, przekupstwem pozyskiwali fałszywych świadków, chcąc dowieść przynależności swoich przodków do rodów szlacheckich.[potrzebny przypis]
Patrycjat jako kategorię społeczną wyodrębnia się poczynając od XII, aż do XVIII wieku. Sama nazwa została wprowadzona w historiografii w XVIII wieku.
Zobacz też
Bibliografia =
- Marek Czapliński, Zbigniew Fras, Stanisław Rosik, Jacek Piotrowski, Jerzy Maroń: Słownik encyklopedyczny: Historia. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 1998, s. 287. ISBN 83-85336-69-9.